USS Milwaukee (LCS-5)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Milwaukee (LCS-5)
Ilustracja
Klasa

okręt walki przybrzeżnej

Typ

Freedom

Historia
Stocznia

Marinette Marine;
prowadzący program budowy: Lockheed Martin

Początek budowy

27 października 2011

Wodowanie

18 grudnia 2013

 US Navy
Wejście do służby

21 listopada 2015

Los okrętu

aktywny
Port macierzysty:
Naval Station Mayport

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

3500 ton

Długość

118 m

Szerokość

17,7 m

Zanurzenie

3,9 m

Napęd
2 turbiny gazowe Rolls-Royce MT30 96 550 KM (72 MW)
2 silniki diesla Fairbanks Morse Colt-Pielstick 16PA6B STC
17 160 KM (12,8 MW),
4 pędniki Rolls Royce Kamewa 153SII
Prędkość

50 węzłów

Zasięg

1500 Mm przy 50 węzłach
4300 Mm przy 20 węzłach

Uzbrojenie
torpedy Mark 50 Barracuda;
działo Mk 110 57 mm Mod
RIM-116 Rolling Airframe Missile
2 działa 30 mm Mk44 Bushmaster II
Unmanned Underwater Vessels
Unmanned Surface Vessels
Moduły:
Mine Warfare (MIW),
Anti-submarine Warfare (ASW),
Surface Warfare (SUW)
Wyposażenie lotnicze
2 śmigłowce MH-60R/S
lub MH-60R/S i VTUAV
Załoga

15 do 20 członków załogi stałej
dodatkowo, 75 członków dla określonych misji.

USS Milwaukee (LCS-5)amerykański okręt do walki w strefie przybrzeżnej typu Freedom. Trzeci okręt typu wszedł do służby w US Navy w 2015 roku. Jednostka została nazwana imieniem leżącego w stanie Wisconsin miasta Milwaukee.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Stocznia Marinette Marine zamówienie na drugą jednostkę typu Freedom otrzymała 29 grudnia 2010 roku. Uroczyste rozpoczęcie budowy miało miejsce 27 października 2011 roku. Wodowanie nastąpiło 18 grudnia 2013 roku[1]. Na początku września 2015 roku, podczas prób morskich przy dużej prędkości okręt wygenerował wyższą niż się spodziewano falę, która uszkodziła 40 cywilnych jednostek cumujących w przystani w Hrabstwie Door na wyspie Chambers. Dochodzenie prowadzone w tej sprawie przez United States Coast Guard, zakończyło się w czerwcu 2016 ugodą pomiędzy pokrzywdzonymi a ubezpieczycielem[2].

W konstrukcji USS „Milwaukee” w porównaniu do wcześniejszej jednostki serii, USS „Fort Worth”, wprowadzono 30 zmian. Liczba zmian w porównaniu do jednostki prototypowej serii USS „Freedom” sięgała kilkuset, co ostatecznie zdaniem producenta kończyło proces rozwoju tej konstrukcji, która miała być wzorcem dla kolejnych jednostek serii[3]. Modułowa konstrukcja okrętu pozwala w zależności od potrzeb przystosować go do misji przeciwminowych, przeciwpodwodnych (ZOP), zwalczania jednostek nawodnych, bądź też wsparcia jednostek lądowych i operacji sił specjalnych. Zastosowanie zaawansowanych technologii łączności pozwala na szybką wymianę informacji taktycznej z przedstawicielami innych rodzajów sił zbrojnych. Okręt wszedł do służby 21 listopada 2015 roku.

Służba[edytuj | edytuj kod]

11 grudnia 2015 roku, w pobliżu bazy Naval Station Norfolk, na okręcie doszło do awarii układu napędowego, poprzedzonej wykryciem opiłków metalu w filtrach oleju przekładni napędowych[4]. Okręt został pozbawiony napędu i musiał zostać odholowany do portu przez USNS Grapple (T-ARS 53). Na początku listopada 2016 roku okręt udał się do stoczni BAE Systems w Jacksonville na trwający siedem miesięcy remont[4]. 7 września 2017 roku okręt w trybie nadzwyczajnym opuścił bazę w Mayport, aby uniknąć skutków uderzenia huraganu Irma[4].

11 maja 2018 roku, okręt w ramach testów nowego modułu uzbrojenia, wystrzelił z niego cztery pociski AGM-114L Longbow Hellfire do celów symulujących atak szybkich łodzi[4].

30 sierpnia 2019 roku okręt był zmuszony tymczasowo opuścić bazę w Mayport, aby uniknąć skutków działania huraganu Dorian[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]