USS Redfish (SS-395)
| ||
.jpg)
| ||
| Klasa | okręt podwodny | |
| Typ | Balao | |
| Historia | ||
| Stocznia | Portsmouth Naval Shipyard | |
Zamówiony dla  US Navy
| ||
| Dane taktyczno-techniczne | ||
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
1550 ton 2460 ton | |
| Długość | 95 metrów | |
| Szerokość | 8,31 metra | |
| Zanurzenie testowe | 122 metry (400 stóp) | |
| Napęd | ||
| 4 generatory elektryczne Diesla 4 silniki elektryczne (2740 shp) 2 wały napędowe ze śrubami | ||
| Zasięg | 11.800 Mm @ 10 węzłów (pow.) 100 Mm @ 3 węzły (zan.) | |
| Sensory | ||
| radary: • SD (obserwacji przestrzeni powietrznej); • SJ (obserwacji powierzchni); • ST (radar peryskopowy) ELINT sonary: JP; JK/QC; QB | ||
| Uzbrojenie | ||
| 24 torpedy Mk. XIV 1 działo i działo przeciwlotnicze 2 karabiny maszynowe | ||
| Wyrzutnie torpedowe | 6 x 533 mm (dziób) 4 x 533 mm (rufa) | |
| Załoga | 80 oficerów i marynarzy | |
USS Redfish (SS-395) – zbudowany w stoczni Portsmouth Naval Shipyard amerykański okręt podwodny typu Balao, podstawowej obok jednostek typu Gato serii amerykańskich okrętów podwodnych w czasie drugiej wojny światowej. Jak inne jednostki swojego typu, został zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, otrzymał kadłub sztywny ze stali o zwiększonej ciągliwości i wytrzymałości celem zwiększenia testowej głębokości zanurzenia do 400 stóp (122 metry). Uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne Diesla oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2740 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. W trakcie II wojny światowej brał udział w wojnie podwodnej na Pacyfiku.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Norman Friedman: U.S. Submarines through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: 1995. ISBN 978-1-55750-263-6.
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 306-307. ISBN 1-8510-9563-2.
