Ulica Mordechaja Anielewicza w Warszawie
| Muranów, Nowolipki, Młynów | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica Mordechaja Anielewicza na wysokości ul. Esperanto, widok w kierunku wschodnim | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
1740 m[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°14′51,0″N 20°59′19,1″E/52,247500 20,988639
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Mordechaja Anielewicza – ulica w dzielnicach Wola i Śródmieście w Warszawie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica powstała po II wojnie światowej śladem dawnej ulicy Gęsiej na odcinku do Karmelickiej, gdzie została wygięta w stronę południową do skrzyżowania ze Świętojerską.
Ulica Gęsia pojawiła się w średniowieczu jako droga Nowego Miasta prowadząca do pól uprawnych, stanowiąca przy tym przedłużenie późniejszej ul. Franciszkańskiej do Traktu Młocińskiego, obecnej ul. Zamenhofa. Kilkakrotnie przedłużana: w pierwszej połowie XVIII wieku do ul. Smoczej, po 1771 do ul. Okopowej.
W listopadzie 1940 ulica na całej swej długości znalazła się w granicach getta[2].
Dawna zabudowa ulicy uległa zniszczeniu w 1943, podczas powstania w getcie oraz w wyniku akcji systematycznego burzenia dzielnicy zamkniętej przez Niemców po upadku powstania. Ocalałe wypalone budynki „Gęsiówki” zostały rozebrane po roku 1960. Obecna zabudowa pochodzi z lat powojennych; zaprojektowane przez Bohdana Lacherta budynki nr 2,4 i 3/5, zbudowane w latach 1949-50, są jednymi z pierwszych powstałych na Muranowie. Po wojnie w ciąg ulicy Anielewicza włączono dawną uliczkę bez nazwy, wiodącą od ul. Okopowej do cmentarza ewangelicko-augsburskiego.
Obecna nazwa ulicy została nadana w kwietniu 1947[3] lub 31 grudnia 1955[4].
Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]
- Ogród Krasińskich
- Muzeum Historii Żydów Polskich
- Pomnik Żegoty
- Trakt Pamięci Męczeństwa i Walki Żydów
- Cmentarz żydowski
Upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]
- Tablica na bloku mieszkalnym nr 34 upamiętniająca zdobycie podczas powstania warszawskiego przez żołnierzy batalionu „Zośka” Gęsiówki, odsłonięta 5 sierpnia 1994[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mapa Warszawy [online], mapa.um.warszawa.pl [dostęp 2020-11-25].
- ↑ Paweł E. Weszpiński: Mapa nr 1. Getto warszawskie. Granice przed wielką akcją likwidacyjną. [w:] Barbara Engelking, Jacek Leociak, Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście. Warszawa: Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, 2013. ISBN 978-83-63444-27-3.
- ↑ „Mosty. Biuletyn”, nr 19 (50), 22 kwietnia 1947.
- ↑ Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 384. ISBN 83-86619-97X.
- ↑ Tomasz Szarota: Karuzela na placu Krasińskich. Studia i szkice z lat wojny i okupacji. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2007, s. 65. ISBN 978-83-7399-336-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy, tom 1. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami, 1995, s. 93. ISBN 83-902793-5-5.