Przejdź do zawartości

USNS Mercy (T-AH-19)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USNS „Mercy” (T-AH 19)
Ilustracja
USNS „Mercy” (T-AH 19) u wybrzeży Timoru Wschodniego, 2016
Poprzednie nazwy

SS „Worth”

Bandera

 US Navy

Numer IMO

7390454

Znak wywoławczy

NMER

Port macierzysty

Naval Base San Diego

Właściciel

Stany Zjednoczone

Armator

United States Navy

Nadzorujące towarzystwo klasyf.

American Bureau of Shipping

Dane podstawowe
Typ

Statek szpitalny

Historia
Stocznia

National Steel and Shipbuilding Company

Data wodowania

7 grudnia 1974

Data oddania do eksploatacji

1 lipca 1975

Dane techniczne
Wyporność

24275 t

Wyporność całkowita

69390 t

Nośność (DWT)

45291,44

Liczebność załogi

12 cywili oraz 58 żołnierzy na co dzień / 61 cywili oraz 1214 żołnierzy w gotowości taktycznej

Liczba pasażerów

1000 łóżek szpitalnych

Długość całkowita (L)

272,49 m

Długość linii wodnej

260,6 m

Szerokość (B)

32 m

Zanurzenie (D)

10,06 m

Napęd mechaniczny
Silnik

2 kotły napędzające 2 turbiny parowe General Electric

Moc silnika

24500 KM (18,3 MW)

Liczba śrub napędowych

1

Prędkość maks.

17,5 w.

Herb USNS „Mercy” (T-AH-19)

USNS Mercy (T-AH-19)jednostka wiodąca okrętów szpitalnych typu Mercy, służąca w United States Navy. Trzecia jednostka marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, której nadano nazwę „Mercy” (ang. „miłosierdzie”)[1]. Bliźniaczy statek to USNS „Comfort” (T-AH-20).

Zgodnie z konwencją genewską na okręcie nie ma broni innej niż do obrony własnej (w tym statku), dotyczy to również załogi[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

„Mercy” został zbudowany jako tankowiec SS „Worth” w stoczni National Steel and Shipbuilding w San Diego w 1976 roku. W lipcu 1984 roku jednostkę przemianowano na USNS „Mercy” i przebudowano na okręt szpitalny przez to samo przedsiębiorstwo. Podczas przebudowy dodano lądowisko dla śmigłowców, pomieszczeniem kontroli lotów, przedłużono pokład oraz rufę. Wodowanie zmodyfikowanej jednostki odbyło się 20 lipca 1985. 8 listopada 1986 statek rozpoczął służbę[3][4].

Przebudowa statku z tankowca na pływający szpital kosztowała 208 milionów dolarów a remont trwał prawie trzy lata[5]. Statek, wraz z bliźniaczymi jednostkami serii Mercy są najdłuższymi w posiadaniu floty marynarki Stanów Zjednoczonych zaraz po lotniskowcach z napędem jądrowym typu Gerald R. Ford i Nimitz.

Podstawowym zadaniem okrętu jest zapewnienie szybkich i mobilnych usług medycznych dla sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych, służba rządowi Stanów Zjednoczonych podczas klęsk żywiołowych i zapewnienie pomocy humanitarnej w czasach pokoju[6].

Portem macierzystym jest baza morska marynarki w San Diego. Statek na co dzień działa w gotowości operacyjnej z minimalnym składem, po ogłoszeniu gotowości taktycznej, personel statku ma pięć dni na podjęcie działań taktycznych[6][7].

Przebieg służby

[edytuj | edytuj kod]

Misja szkoleniowa na Filipinach (1987)

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 27 lutego 1987 roku statek został wysłany na szkolenie podczas rejsu humanitarnego na Filipiny i Południowy Pacyfik. Personel okrętu składał się z żołnierzy czynnych i rezerwistów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, Indyjskiej Marynarki Wojennej, wojsk lądowych Stanów Zjednoczonych, Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, oraz publicznej służby zdrowia Stanów Zjednoczonych oraz cywili z Dowództwa Wojskowego Transportu Morskiego. Na miejscu do pomocy włączyli się medycy z Sił Zbrojnych Filipin. Podczas działań trwających ponad 5 miesięcy udzielono pomocy ambulatoryjnej dla ponad 62 tys. pacjentów i hospitalizowano tysiąc pacjentów, działania te były prowadzone w siedmiu portach. Okręt powrócił do bazy 13 lipca 1987 roku[4].

