USS Bancroft (DD-598)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Bancroft (DD-598)
Ilustracja
Klasa

niszczyciel

Typ

Benson

Historia
Stocznia

Fore River Shipyard

Wodowanie

31 grudnia 1941

 Stany Zjednoczone
Nazwa

USS „Bancroft” (DD-598)

Wejście do służby

30 kwietnia 1942

Wycofanie ze służby

1 lutego 1946

Los okrętu

zezłomowany w 1973

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1620 ton

Długość

106,12 m

Szerokość

11 m

Zanurzenie

5,33 m

Prędkość

37 węzłów

Uzbrojenie
4 x 127 mm, 10 x 533 mm wt.
Załoga

259

USS Bancroft (DD-598) – niszczyciel typu Benson. Został odznaczony ośmioma battle star za służbę w czasie II wojny światowej.

W czasie II wojny światowej głównie na azjatyckim teatrze wojennym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

"Bancroft" przybył do Dutch Harbor na Alasce 17 września 1942 r. i pozostał na Wyspach Aleuckich do końca sierpnia 1943 r., wspierając okupację wysp Amchitka (12 stycznia 1943 r.), Attu (11 maja - 2 czerwca) i Kiska (15 sierpnia). W dniu 18 sierpnia 1943 r. przyszedł on z pomocą niszczycielowi USS "Abner Read" (DD-526), który wszedł na minę, został pozbawiony napędu i mógł zsunąć się na brzeg lub na inne miny. Od września 1943 r. do lipca 1945 r. uczestniczył w misjach w zakresie wsparcia ogniowego, kontroli bezpieczeństwa i eskortowania podczas wielu operacji na Pacyfiku.

Od września do listopada 1945 r. "Bancroft" eskortował konwoje między Filipinami, Okinawą i Japonią.

W dniu 9 grudnia 1945 r. przybył do Norfolk w stanie Wirginia i wycofany do rezerwy w Charleston w Południowej Karolinie, 1 lutego 1946 r. Został złomowany w 1973 r.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]