HMS Graph

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z U-570)
HMS „Graph” w 1943

HMS „Graph”niemiecki okręt podwodny typu „VII” z okresu II wojny światowej. Okręt był wodowany jako „U-570”, w czasie pierwszego patrolu został zaatakowany i uszkodzony przez brytyjski samolot a następnie przechwycony przez brytyjskie okręty. Po zdobyciu został obsadzony przez brytyjską załogę i wszedł do służby jako HMS „Graph”. Był to jedyny U-Boot w służbie obydwu stron konfliktu w czasie II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

„U-570”[edytuj | edytuj kod]

Okręt należał do typu „VII”. Stępkę pod okrętem położony 21 maja 1940 w Hamburgu, okręt wodowano 20 marca 1941. Okręt wszedł do służby 15 maja 1941, obsadzony bardzo niedoświadczoną załogą (14). Na pierwszy patrol wyszedł 24 sierpnia.

27 sierpnia okręt wynurzył się około 10:50 (62°15′N 18°35′W) i został natychmiast zauważony przez Hudsona należącego do 269 Dywizjonu RAF-u. Samolot zaatakował U-Boota, zanim zdążył się on całkowicie zanurzyć, cztery zrzucone bomby głębinowe eksplodowały mniej niż dziesięć metrów od kadłuba okrętu. Załoga okrętu wyszła na jego pokład i została ostrzelana przez Hudsona do momentu, kiedy wywiesiła białe prześcieradło na znak poddania się. Niedoświadczeni członkowie załogi spanikowali i sądzili, że okręt zaraz zatonie, a jego wnętrze szybko wypełni się chlorem z uszkodzonych akumulatorów. W rzeczywistości okręt był prawie nieuszkodzony i można go było bez większych trudności uruchomić.

Latający nad okrętem Hudson wezwał dodatkową pomoc i wkrótce dołączył do niego drugi Hudson, a później także łódź latająca Consolidated PBY Catalina, w tym czasie w kierunku U-Boota wysłano kilka okrętów, które go miały przechwycić. Jako pierwszy do U-Boota dotarł mały trawler HMT „Northern Chief”, do którego później dołączyły inne okręty brytyjskie i kanadyjskie. Niemiecki okręt został przejęty przez Brytyjczyków i wzięty na hol do Islandii, gdzie dotarł rankiem 29 sierpnia.

HMS „Graph”[edytuj | edytuj kod]

Okręt został naprawiony i wszedł do brytyjskiej służby jako HMS „Graph” („G” od „German” – niemiecki, „Graph” – wykres – miało oznaczać wszystkie wykresy i dane uzyskane podczas testów okrętu).

Po naprawie okręt został poddany wielu testom mającym za zadanie zmierzenie wszystkich właściwości i osiągów „Grapha”, odkryto między innymi, że niemieckie okręty mają większą głębokość zanurzania niż wcześniej sądzono. Brytyjscy specjaliści bardzo wysoko ocenili niemiecki okręt i jego wyposażenie, szczególnie wysoko oceniono peryskop Zeissa i pasywne hydrofony. Testy amerykańskie natomiast wykazały, że niemiecki okręt miał znacznie dłuższe czasy zanurzania, niż sądzono. Przykładowo, przetestowany U-570 zanurzał się do głębokości 42 stóp w ciągu 60 sekund, podczas gdy amerykański USS „Mackerel” (SS-204) w tym samym czasie zanurzał się na głębokość 48 stóp. Podobnie, całkowite zanurzenie „Mackerel” – głębokość 35 stóp – zajmowało 41 sekund, całkowite zaś zanurzenie U-570 – głębokość 30 stóp – zajmowało podczas testów 50 sekund. Przy czym zanurzanie okrętu amerykańskiego zaczynało się przy prędkości 10 węzłów, zanurzanie zaś U-570 przy prędkości 12 węzłów[1].

Po zakończeniu testów okręt wszedł do aktywnej służby, odbył trzy patrole bojowe. W 1943 okręt używany był jeszcze do celów szkoleniowych.

Z powodu złego stanu silników i braku części zamiennych okręt został wycofany ze służby w 1944. Okręt zatonął w czasie holowania go do stoczni złomowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945, s. 229

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Clay Blair: Hitler's U-boat War. New York: Random House, 1996. ISBN 0-394-58839-8.
  • Roy Conyers Nesbit: Ultra Versus U-BOATS: Enigma Decrypts in the National Archives. Pen and Sword. ISBN 1-84415-874-8.
  • Hugh Sebag-Montefiore: Enigma: The Battle for the Code. London: Weidenfeld Nicolson, 2000. ISBN 0-297-84251-X.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]