Typ R.4 (tramwaje w Timișoarze)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
R.4
Dane ogólne
Lata produkcji

1911 r.

Dane techniczne
Długość

6700 mm

Szerokość

2040 mm

Rozstaw wózków

1435 mm

Typ R.4 – typ wagonów tramwajowych doczepnych eksploatowanych dawniej na torowiskach sieci tramwajowej w Timișoarze w Rumunii.

W 1960 r. ówczesne przedsiębiorstwo Întreprinderea Comunală Oraş Timișoara (I.C.O.T.) otrzymało dziesięć używanych, dwuosiowych, normalnotorowych doczep od firmy Întreprinderea de Transport București (I.T.B.) będącej operatorem sieci tramwajowej w Bukareszcie. W rumuńskiej stolicy wagony były oznaczone jako Typ V08. O zakupie wagonów wspomniano w wydaniu timișoarskiej gazecie „Drapelul roșu” z dnia 9 kwietnia 1960 r.[1] Długie na 6700 mm i szerokie na 2040 mm wagony jednokierunkowe z nadwoziem o konstrukcji drewnianej i blaszanym poszyciu były pierwszymi używanymi tramwajami w Timișoarze. Sprowadzone wagony, pochodzące z 1911 r., musiały przed wprowadzeniem do ruchu przejść remont, gdyż ich stan techniczny spowodowany wieloletnią eksploatacją był zły; jeden z egzemplarzy przeznaczono wyłącznie na części zamienne. 21 września 1960 r. ukończono remont pierwszych dwóch tramwajów, a pozostałych siedem znajdowało się wciąż w renowacji[2]. Początkowo przewoźnik I.C.O.T. nadał wagonom serii R.4 następujące numery taborowe: 1, 2, 3, 5, 6, 9, 10, 12 oraz 14. Po 1964 r. tramwajom przyporządkowano numery z zakresu 11–19.

Pochodzące z Bukaresztu wagony doczepne łączono w składy z wagonami silnikowymi typu V54, Pionier, V58 oraz T1-62. Niektóre z doczep wykorzystywano także to tworzenia składów trójwagonowych. W Timișoarze wagony serii R.4 kursowały jedynie kilka lat: już w 1967 r. wycofano z ruchu pierwsze trzy egzemplarze (11, 18 i 19), a 1968 r. służbę liniową zakończyły pozostałe tramwaje (12–17). Do dziś nie zachował się ani jeden tramwaj typu R.4.

Oprócz Timișoary także Braiła otrzymała 14 używanych wagonów tego typu z Bukaresztu; w nowym miejscu eksploatacji tramwaje otrzymały numery z zakresu 24–37. Kolejnych 17 egzemplarzy dostarczono do Aradu w latach 1961–1964[3], gdzie zmieniono w nich rozstaw wózków na 1000 mm i nadano numery 27–41, 44 i 45.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gazeta Drapelul roșu, wydanie z 9 kwietnia 1960 r.
  2. Zeitung Drapelul roșu, wydanie z 21 września 1960 r.
  3. 60 de ani de la introducerea tramvaiului electric în Arad na ctparad.ro. [dostęp 2015-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-06)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dorin Sarca, Gh. Radulovici: Centenarul tramvaielor din Timișoara, Monografie 1869−1969. Timișoara: 1969.
  • 1869−1994, 125 de ani de circulație cu tramvaiul în Timișoara, Monografie. Timișoara: 1994.
  • Regia Autonomă de Transport Timișoara, 130 de ani de activitate, 1869–1999, Monografie. Timișoara: 1999.