USS O’Bannon (DD-177)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS O’Bannon (DD-177)
Ilustracja
USS O’Bannon (DD-177)
Historia
Położenie stępki

12 listopada 1918

Wodowanie

28 lutego 1919

 US Navy
Wejście do służby

27 sierpnia 1919

Wycofanie ze służby

27 maja 1922

Los okrętu

sprzedany 29 września 1936

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1060 ton

Długość

95,83 m

Szerokość

9,65 m

Zanurzenie

2,79 m

Prędkość

35 węzłów (65 km/h)

Uzbrojenie
4 × 102 mm,
2 x 76 mm
12 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm.
Załoga

101 ludzi

USS O’Bannon (DD-177)amerykański niszczyciel typu Wickes będący w służbie United States Navy w okresie po I wojnie światowej. Patronem okrętu był Presley O’Bannon.

Stępkę okrętu położono 12 listopada 1918 w stoczni Union Iron Works w San Francisco. Zwodowano go 28 lutego 1919, matką chrzestną była Henry O’Bannon Cooper, krewna patrona okrętu. Jednostka weszła do służby 27 sierpnia 1919 w San Francisco, pierwszym dowódcą został Lt. Robert F. Gross.

"O’Bannon” pływał z San Diego na ćwiczenia i manewry wzdłuż wybrzeża Kalifornii i na wodach hawajskich przez cały okres służby. Wiosną 1920 przeprowadził eksperymenty z torpedami, następnie został przesunięty do służby rezerwowej, od czerwca do listopada. Następnie wznowił służbę szkolną. Został wycofany ze służby w San Diego 27 maja 1922. Jednostka została skreślona z listy okrętów floty 19 maja 1936 i sprzedana 29 września 1936.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.