Ubocz (509 m)
49°44′09″N 19°10′06″E/49,735833 19,168333| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
506 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°44′09″N 19°10′06″E/49,735833 19,168333
| |
Ubocz (509 m)[1] lub Soliska[2] – szczyt w południowo-wschodniej części grupy Czupla i Magurki Wilkowickiej w Beskidzie Małym[1]. Jego wschodnie stoki opadają do potoku Maćkówka, zachodnie do jednego z cieków Wilczego Potoku – obydwa uchodzą do Jeziora Żywieckiego[3].
Na lotniczej mapie Geoportalu Ubocz to stok[3], także na mapie topograficznej, jednak na mapie tej istnieje szczyt o nazwie Soliska z wysokością 509 m i jest on w tym miejscu, co szczyt Ubocz na mapie Compassu[2]. Soliskami lub solniskami nazywano dawniej miejsca, na których wykładano sól dla wypasanych krów lub owiec[4]. Obecnie Ubocz jest porośnięty lasem[3], ale nazwa Soliska wskazuje, że dawniej był bezleśny, trawiasty i wypasano na nim owce lub krowy[4].
Grzbietem Uboczy (Solniska)| biegnie granica między wsiami Łodygowice i Bierna w województwie śląskim, w powiecie żywieckim[3]. Wschodnie stoki Ubocza trawersuje zielony szlak z Czernichowa przez Przyszop do Łodygowic (stacja kolejowa)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-02-22].
- ↑ a b c d Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-02-22].
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.