Ujście Sirionu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ujście Sirionu – kraina ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia, położona w delcie Sirionu wpadającego do zatoki Balar.
W czasie Wielkiej Wędrówki Ujście Sirionu było zamieszkiwane przez Telerich skupionych wokół Olwego, do czasu, gdy przeszli na Tol Eressëę lub do Falas[1].
W 509 roku Pierwszej Ery[2] po zniszczeniu Doriathu zamieszkali tam uciekinierzy na czele z Elwingą[3]. Dwa lata później dołączyli do nich ocaleni z upadku Gondolinu, którym przewodzili Idril i Tuor[4].
Przypisy
- ↑ R. Foster: Encyklopedia Śródziemia, s. 277.
- ↑ Daty dotyczące Pierwszej Ery podane są za hipotetyczną chronologią tej ery autorstwa Roberta Fostera (Encyklopedia Śródziemia) opracowaną tylko na podstawie Silmarillionu. R. Foster: Encyklopedia Śródziemia, s. 313.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Silmarillion, s. 283.
- ↑ J.R.R. Tolkien: Silmarillion, s. 291.
Bibliografia[edytuj]
- Robert Foster: Encyklopedia Śródziemia. Warszawa: Amber, 2002. ISBN 83-241-0200-0.
- J.R.R. Tolkien: Silmarillion. Maria Skibniewska (tłum.). Warszawa: Amber, 2002. ISBN 83-7245-882-0.
