U-1019

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-1019
ilustracja
Historia
Stocznia

Blohm & Voss, Hamburg

Położenie stępki

28 kwietnia 1943

Wodowanie

22 marca 1944

 Kriegsmarine
Wejście do służby

4 maja 1944

Los okrętu

zatopiony po wojnie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,20 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8850 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

44

U-1019 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C/41 z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1944 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wcielony do 31. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od grudnia 1944 roku w 11. Flotylli jako jednostka bojowa.

U-1019 odbył jeden patrol bojowy, podczas którego nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

Poddany 9 maja 1945 w Trondheim (Norwegia), przebazowany 29 maja do Loch Ryan (Szkocja). Zatopiony 7 grudnia 1945 roku w ramach operacji Deadlight ogniem artyleryjskim brytyjskiego niszczyciela HMS „Onslaught”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • U-1019. www.uboat.net. [dostęp 2013-06-08]. (ang.).
  • Marek Twardowski. Operacja „Deadlight”. „Morza, Statki i Okręty”. III (6 (13)), s. 61-70, 1998. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1426-529X.