Operacja pustynna (tarcza/burza) (1990-1991)

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 9 sierpnia 1990 roku ogłoszono gotowość bojową w celu wsparcia I Wojny w Zatoce Perskiej w ramach operacji Pustynna Burza. Okręt wyruszył z portu 15 sierpnia, a do Zatoki Perskiej dotarł 15 września 1990 roku. Na miejscu zadania polegały na wsparciu medycznym wielonarodowym siłom sojuszniczym, przyjęto ponad 690 pacjentów i wykonano prawie 300 operacji. Ostatnimi zadaniami, które powierzono personelowi była pomoc 21 amerykańskim żołnierzom oraz dwóm włoskim jeńcom wojennym. Po 218 dniach misji, okręt powrócił do bazy 23 kwietnia 1991 roku[4].

Pomoc po tsunami na Oceanie Indyjskim (2005)

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 5 stycznia 2005 roku USNS Mercy opuścił port w San Diego udając się do zniszczonych przez tsunami rejonów południowo-wschodniej Azji, gdzie głównym zadaniem była pomoc medyczna ofiarom katastrofy, pomoc otrzymało 107 tys. pacjentów[8][9][4].

USNS Mercy (T-AH-19) podczas tankowania na morzu przez USNS „Tippecanoe” w kwietniu 2005 roku w trakcie misji humanitarnej podczas Trzęsienia ziemi na Oceanie Indyjskim (2004)

Pacific Partnership (2006)

[edytuj | edytuj kod]

W 2006 roku w ramach trwającej misji humanitarnej na Pacyfiku okręt odwiedził kilka portów w tym m.in. na Filipinach i w Indonezji. Podstawową misją okrętu było niesienie pomocy humanitarnej w odwiedzonych krajach oraz szkolenie przygotowujące do bezstresowego reagowania podczas sytuacji kryzysowych. Personel medyczny działający podczas tej misji składał się ze służb zbrojnych kilku krajów, Sił Zbrojnych i organizacji pozarządowych Stanów Zjednoczonych[4].

Pacific Partnership (2008)

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 14 kwietnia 2008 roku okręt został wezwany do czteromiesięcznej misji humanitarnej w Azji i Oceanii. Wysłano na miejsce ponad 1200 członków załogi, w tym 900 oficerów i marynarzy oraz 300 ekspertów ds. zdrowia i budownictwa. Tym razem do pomocy włączyły się: Australia, Kanada, Chile, Japonia, Korea Południowa, Nowa Zelandia i Portugalia oraz kilka organizacji pozarządowych[10]. Statek miał zostać skierowany do pomocy ofiarom cyklonu w Birmie, lecz działania te zostały odwołane. W dniu 10 czerwca po tym jak helikopter należący do statku został ostrzelany w konflikcie trwającym na południu Filipin wszelkie misje humanitarne zostały tymczasowo zawieszone. Podczas tej misji udzielono pomocy 91 tysięcy pacjentom, w tym wykonano 1369 operacji[11][4].

Pacific Partnership (2010)

[edytuj | edytuj kod]
Dwa poduszkowce Landing Craft Air Cushion oraz japoński okręt desantowy „Kunisaki” i USNS „Mercy” (T-AH-19) podczas Pacific Partnership 2010

W dniu 24 lutego 2010 roku dowództwo Floty Stanów Zjednoczonych ogłosiło, że „Mercy” będzie głównym okrętem szpitalnym podczas kontynuacji działań w Azji i Oceanii. W ramach tej współpracy okręt odwiedził Wietnam, Kambodżę, Indonezję oraz Timor Wschodni. Udzielono pomocy prawie 110 tys. pacjentom, w tym wykonano 1580 operacji[12][4].

