Tytus, Romek i A’Tomek księga XIII

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tytus, Romek i A’Tomek księga XIII
Seria: Tytus, Romek i A’Tomek
Scenariusz

Henryk Jerzy Chmielewski

Rysunki

Henryk Jerzy Chmielewski

Kraj wydania

Polska

Język

polski

Data pierwszego wydania

1979

Wydawca

Młodzieżowa Agencja Wydawnicza

Tematyka

humor

poprzedni
Tytus, Romek i A’Tomek księga XII
następny
Tytus, Romek i A’Tomek księga XIV

Tytus, Romek i A’Tomek księga XIII – trzynasty komiks z serii Tytus, Romek i A’Tomek o przygodach trzech przyjaciół Tytusa, Romka i A’Tomka.

Autorem scenariusza i rysunków jest Henryk Jerzy Chmielewski. Album ten ukazał się w roku 1979 nakładem Młodzieżowej Agencji Wydawniczej. Komiks ten wydany jest w układzie poziomym. Potocznie księga ta ma opis – Wyprawa na Wyspy Nonsensu[1].

Fabuła komiksu[edytuj | edytuj kod]

Trzech przyjaciół Tytus, Romek i A’Tomek wyruszają na ekspedycję naukową nowym pojazdem Slajdolotem, zbudowanym przez prof. T.Alenta. Chłopcy odwiedzają wyspy Nonsensu i przeprowadzają badania i obserwację mieszkańców dla profesora.

Slajdolot[edytuj | edytuj kod]

Slajdolot wyglądem przypomina rzutnik do przeźroczy, a energię pobiera z piękna krajobrazu[2]. Lot tego pojazdu można śledzić na specjalnym ekranie zwanym videoslajdofonie. W pojeździe zamontowany jest specjalne urządzenie nudator, który służy do jego lokalizacji. Slajdolot S-1, którym bohaterowie polecieli na Wyspy Nonsensu, został przez nich utracony. Na jego miejsce wszedł pilotowany przez profesora T.Alenta Slajdolot S-2, dzięki któremu chłopcy wrócili do domu.

Wyspy odwiedzone przez bohaterów komiksu[edytuj | edytuj kod]

  • Wyspa papierolubków, której mieszkańcy na głowach zamiast włosów mają pieczątkę.
  • Wyspa robotów, zamieszkałą przez automaty.
  • Wyspa najdowcipniejszych ludków świata, której mieszkańcy ciągle płatają figle.
  • Wyspa sportowców, gdzie ulice wyglądają jak bieżnie sportowe.
  • Wyspa palaczy (Nikotańska Republika Tabacka), której mieszkańcy posługują się językiem kaszlowym.
  • Wyspa zmotoryzowanych, gdzie wszyscy mieszkańcy poruszają się samochodami.
  • Wyspa pokryta dżunglą.

Analiza[edytuj | edytuj kod]

Krzysztof Grzegorzewski, analizując serię o Tytusie w kontekście analizy wpływu cenzury i propagandy na twórczość Chmielowskiego, zwrócił uwagę, że w tomie pojawiają się obserwarcje socjologiczne krytyczne wobec realiów PRL-u (np. krytyka nadmienej biurokracji na wyspie papierolubków, a wyspa palacza może być postrzegana jako "szydercza alegoria obsesyjnej propagandy antynikotynowej w PRL"). [3]

Wydania[edytuj | edytuj kod]

  • wydanie I 1979 – Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, nakład: 100 000 egzemplarzy
  • wydanie II 1987 – Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, nakład: 300 000 egzemplarzy
  • wydanie III 2001 – Prószyński i S-ka, nakład: 25 000 egzemplarzy
  • wydanie IV (wydanie zbiorowe jako Złota księga przygód VIII) 2008 – Prószyński i S-ka, nakład: 4000 egzemplarzy
  • wydanie V 2009 – Prószyński Media

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyprawa na Wyspy Nonsensu. Tytus, Romek i A\'Tomek. Księga 13 [online], www.empik.com [dostęp 2022-05-03] (pol.).
  2. Henryk J. Chmielewski, Tytus, Romek i A’Tomek księga XIII, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa, 1987, s. 4.
  3. Krzysztof Grzegorzewski, Obraz wartości PRL w komiksie Henryka Jerzego Chmielewskiego Tytus, Romek i A’Tomek (analiza ksiąg z lat 1966–1987), „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica”, 41 (3), 2017, s. 159–180, ISSN 1505-9057 [dostęp 2023-10-02] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Jerzy Chmielewski: Tytus, Romek i A’Tomek księga XIII. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1987, wydanie II