Tymotka łąkowa
| Tymotka łąkowa | |
|---|---|
 |
|
| Systematyka[1] | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | rośliny |
| Klad | rośliny naczyniowe |
| Klad | Euphyllophyta |
| Klad | rośliny nasienne |
| Klasa | okrytonasienne |
| Klad | jednoliścienne |
| Rząd | wiechlinowce |
| Rodzina | wiechlinowate |
| Rodzaj | tymotka |
| Gatunek | tymotka łąkowa |
| Nazwa systematyczna | |
| Phleum pratense L. | |
 Zdjęcia i grafiki w Commons |
|
Tymotka łąkowa, brzanka pastewna (Phleum pratense L.) - gatunek rośliny zielnej z rodziny wiechlinowatych (traw). W Polsce gatunek pospolity.
Spis treści
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- Pokrój
- Bylina tworząca luźne kępki złożone z licznych pędów skróconych. Osiąga wysokość do 1,5 m.
- Łodyga
- Źdźbła okrągłe, prosto wzniesione, podzielone na międzywęźla.
- Liście
- Mają kształt lancetowaty, są płaskie i matowe. Pochwy liściowe są otwarte, zachodzą na siebie brzegami. Szerokość liści dochodzi do 1 cm, języczek liściowy ma do 5 mm szerokości i jest ostro zakończony.
- Kwiat
- Zebrane w walcowatą wiechę o bardzo krótkich gałązkach, przez co przypomina swoim wyglądem kłos. Wiecha ma długość do 30 cm i grubość 4-12 mm, jest sztywna i zielona (czasami podbarwiona na fioletowo). Na szczycie plewy są poprzecznie ucięte, tworzą długą i orzęsioną linię. Kłoski są jednokwiatowe, obydwie plewy mają ości. Pylniki mają żółty lub fioletowy kolor, a znamiona słupka są wachlarzowate lub piórkowate. Kwitnie w czerwcu-lipcu.
- Owoc
- Oplewiony ziarniak, łatwo wypada z plewek.
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Występuje na glebach mineralnych, średnio zwięzłych oraz torfowych. Lubi stanowiska żyzne, umiarkowanie wilgotne i wilgotne, dobrze znosi zalewy. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea (podgat. P. pratense subsp. pratense)[2].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Cenna roślina łąkowa i pastwiskowa. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej. Jest trawą o bardzo wysokich walorach pokarmowych i smakowych. Może być stosowana na łąki i pastwiska. Nie wymaga żyznej gleby, jest odporna na mrozy, ale niezbyt dobrze znosi suszę. Dobrze znosi spasanie. Na łąkach musi być koszona przed wykłoszeniem, po wykłoszeniu bowiem szybko drewnieje i siano ma mniejszą wartość użytkową.
Przypisy
- ↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2010-02-26].
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