Pacific Partnership (2012)

[edytuj | edytuj kod]

W dniu 3 maja 2012 roku ponownie opuszczając port w San Diego w ramach Współpracy na Pacyfiku przeznaczono o wiele więcej roboczogodzin na działania medyczne, weterynaryjne oraz budowlane w porównaniu do roku 2010, w ramach współpracy działania podjęło 13 krajów partnerskich oraz 28 organizacji pozarządowych[13][14][4].

Dzięki swoim osiągnięciom załoga otrzymała nagrodę „Peacemaker” (działania na rzecz pokoju) nadaną przez Narodowe Centrum Rozwiązywania Konfliktów[15].

Działania w następstwie tajfunu Haiyan (2013)

[edytuj | edytuj kod]
 Zobacz też: Tajfun Haiyan.

W połowie listopada 2013 roku statek otrzymał rozkaz wzięcia udziału w misji humanitarnej, aby pomóc w następstwach drugiego najsilniejszego tajfunu w historii, jednakże rozkaz ten został anulowany przed wypłynięciem okrętu[16][4].

Ćwiczenia RIMPAC (2014)

[edytuj | edytuj kod]

Okręt wziął udział w RIMPAC 2014, dużych wielonarodowych ćwiczeniach morskich z udziałem statków i personelu z 23 krajów. Oprócz zapewniania doraźnej opieki medycznej i chirurgicznej personelowi rannemu podczas ćwiczeń, załoga okrętu brała udział w wielostronnych wymianach doświadczeń i wiedzy z ekspertami z innych krajów głównie z wojskowymi lekarzami. Ponadto okręt współpracował podczas ćwiczeń z „Daishan Dao”, statkiem szpitalnym z Chińskiej Republiki Ludowej[17][4].

Pacific Partnership (2015)

[edytuj | edytuj kod]

Dziesięć lat po akcji pomocy ofiarom tsunami na Oceanie Indyjskim Flota Pacyfiku Stanów Zjednoczonych ogłosiła, że okręt ponownie weźmie udział we Pacific Partnership. Koncentrując się na wymianach ekspertów i zaangażowaniu w działania zdrowotne. Okręt stacjonował w Fidżi, Papui-Nowej Gwinei, Filipinach oraz w Wietnamie[18][4][19].

Pacific Partnership (2016)

[edytuj | edytuj kod]

Świętując 10-lecie Pacific Partnership, Flota Pacyfiku Stanów Zjednoczonych ogłosiła, że okręt będzie nadal uczestniczyć w trwającej serii szkoleń przygotowujących do gotowości na wypadek katastrofy. Okręt odwiedził Timor Wschodni, Malezje, Indonezje, Filipiny i Wietnam[20][4].

Pacific Partnership (2018)

[edytuj | edytuj kod]

Okręt w ramach Współpracy na Pacyfiku wypłynął na Sri Lankę w 2018[21]. W tym roku władze marynarki postanowiły uhonorować kapitanów i załogę statku specjalną tablicą uznaniową za jej udział w wieloletnich działaniach w ramach Pacific Partnership[22].

Działania operacyjne podczas pandemii COVID-19 (2020)

[edytuj | edytuj kod]
USNS „Mercy” przypływający do portu w Los Angeles 27 marca 2020

Od marca do maja 2020 r. okręt był wysłany do Los Angeles, aby udzielać pomocy szpitalnej w odpowiedzi na COVID-19[23][24]. Statek przybył i zacumował w porcie wycieczkowym w Los Angeles w dniu 27 marca 2020 r. i odpłynął 16 maja[25]. Misją statku było leczenie pacjentów innych niż ci z COVID-19, odciążając szpitale lądowe, które mogły skupić się na walce z wirusem[26]. Działania te odzwierciedlają podobną misje siostrzanego statku USNS Comfort, mającą na celu wsparcie walki z COVID-19 w Nowym Jorku[27]. Personel statku leczył 48 pacjentów[28] koniecznym było poddanie kwarantannie 100 marynarzy[29], personel który miał kontakt z pacjentami z podejrzeniem COVID-19, również poddano kwarantannie[28]. Okręt wrócił do bazy w San Diego 15 maja[30].

