UK Championship 2010
| ||||
| ||||
| Miejsce | ||||
|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | ||||
| II miejsce | ||||
| Najwyższy break |
143 | |||
| Breaki 100+ pkt. |
60 | |||
| Liczba uczestników |
32 | |||
| Rozegrane mecze |
31 | |||
12BET.com UK Championship 2010 – trzeci turniej rankingowy sezonu snookerowego 2010/2011. W dniach 4–12 grudnia 2010 roku miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Telford International Centre w Telford.
Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Ding Junhui, który przegrał w meczu II rundy z Markiem Allenem 8:9.
W finale powracający po sześciomiesięcznym zawieszeniu John Higgins pokonał Marka Williamsa 10-9. Dla Szkota był to 22. tytuł w karierze zdobyty w turnieju rankingowym, a zarazem trzeci w UK Championship (poprzednio w 1998 i 2000).
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]| Nagroda | Punkty rankingowe[pkt 1] | |
|---|---|---|
| Zwycięzca | 100 000 £ | 8 000 |
| Finalista | 46 000 £ | 6 400 |
| Półfinalista | 23 250 £ | 5 120 |
| Ćwierćfinalista | 16 450 £ | 4 000 |
| Runda 3 | 12 050 £ | 3 040 |
| Runda 2 | 8 750 £ | 2 240 (1 120) |
| Runda 1 | 5 500 £ | 1 840 (920) |
| Ostatnia 64. | 2 300 £ | 1 440 (720) |
| Ostatnia 80. | 1 040 (520) | |
| Ostatnia 96. | 320 | |
| Najwyższy break | 5 000 £ | |
| Najwyższy break kwalifikacji | 500 £ | |
| Break maksymalny | 25 000 £ | |
| Łączna pula nagród[1] | 625 000 £ |
- ↑ Zawodnicy odpadający w swoim pierwszym meczu otrzymują połowę punktów (liczba podana w nawiasach).
Zawodnicy
[edytuj | edytuj kod]Zawodnicy rozstawieni
[edytuj | edytuj kod]W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu. Jako drugi rozstawiony został aktualny mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej (według nowych przepisów od obecnego sezonu aktualizowanego przed UK Championship):
Zawodnicy nierozstawieni
[edytuj | edytuj kod]W nawiasie podano miejsce w oficjalnym rankingu:
Matthew Stevens (16.)
Stephen Lee (18.)
Ricky Walden (19.)
Mark Davis (20.)
Martin Gould (22.)
Stuart Bingham (23.)
Barry Hawkins (24.)
Andrew Higginson (25.)
Ryan Day (26.)
Judd Trump (27.)
Ken Doherty (30.)
Tom Ford (37.)
Rory McLeod (38.)
Mark Joyce (60.)
Jimmy White (64.)
Patrick Wallace (74.)
Sędziowie
[edytuj | edytuj kod]Wydarzenia związane z turniejem
[edytuj | edytuj kod]- Patrick Wallace awansował do fazy głównej turnieju rankingowego po raz pierwszy od sześciu lat.
- Sędzia Paul Collier wrócił do prowadzenia meczów turniejów rankingowych po pięciu latach przerwy (w tym czasie wskutek nieporozumień na tle finansowym ze Światową Federacją Snookera i Bilarda Angielskiego prowadził wyłącznie mecze organizowanej przez Barry’ego Hearna, Światowej Ligi Snookera).
