Ujma Duża
52°43′45″N 18°43′11″E/52,729167 18,719722| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
93 m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
154[2] |
| Strefa numeracyjna |
54 |
| Kod pocztowy |
87-705[3] |
| Tablice rejestracyjne |
CAL |
| SIMC |
0872220 |
Położenie na mapie gminy Zakrzewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu aleksandrowskiego  | |
| 52°43′45″N 18°43′11″E/52,729167 18,719722[1]
| |
Ujma Duża – wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie aleksandrowskim, w gminie Zakrzewo[4][5].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa włocławskiego. Wieś sołecka – zobacz jednostki pomocnicze gminy Zakrzewo w BIP[6].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ujma Mała i Ujma Duża, w dokumentach występują jako Ugyma, Uyma. W roku 1557 Ujma Duża pisana jako Huima major, dwie wsie położone po obu brzegach rzeki Bachorzy w ówczesnym powiecie nieszawskim, gminie Sędzin, parafii Kościelna Wieś i Siniarzewo (dla Ujmy Dużej), odległość 16 wiorst (około 17,1 km) od Nieszawy[7].
W roku 1885 Ujma Mała ma 94 mieszkańców i 528 mórg. W 1827 r. było w Ujmie Małej 8 domów i 68 mieszkańców. Ujma Duża miała w tym czasie (1885 r.) 168 mieszkańców, 1272 mórg. W 1827 r. było tu 18 domów i 185 mieszkańców.
Obie wsie mają średniowieczny rodowód i wspólnie pisaną historię wieków średnich będąc własnością biskupów gnieźnieńskich z oddzielną administracją. Mstivus dux Pomeraniae w roku 1288 ze wsi Repka (pod Bydgoszczą), zamienia z arcybiskupem gnieźnieńskim Jakubem swą wieś Gardnę nad jeziorem, na wieś arcybiskupa in Kujavia super Bahoram fluvium, que Minor Uyma diei dicitur[7]. Eufrozyna, wdowa po Kazimierzu księciu kujawskim, wieś tę, otrzymaną w spadku po Mszczugu (Mstiugius), księciu pomorskim, nadaje w roku 1292 kościołowi gnieźnieńskiemu (zapis ten dotyczy Ujmy Małej). Janisław, arcybiskup gnieźnieński przeznacza dziesięciny z Ujmy na uposażenie kancelarii gnieźnieńskiej. W dokumencie z roku 1354 wymieniono binum Uyma, widocznym więc, że i Wielka Ujma przeszła w posiadanie arcybiskupów (Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski s.620, 688, 1116, 1354). W tejże wsi In Ugyma villa nostra datuje Jakub, arcybiskup gnieźnieński, akt wydany 2 kwietnia 1320 (Kodeks dyplomatyczny polski, t. II, s.217).
W roku 1557 wieś Huima major, w parafii Świniarzewo, własność arcybiskupa gnieźnieńskiego, płaciła od 28 łanów, 3 czynszowników, 6 komorników, 3 rzemieślników, zaś Huyma minor, w parafii Kościelna Wieś, od 12 łanów 1 komornika, 1 rzemieślnika (Pawiński Kodeks Wielkopolski, t.II, 6, 13).(opisu dostarczył Bronisław Chlebowski SgKP tom XII. s.768)
Współczesność[edytuj | edytuj kod]
- 1908 – budowa kolei wąskotorowej z Dobrego do Nieszawy, z placem buraczanym w Ujmie Dużej
- 1958 – powstanie Kółka Rolniczego w Ujmie Dużej
- około 1966 – elektryfikacja wsi
- 1996 – budowa gazociągu
- 2002 – zamknięcie kolei wąskotorowej
- 2012 – modernizacja drogi wojewódzkiej nr 252 (Inowrocław - Brześć Kujawski)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 142635
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1324 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-08-21].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-08-05].
- ↑ Biuletyn informacji publicznej Gminy Zakrzewo. Urząd Gminy w Zakrzewie. [dostęp 2014-08-21].
- ↑ a b Ujma Duża, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 768.
_COA.svg)