W dniu 31 marca 2020 r., podczas gdy USNS „Mercy” był zacumowany, maszynista pociągu towarowego przewoźnika Pacific Harbor Line celowo wykoleił skład, próbując zderzyć się ze statkiem, ale atak się nie powiódł[31][32]. Według amerykańskiej prokuratury maszynista „był podejrzliwy wobec okrętu, wierząc, że ma on inny cel związany z COVID-19 lub przejęciem rządu”[33]. Pociąg zatrzymał się około 230 m od statku po zniszczeniu kilku barier, doszło do znacznego wycieku oleju napędowego, który musiał zostać zneutralizowany przez straż pożarną. Nikt nie został ranny, a statek nie został uszkodzony, maszynista został oskarżony o rozbicie pociągu[34].

Następnie nastąpił siedmiomiesięczny okres konserwacji i renowacji, podczas którego utworzono kabinę dla załogi dwóch dużych helikopterów, V-22 Osprey oraz Sikorsky SH-60 Seahawk. Statek może również tankować samoloty[35].

baretka amerykańskiego odznaczenia marynarki wojennejMeritorious Unit Commendation

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Specyfikacja szpitala[39]

[edytuj | edytuj kod]
Oddział Intensywnej Terapii Medycznej
Sala operacyjna na pokładzie USNS Mercy
Pralnia na pokładzie

