Ukryta forteca
| ||
| Gatunek | przygodowy, dramat | |
| Data premiery | 1958 | |
| Kraj produkcji |  Japonia
| |
| Język | japoński | |
| Czas trwania | 139 min | |
| Reżyseria | Akira Kurosawa | |
| Scenariusz | Shinobu Hashimoto, Ryūzō Kikushima, Akira Kurosawa, Hideo Oguni | |
| Główne role | Minoru Chiaki, Kamatari Fujiwara, Misa Uehara, Toshirō Mifune | |
| Muzyka | Masaru Satō | |
| Zdjęcia | Kazuo Yamasaki | |
| Nagrody | ||
| Srebrny Niedźwiedź za reżyserię na festiwalu w Berlinie | ||
Ukryta forteca (jap. 隠し砦の三悪人 Kakushi-toride no san-akunin) – japoński film z 1958 roku, w reżyserii Akiry Kurosawy.
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Akcja filmu rozgrywa się w bliżej nieokreślonym czasie ery Sengoku. Księżniczka Yuki (Yuki-hime) jednej z prowincji, na które podzielona jest Japonia, musi uciekać wraz ze swoim wiernym generałem Makabe przez terytorium czyhającego na jej życie nieprzyjaciela. Los zsyła im do pomocy dwóch niezaradnych i chciwych wieśniaków - Taheiego i Matashichiego. Kanwą filmu jest przemyt złota z zajętego przez wroga terytorium na tereny neutralnej, sąsiedniej prowincji.
Całość tworzy frapujące widowisko; do popisowych cech warsztatowych dodać jeszcze trzeba montaż, swobodę zmian tempa i umiejętność momentalnego wzmocnienia napięcia; z wyborną wyrazistością opisane są główne postacie - na zmianę przebiegłego bądź walecznie rycerskiego generała, bardzo dowcipnie potraktowanych szwejkowsko-szekspirowskich cwaniaczków i zgoła nietypowej dla reżysera przedstawicielki płci pięknej, księżniczki, która, dziewczęcy urok łączy z mądrością, dobrocią i męskim zdecydowaniem[1].
Główne role[edytuj | edytuj kod]
- Minoru Chiaki – Tahei
- Kamatari Fujiwara – Matashichi
- Toshirō Mifune – gen. Makabe
- Misa Uehara – księżniczka Yuki (Yuki-hime)
- Susumu Fujita – gen. Tadokoro
- Eiko Miyoshi – stara dwórka
- Takashi Shimura – gen. Nagakura
- Toshiko Higuchi – dziewczyna z Akizuki
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
- Jest to pierwszy film panoramiczny Akiry Kurosawy.
- George Lucas miał uznać ten obraz za jedno z najważniejszych źródeł inspiracji przy tworzeniu Gwiezdnych wojen, jednak dziś jest to teza mocno dyskusyjna[2].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Garbicz, Jacek Klinowski: Kino, wehikuł magiczny. Przewodnik osiągnięć filmu fabularnego. Podróż druga. 1950-1959. Wyd. I. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 242-244. ISBN 83-08-01377-5. (pol.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Garbicz, Klinowski…, s. 347
- ↑ Ukryta forteca (ang.). W: IMDb. The Internet Movie Database [on-line]. [dostęp 2010-12-01].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ukryta forteca w bazie IMDb (ang.)
- Ukryta forteca w bazie Filmweb
| ||||||||||||||||