Drabinka turniejowa
[edytuj | edytuj kod]Finał
[edytuj | edytuj kod]| Finał: Do 10 wygranych frame’ów Telford International Centre, Telford, Sędzia: | ||
| 10 – 9 | ||
| Sesja południowa: 0-88(83), 78-1, 26-67, 45-65(65), 66(66)-60(55), 34-76, 17-66, 0-85(85) Sesja wieczorna: 3-55, 90(90)-, 94(94)-43, 45-85(70), 135(105)-0, 16-63, 68-31, 110(76)-0, 71-69(61), 64(52)-28, 81(66)-46 | ||
| 105 | Najwyższy break | 85 |
| 1 | Breaki stupunktowe | – |
| 7 | Breaki notowane | 6 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
[edytuj | edytuj kod]
Mark Joyce 143, 109, 103, 100
Stuart Bingham 142, 106
Jamie Cope 142
Mark Allen 141, 130, 114, 113, 100
Marco Fu 138, 100
Stephen Lee 137, 137
Neil Robertson 137, 136, 126, 125, 120, 113, 105
Stephen Maguire 137, 137, 135, 134, 127, 122, 106
Ding Junhui 135, 131, 101
Judd Trump 135
Shaun Murphy 131, 129, 107, 101, 100
Patrick Wallace 131
Mark Davis 125
Ken Doherty 120, 104
Jimmy White 115
Peter Ebdon 113
Andrew Higginson 110
Mark Selby 109
John Higgins 105, 105, 100, 100
Stephen Hendry 104
Matthew Stevens 103
Graeme Dott 100
Statystyki turnieju
[edytuj | edytuj kod]Statystyki pierwszej rundy
[edytuj | edytuj kod]| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
| Anglia | 19 | 59,38% | |
| Szkocja | 4 | 12,50% | |
| Walia | 3 | 9,38% | |
| Irlandia Północna | 2 | 6,25% | |
| Chiny | 1 | 3,13% | |
| Australia | 1 | 3,13% | |
| Hongkong | 1 | 3,13% | |
| Irlandia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 11
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 5
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 233 (272)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,56
- Najwyższe zwycięstwo: 9-1
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki drugiej rundy
[edytuj | edytuj kod]| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
| Anglia | 6 | 37,50% | |
| Szkocja | 4 | 25,00% | |
| Walia | 2 | 12,50% | |
| Irlandia Północna | 1 | 6,25% | |
| Chiny | 1 | 6,25% | |
| Australia | 1 | 6,25% | |
| Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 11
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 5
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 123 (136)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,38
- Najwyższe zwycięstwo: 9-2
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 3
Statystyki ćwierćfinałów
[edytuj | edytuj kod]| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
| Anglia | 3 | 37,50% | |
| Szkocja | 2 | 25,00% | |
| Walia | 1 | 12,50% | |
| Irlandia Północna | 1 | 12,50% | |
| Australia | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 64 (68)
- Średnia liczba partii w meczu: 16,00
- Najwyższe zwycięstwo: 9-7
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Statystyki półfinałów
[edytuj | edytuj kod]| Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
|---|---|---|---|
| Szkocja | 1 | 25,00% | |
| Anglia | 1 | 25,00% | |
| Walia | 1 | 25,00% | |
| Irlandia Północna | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 31 (34)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-5
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Kwalifikacje
[edytuj | edytuj kod]Mecze kwalifikacyjne do turnieju UK Championship odbyły się w dniach 23–30 listopada 2010 roku w Pontin’s Centre w Prestatyn w Walii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy zagrali w pierwszej rundzie w parach z zawodnikami rozstawionymi.
Drabinka kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]Breaki stupunktowe kwalifikacji
[edytuj | edytuj kod]
136, 132 Jimmy White
136 Kurt Maflin
135, 122 Liam Highfield
134 Xiao Guodong
132, 104 Jamie Jones
129 Michael White
126, 104 Rod Lawler
126 Ricky Walden
123, 111 James Wattana
123 Barry Pinches
122 Andrew Higginson
122 Steven Lee
117, 100 Ryan Day
117 Alfie Burden
115 Ian McCulloch
115 Matthew Stevens
114 Dave Harold
114 Fergal O’Brien
112 Ben Woollaston
111 Anthony McGill
109, 103, 102 David Gilbert
109 Jack Lisowski
105 Martin Gould
104 Judd Trump
102 Patrick Wallace
101 Stuart Bingham
100 Kyren Wilson
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ron Florax: 2010 UK Championship - Finishes. CueTracker. [dostęp 2025-08-25]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ron Florax: UK Championship 2010 — wyniki na stronie CueTracker. CueTracker. [dostęp 2025-08-27]. (ang.).
- UK Championship 2010 — wyniki na stronie snooker.org. snooker.org. [dostęp 2025-08-27]. (ang.).
- Marcin Kutz: UK Championship 2010 — wyniki na stronie SnookerWorld.pl (archiwalny). SnookerWorld.pl. [dostęp 2025-08-27].