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. T-AH 19 Mercy Class [online], www.globalsecurity.org [dostęp 2023-02-18].
  2. Buddy Blouin, How the USNS Mercy Saves Lives Around the Globe [online], MyBaseGuide [dostęp 2023-02-18], Cytat: Of all of the hospital ships under noncommissioned service in the Navy, the USNS Mercy is the leader of her class. The ship is manned by no offensive weapons, as the Geneva Conventions prohibit such weaponry, though some defensive weapons may be found aboard to defend in potential situations. (ang.).
  3. Command Facilities [online], med.navy.mil [dostęp 2024-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-23].
  4. a b c d e f g h i j k l U.S. Navy, USNS Mercy History [online], www.msc.usff.navy.mil [dostęp 2023-02-18].
  5. T-AH 19 Mercy Class - References [online], globalsecurity.org [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  6. a b Command Facilities [online], web.archive.org, 23 marca 2010 [dostęp 2023-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2010-03-23].
  7. USNS Mercy (T-AH-19) [online], www.militaryfactory.com, 12 października 2020 [dostęp 2023-02-18].
  8. Amy Drayton, Nursing Onboard Mercy Class Naval Hospital Ships, „Journal of Emergency Nursing”, 2013, 39 (6): 581–590, DOI10.1016/j.jen.2013.08.006, PMID24209588 PMID 24209588.
  9. US Department of State, U.S. Navy hospital ship sails to aid tsunami victims – India | ReliefWeb [online], reliefweb.int, 24 stycznia 2005 [dostęp 2023-02-18] (ang.).
  10. Navy News, USNS Mercy Deploys for Pacific [online], web.archive.org, 2 maja 2008 [dostęp 2023-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-06].
  11. U.S. Navy Public Affairs, Indian Navy | Pacific Partnership 2008 [www.bharat-rakshak.com] [online], www.bharat-rakshak.com, 12 października 2008 [dostęp 2023-02-18].
  12. Christopher Albon, Pacific Partnership 2010 [online], USNI Blog, 24 czerwca 2010 [dostęp 2023-02-18] (ang.).
  13. Press Release | Military Sealift Command Public Affairs”, MSC hospital ship departs for humanitarian mission [online], Military News [dostęp 2023-02-18] (ang.).
  14. Gary Glauberman, Life on Board the USNS Mercy, Pacific Partnership 2012 | Nancy Atmospera-Walch School of Nursing [online], 2012 [dostęp 2023-02-18] (ang.).
  15. a b JOHN WILKENS, Mercy ship receives peace award [online], San Diego Union-Tribune, 13 marca 2013 [dostęp 2023-02-18] (ang.).
  16. Sam LaGrone, Navy Activates Hospital Ship Mercy for Philippines Disaster Relief [online], USNI News, 14 listopada 2013 [dostęp 2023-02-18] (ang.).
  17. U.S. Third Fleet Public Affairs, 23 Nations to Participate in World’s Largest Maritime Exercise [online], „navy.mil”, 5 maja 2014 [dostęp 2023-02-18] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-13].
  18. 10th Pacific Partnership Mission Prepares to Renew Regional Ties > U.S. Indo-Pacific Command > 2015 [online], pacom.mil [dostęp 2024-04-26] (ang.).
  19. Mayra A., Pacific Partnership 2015 Wraps Up in Da Nang, Vietnam [online], U.S. Indo-Pacific Command, 28 sierpnia 2015 [dostęp 2023-02-18] (ang.).
  20. Logistics Group Western Pacific, Nations Come Together, Finalize Plans for Pacific Partnership 2016 [online], DVIDS, 4 kwietnia 2016 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  21. U.S. Indo-Pacific Command, INDOPACOM/status/991885942888644609 [online], U.S. Indo-Pacific Command Twitter, 3 maja 2018 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  22. Sarah Cannon, USNS Mercy Recognized for Pacific Partnership Mission [online], DVIDS, 11 sierpnia 2018 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  23. Sam LaGrone, UPDATED: Pentagon Preparing Navy Hospital Ships Mercy, Comfort for Coronavirus Response [online], USNI News, 17 marca 2020 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  24. https://www.navytimes.com/news/your-navy/2020/05/15/hospital-ship-mercy-departs-los-angeles-for-san-diego/
  25. Diana Correll, USNS Mercy arrives in Los Angeles to support Covid-19 response [online], Navy Times, 27 marca 2020 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  26. Jonathan Lloyd, Hetty Chang, Navy Ship Mercy Arrives in the Port of LA to Help Hospitals Strained by Coronavirus [online], NBC Los Angeles [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  27. A. Siff, Crowds Greet USNS Comfort in NYC Monday; Ship to Help Hospitals With Non-Coronavirus Patients [online], NBC New York, 30 marca 2020 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  28. a b Bridget Naso, Infected USNS Mercy Crew Members Had Contact With Patients, Navy Says [online], NBC 7 San Diego [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  29. Jon Simkins, Navy struggling to slow outbreak on USNS Mercy as 7 sailors test positive [online], Navy Times, 15 kwietnia 2020 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  30. Jon Simkins, Hospital ship Mercy departs Los Angeles for San Diego [online], Navy Times, 15 maja 2020 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  31. ABC7, Prosecutors: Engineer deliberately ran train off tracks in attempt to smash the USNS Mercy [online], ABC7 Los Angeles, 2 kwietnia 2020 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  32. Meagan Flynn, Engineer intentionally crashes train near hospital ship Mercy, believing in weird coronavirus conspiracy, feds say, „The Washington Post”, 2 kwietnia 2020, ISSN 0190-8286 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  33. Thom Mrozek, Central District of California | Train Operator at Port of Los Angeles Charged with Derailing Locomotive Near U.S. Navy’s Hospital Ship Mercy | United States Department of Justice [online], www.justice.gov, 1 kwietnia 2020 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  34. Colin Dwyer, Train Engineer Says He Crashed In Attempt To Attack Navy Hospital Ship In L.A. [online], nrp.org, 2 kwietnia 2020 (ang.).
  35. a b Diana Correll, V-22 Osprey conducts inaugural landing on hospital ship Mercy’s new flight deck [online], Navy Times, 16 kwietnia 2021 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  36. US DoD, Humanitarian Service Medal (HSM) – APPROVED OPERATIONS [online], 5 października 2015.
  37. Commanding Officer: USNS Mercy (T-AH 19) [online], www.msc.usff.navy.mil, 21 lipca 2022 [dostęp 2023-02-19] (ang.).
  38. U.S. Department of Defense, Leadership Biographies: USNS Mercy, USNS Comfor [online], 2020, s. 1–3.
  39. Norman Polmar, The Naval Institute guide to the ships and aircraft of the U.S. fleet, wyd. 18th ed, Annapolis, Md.: Naval Institute, 2005, ISBN 1-59114-685-2, OCLC 56876111 [dostęp 2023-02-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]