Typ 1500 (tramwaje w Mediolanie)
 Muzealny wagon nr 1503, dostarczony w 1928 r. | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent |
Breda, Carminati & Toselli, OEFT, OM, OML, Reggiane |
| Miejsce produkcji | |
| Lata produkcji |
1927–1930 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
1 |
| Długość |
13 890 mm |
| Szerokość |
2350 mm |
| Wysokość |
3230 mm |
| Masa |
15 000 kg |
| Rozstaw wózków |
1445 mm |
| Rozstaw osi w wózkach |
1625 mm |
| Układ osi |
Bo'Bo' |
| Napięcie zasilania |
600 V |
| Prędkość maksymalna |
42 km/h |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących |
29 |
| Liczba miejsc ogółem |
130 |
| Niskopodłogowość |
0% |
| Wysokość podłogi |
742 mm |
Typ 1500 – seria 502 wagonów silnikowych mediolańskiego przedsiębiorstwa Azienda Trasporti Milanesi, które jest operatorem miejscowej sieci tramwajowej. Inne oznaczenia brzmią – w oparciu o rok rozpoczęcia produkcji – 1928 lub Ventotto (włoskie określenie liczebnika dwadzieścia osiem), Carrelli (wagon o wózkach napędowych) lub Peter Witt. Te czteroosiowe, czterosilnikowe, wysokopodłogowe wagony jednokierunkowe posiadają nadwozie o konstrukcji drewnianej i hamulce zespolone. Dwa prototypy, którym nadano numery taborowe 1501 i 1502, powstały w latach 1927–1928, a 500 wagonów wytworzonych w ramach produkcji seryjnej zbudowano w latach 1928–1930; otrzymały one numerację z zakresu 1503–2002. Z powodu ich stosunkowo małej pojemności obsługują one linie o niewielkiej liczbie pasażerów: 1, 5, 10, 19 oraz 33.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Konstrukcja tramwajów serii Ventotto opiera się na wagonach typu Peter Witt, wytwarzanych od 1914 r. w Stanach Zjednoczonych. W procesie produkcji 502 wagonów dla Mediolanu uczestniczyło 6 zakładów. Wózki dostarczyła fabryka FIAT. Poniższa tabela zawiera listę przedsiębiorstw wraz z liczbą wyprodukowanych przez nie egzemplarzy i numerami taborowymi:
| Nazwa zakładu | Liczba wagonów | Numery taborowe |
|---|---|---|
| Società Italiana Carminati & Toselli | 112 | 1501–1612 |
| Società Italiana Ernesto Breda | 110 | 1613–1722 |
| Officine Meccaniche di Reggio Emilia | 50 | 1723–1772 |
| Officine Meccaniche (OM) | 110 | 1773–1882 |
| Officine Elettroferroviarie Tallero (OEFT) | 110 | 1883–1992 |
| Officine Meccaniche Lodigiane (OML) | 10 | 1993–2002 |
Podobne wagony zostały również zakupione przez miasta: Genua, Neapol, Padwa, Triest, Turyn i Madryt. We Frankfurcie nad Menem około 1930 roku testowano jeden tramwaj serii 1500 z Mediolanu; miasto nie zdecydowało się ostatecznie na zakup tych wagonów.
11 mediolańskich wagonów przekazanych zostało do San Francisco, gdzie skierowano je do obsługi linii F Market & Wharves.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Wagon nr 2000 jeszcze w 2009 r. posiadał pomarańczowe malowanie z lat 70. XX wieku -
Wygląd wózka tramwaju -
Wnętrze tramwaju -
Pulpit w kabinie motorniczego -
Wagon nr 1661. Sierpień 2019
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Giovanni Cornolò, Giuseppe Severi: Tram e tramvie a Milano. 1840–1987. Mediolan: Azienda Trasporti Municipali, 1987.
- Guido Boreani: Un tram che si chiama Milano. Il tram tipo 1928 dalle origini ai giorni nostri storia e tecnica. Cortona: Calosci, 1995. ISBN 88-7785-113-9.