Uładzimir Mickiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uładzimir Mickiewicz
Уладзімір Міцкевіч
Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1920
Jurewicze, gubernia homelska

Data śmierci

16 lutego 1983

I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów Białoruskiej SRR
Okres

od kwiecień 1974
do 16 lutego 1983

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Białorusi (Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego)

Odznaczenia
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR)

Uładzimir Fiodarawicz Mickiewicz, Władimir Fiodorowicz Mickiewicz (biał. Уладзімір Фёдаравіч Міцкевіч, ros. Владимир Фёдорович Мицкевич, ur. 21 stycznia 1920 w Jurewiczach w guberni homelskiej, zm. 16 lutego 1983) – radziecki działacz partyjny i państwowy, I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów Białoruskiej SRR od 1974 do 1983.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1939 ukończył technikum w Homlu i został zootechnikiem. Od 1939 do 1946 służył w Armii Czerwonej, w 1940 ukończył wojskową szkołę techniki lotniczej, w 1944 został członkiem WKP(b), w 1946 objął funkcję instruktora Komitetu Obwodowego WKP(b) w Tambowie[1]. W 1948 na rok został dyrektorem stacji hodowli i wylęgu drobiu w Mińsku, w 1949 był instruktorem Komitetu Obwodowego Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi (KP(b)B) w Mińsku i następnie do 1950 zastępcą szefa Mińskiego Obwodowego Zarządu Gospodarki Rolnej, w 1950 został II sekretarzem i później I sekretarzem Komitetu Rejonowego KP(b)B w Smolewiczach. W 1953 ukończył Wyższą Szkołę Partyjną przy KC KPZR, od października 1955 do kwietnia 1962 był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Mińskiej Rady Obwodowej, jednocześnie od 1956 do końca życia wchodził w skład KC Komunistycznej Partii Białorusi (KPB), od 23 stycznia 1968 do 30 kwietnia 1974 jako sekretarz KC KPB. Od kwietnia 1962 do stycznia 1963 i ponownie od 12 grudnia 1964 do stycznia 1968 był I sekretarzem Grodzieńskiego Komitetu Obwodowego KPB, a od stycznia 1963 do 12 grudnia 1964 I sekretarzem Grodzieńskiego Wiejskiego Komitetu Obwodowego KPB. Od 23 stycznia 1963 do śmierci był członkiem Biura KC KPB, a od kwietnia 1974 I zastępcą przewodniczącego Rady Ministrów Białoruskiej SRR, jednocześnie od 5 marca 1976 wchodził w skład Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 6 kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]