Ukrajina (1990)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Projekt | |
| Oznaczenie NATO |
Sława |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1983 |
| Wodowanie |
11 sierpnia 1990 |
Zamówiony dla  MW ZSRR
| |
| Nazwa |
Admirał Fłota Łobow |
 Marynarka Wojenna Ukrainy
| |
| Nazwa |
Ukrajina |
| Los okrętu |
nie ukończony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
11 490 ton |
| Długość |
186,4 metra |
| Szerokość |
20,8 metra |
| Zanurzenie |
8,4 metra |
| Napęd | |
| 4 turbiny COGOG (121 000 KM), 2 wały | |
| Prędkość |
32 węzły |
| Zasięg |
7000 Mm/16 węzłów |
| Wyposażenie | |
| 16 wyrzutni P-500 Bazalt | |
| Załoga |
480 oficerów i marynarzy |
Ukrajina – ukraiński krążownik projektu 1164, zwodowany w 1990 roku w stoczni Zakład 445 w Mikołajowie na Ukrainie, jako czwarta jednostka tego projektu, nie ukończony.
Okręt budowany był dla Marynarki Wojennej ZSRR w stoczni nr 445 imienia 61 komunardów w Mikołajowie, w ówczesnej Ukraińskiej SRR, pod numerem budowy S-2011 i nazwą „Admirał Fłota Łobow”[1]. Wodowanie miało miejsce 11 sierpnia 1990 roku, a okręt miał wejść do służby w 1992 roku[1]. Na przeszkodzie temu stanął rozpad ZSRR w grudniu 1991 roku i ekonomiczne problemy Rosji i Ukrainy. Toczyły się rozmowy na temat podziału Floty Czarnomorskiej, a stocznia znalazła się na terytorium niepodległej Ukrainy i nieukończony okręt został przez nią przejęty. Na początku 1992 roku jego gotowość sięgnęła 94%[1]. Zakład nie miał funduszy na ukończenie okrętu, podobnie jak nie miała funduszy na jego odkupienie i ukończenie Rosja. W latach 1993–1995 próbowano ukończyć okręt dla ukraińskiej marynarki wojennej i nawet sformowano jego załogę, lecz z powodów finansowych odstąpiono od tego[1]. W 1999 roku w ramach kampanii wyborczej prezydent Łeonid Kuczma nadał okrętowi imię „Ukrajina” i podniesiono na nim banderę, lecz nadal prace wykończeniowe nie posuwały się naprzód[1]. Jako że oryginalnym zadaniem okrętów tego typu miało być zwalczanie amerykańskich lotniskowców, Ukraina nie miała zastosowania dla tego rodzaju okrętów. Podejmowano więc wysiłki w celu sprzedaży nieukończonego kadłuba. Odmówiła jednak jego kupna Rosja, nie powiodły się także próby jego sprzedaży Chinom ani Indiom. Budowa nie jest kontynuowana, okręt pozostaje na terenie stoczni w Mikołajowie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Władimir Zabłocki. Krążownik rakietowy Ukraina - być albo nie być, oto jest pytanie. „Okręty Wojenne”. Nr 5/2002. XII (55), s. 67-69, 2002. Tarnowskie Góry. ISSN 1231-014X.
- Суровая реальность: готова ли Украина воевать на море. Apostrof. [dostęp 2019-01-24]. (ros.).
- Project 1164 Atlant Krasina / Slava class Guided Missile Cruiser. global security. [dostęp 2019-01-24]. (ang.).