Uldin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Uldin (Uldis, Uldyn, Uldys, Huldin) – wódz Hunów (? - ok. 410)[1], pierwszy Hun znany z imienia[2][3].

W 400 roku Uldin był wodzem Hunów w Alföld i Muntenii[4]. Gdy zbuntowany magister militum praesentalis Gainas, na czele armii Gotów zbiegł za Dunaj, Uldin w krótkiej, ale krwawej, kampanii pokonał go. Gainas poległ[2], a jego głowę Uldin odesłał do Konstantynopola[5]. W 401 r. Uldin zawarł przymierze z cesarstwem wschodniorzymskim[5][6]. Zimą 405/406 Hunowie pod jego wodzą najechali Bałkany[7].

W 406 r. Uldin zawarł przymierze z zachodniorzymskim wodzem Stylichonem, który od końca poprzedniego roku mierzył się z inwazją przeważających sił gockich[6][8]. Uldin pomógł Rzymianom pokonać pod Faesulae w Italii wojska Radagajsa, który został pojmany i stracony[6][9].

W 408 r. Hunowie najechali Trację[10]. Uldin zdobył twierdzę Castra Martis[5] i kontynuował najazdy na Trację[3]. W trakcie negocjacji pokojowych Rzymianom udało się przeciągnąć na swoją stronę wiele z dowodzonych przez niego oddziałów[3][11]. Sam Uldin z trudnością zdołał uciec na północny brzeg Dunaju[3][5]. Po poniesionej w 408 r. porażce nie ma o nim dalszych informacji[5] – prawdopodobnie przestał być wodzem Hunów[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]