UMC-10

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

UMC-10 (Uniwersalna Maszyna Cyfrowa) – polski komputer tranzystorowy opracowany i wykonany w 3? egzemplarzach na Politechnice Warszawskiej (prototyp uruchomiony w 1964 r.). Wersja tranzystorowa komputera UMC-1.

Komputer przyjmuje wszystkie programy UMC-1 napisane w językach W-18 czy W-20[1].

W Katedrze Budowy Maszyn Matematycznych Poli­techniki Warszawskiej powstał kompilator języka ALGOL-60 nazwany UMC-ALGOL[2].

Dane[1][edytuj | edytuj kod]

Urządzenia we-wy[edytuj | edytuj kod]

Egzemplarze[edytuj | edytuj kod]

  • 1964 pierwszy laboratoryjny egzemplarz
  • 1965 drugi egzemplarz, wystawiony na wystawie "INFORGA-65" w Moskwie[3][1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jerzy SZEWCZYK, UNIWERSALNA MASZYNA CYFROWA UMC-10, „Maszyny Matematyczne” (1), Wydawnictwa Czasopism Technicznych NOT, 1966, s. 31-32 [dostęp 2018-11-21].
  2. Jerzy LESZCZYŃSKI, Roman JANKOWSKI, Jerzy SZEWCZYK, ALGOL dla maszyny UMC-10, „Maszyny Matematyczne” (2), BIBLIOTEKA CYFROWA POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ, 1967, s. 24-27 [dostęp 2019-02-25] (pol.).
  3. Film Inforga - 65 (the USSR Exposition Of Economic Achievements).. (1966) [online], www.net-film.ru [dostęp 2018-11-22] (ang.).