Ubóstwo absolutne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Ubóstwo skrajne)

Ubóstwo absolutne – pojęcie stosowane w statystykach międzynarodowych na oznaczenie krańcowej biedy.

Pojęcie ubóstwa absolutnego (bezwzględnego) definiowane jest najczęściej jako taki stan warunków bytowych, który nie zapewnia podstawowych funkcji życiowych (biologicznych)[1]. Skrajnie (absolutnie) ubogim jest ten, kto może wydać na swoje utrzymanie mniej niż równowartość jednego dolara dziennie. Takich osób jest na świecie około 800 mln. Większość stanowią mieszkańcy Afryki i Azji Południowej.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]