USS Zuni (ATF-95)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USS Zuni (ATF-95)
Ilustracja
USS „Zuni” (ATF-95)
Historia
Położenie stępki

8 marca 1943

Wodowanie

31 lipca 1943

 US Navy
Nazwa

USS Zuni (ATF-95)

Wejście do służby

9 października 1943

Wycofanie ze służby

29 czerwca 1946

 US Coast Guard
Nazwa

USCGC „Tamaroa” (WAT-166)

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1731 długich ton (1759 t)

Długość

62,64 m

Szerokość

12 m

Zanurzenie

5,5 m

Napęd
diesel-elektryczny
3010 shp
Prędkość

16,1 węzła

Zasięg

15 000 mil przy prędkości 8 węzłów

Uzbrojenie
1 × 76 mm
4 × 40 mm
2 × 20 mm

USS Zuni (ATF-95) – amerykański holownik floty typu Navajo. Jego nazwa pochodziła od plemienia indiańskiego mieszkającego na terytorium Nowego Meksyku.

Stępkę okrętu położono 8 marca 1943 roku w stoczni Commercial Iron Works w Portland. Zwodowano go 31 lipca 1943 roku, matką chrzestną była pani O'Donnell. Jednostka weszła do służby w US Navy 9 października 1943 roku, jej pierwszym dowódcą był Lieutenant Ray E. Chance.

Okręt był w służbie w czasie II wojny światowej. Działał na wodach Pacyfiku.

We Flocie Pacyfiku służył do początku 1946 roku, wtedy został przeniesiony do Floty Atlantyku. Służył w 8. Dystrykcie Morskim do momentu wycofania ze służby 29 czerwca 1946 roku. Został przekazany United States Coast Guard i przemianowany na USCGC „Tamaroa” (WAT-166).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]