Ulica Ślusarska w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
ulica Ślusarska
Stare Miasto
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Długość

135 m

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Ślusarska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Ślusarska”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Ślusarska”
Ziemia52°24′27,8″N 16°56′09,6″E/52,407719 16,935997

Ulica Ślusarska – ulica znajdująca się w Poznaniu na Starym Mieście, na osiedlu Stare Miasto. Swój bieg zaczyna przy Placu Kolegiackim, następnie przecina ulice Wodną, Woźną i kończy się na skrzyżowaniu z Wielką. Nazwa pochodzi od ślusarzy, którzy zamieszkiwali, kiedyś tę ulicę.

Legenda[edytuj | edytuj kod]

Podczas wielkiego pożaru z 1803 ogień przeniósł się m.in. na budynki przy ulicy Ślusarskiej. Ocalał jeden dom pod numerem 5. Mieszkańców uratowała gorliwa modlitwa, którą sprowadzili obfity deszcz. Rodzina w podzięce za to wydarzenie umieściła na fasadzie swojego domu czerwoną latarnię, a kolejni właściciele mieli obowiązek palić w niej światło dniem i nocą[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jacek Y. Łuczak: Spacerownik Poznański. Warszawa: Agora, 2010, s. 46. ISBN 978-83-268-0055-9.