Przejdź do zawartości

Ulica Jana Kilińskiego w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Jana Kilińskiego
Stare Miasto, Helenów, Centrum, Fabryczna, Księży Młyn, Górniak, Chojny
Ilustracja
Skrzyżowanie z ul. Narutowicza
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Długość

6,0 km

Przebieg
światła 0 m ul. Północna,
ul. Franciszkańska
światła 240 m ul. Pomorska
światła 460 m ul. Rewolucji 1905 r.
580 m ul. Włókiennicza
światła 690 m ul. Stefana Jaracza
światła 930 m ul. Gabriela Narutowicza
światła 1130 m ul. Romualda Traugutta,
al. Rodziny Poznańskich
światła 1510 m ul. Juliana Tuwima
światła 1870 m ul. Nawrot
światła 2200 m al. marsz. Józefa Piłsudskiego
2360 m ul. Orla
2500 m ul. Stanisława Wigury
2730 m ul. Fabryczna
2770 m ul. Edwarda Abramowskiego
2980 m ul. Tylna
światła 3210 m ul. ks. bp. Wincentego Tymienieckiego
3220 m przejazd przez nieczynną bocznicę
3470 m ul. Milionowa
światła 3630 m ul. Senatorska
światła 3920 m ul. Stanisława Przybyszewskiego
4130 m ul. Zarzewska
4260 m ul. Poznańska
4360 m ul. Płocka
4450 m ul. Siedlecka
4550 m ul. prof. Witolda Doroszewskiego
4620 m ul. Krzywa
światła 4710 m ul. gen. Jarosława Dąbrowskiego
5100 m ul. Juliusza Słowackiego
5250 m ul. Maurycego Mochnackiego
ul. Walerego Przyborowskiego
5320 m ul. Piotra Wysockiego
5430 m rondo Insurekcji Kościuszkowskiej
5530 m ul. Adama Naruszewicza
5650 m ul. Antoniego Odyńca
5720 m ul. Mazurska
5800 m ul. Jacka Malczewskiego
5900 m ul. Karpia
5980 m ul. Śląska
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Kilińskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Kilińskiego”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Jana Kilińskiego”
Ziemia51°46′10,3″N 19°27′52,1″E/51,769520 19,464461
Obiekty przy ul. Kilińskiego
Sobór św. Aleksandra Newskiego
Hotel Polonia Palast
Róg ulic Przybyszewskiego i Kilińskiego
Była zajezdnia tramwajowa Dąbrowskiego
Widok na budynek techniczny byłej zajezdni Dąbrowskiego

Ulica Jana Kilińskiego w Łodzi – ulica o długości około 6 kilometrów, biegnąca południkowo od skrzyżowania ul. Północnej z ul. Franciszkańską (Stare Miasto) do ul. Śląskiej (Chojny).

Historia ulicy

[edytuj | edytuj kod]

Regulację ulicy przeprowadzono w latach 1824–1828 podczas tworzenia osady przemysłowej, przeznaczonej pod osiedlenie tkaczy lnu i bawełny, którą nazwano Łódka[1].

Ulica początkowo nosiła nazwę Widzewska[1]. Około roku 1920 patronem ulicy stał się płk. Jan Kiliński[2]. Ulica Jana Kilińskiego zyskała na prestiżu w drugiej połowie XIX stulecia. Przy niej kończył bieg pociąg z Koluszek (od 1865), który przywoził bawełnę, a wywoził tkaniny na teren imperium Rosyjskiego. W pobliżu stanęła cerkiew św. Aleksandra Newskiego. Przy ul. Tuwima wzniesiono gmach Poczty Głównej (1903), a przy ul. Narutowicza ekskluzywny wówczas hotel Polonia. Naprzeciw dworca kolejowego powstał w okresie międzywojennym Dom Pomnik Józefa Piłsudskiego (dziś Łódzki Dom Kultury).

W czasie II wojny światowej zmieniono nazwę ulicy na Buschlinie[2][3]. Po wyzwoleniu Łodzi powrócono do nazwy ulicy sprzed okupacji niemieckiej.

Tramwaje

[edytuj | edytuj kod]

Wytyczono dwie linie tramwajowe, łączące Dworzec Kolei Fabryczno-Łódzkiej z cmentarzem przy ulicy Ogrodowej i z placem Kościelnym. Funkcję pierwszej zajezdni pełniła „remiza” usytuowana przy ulicy Tramwajowej. Przez długi czas była to jedyna zajezdnia dla tramwajów miejskich w Łodzi. W 1928 roku wybudowano drugą zajezdnię przy zbiegu ulic Dąbrowskiej (obecnie Dąbrowskiego) i Kilińskiego. Jej otwarcie nastąpiło 20 czerwca 1928 roku. Obie zajezdnie nie pełnią już swoich funkcji[4][5].

Obiekty (w tym zabytki)

[edytuj | edytuj kod]

Przy ul. Kilińskiego znajdują się m.in. kolejno:

Dawne synagogi

[edytuj | edytuj kod]

Komunikacja miejska

[edytuj | edytuj kod]

Autobusy dzienne

[edytuj | edytuj kod]
  • 53A, 53B, 53C, 53D, 53E (na odcinku Narutowicza – al. Rodziny Poznańskich, w kierunku dworca Łódź Fabryczna)
  • 57 (na odcinku al. Rodziny Poznańskich – Narutowicza, w kierunku osiedla Piastów-Kurak)
  • 75A, 75B (na odcinku Broniewskiego – Śląska, w kierunku dworca Łódź Widzew)
  • 77 (na odcinkach Wigury – Fabryczna, w kierunku dworca Łódź Fabryczna, i Fabryczna – Abramowskiego, w kierunku Starego Rokicia)
  • 86A, 86B (na odcinku al. Rodziny Poznańskich – Narutowicza, w kierunku Retkini)

Autobusy nocne

[edytuj | edytuj kod]
  • N3A, N3B (na odcinku Wigury – Broniewskiego)

Tramwaje

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Anna Rynkowska, Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, s. 7, ISBN 978-83-939822-4-0.
  2. a b Kilińskiego Jana. [w:] Baza: Ulice Łodzi [on-line]. wimbp.lodz.pl. [dostęp 2013-09-23].
  3. Łódzkie ulice (Internet Archive). [dostęp 2012-03-24].
  4. Kronika Miasta Łodzi”; Najbardziej „łódzka” ulica; Widzewska-Kilińskiego, Dariusz Kędzierski, s. 241, 4/2007, ISSN 1231-5354.
  5. Ostatni dzień starej zajezdni. Będzie galeria handlowa.
  6. Urząd Miasta Łodzi, Gminna Ewidencja Zabytków Miasta Łodzi [online] [dostęp 2021-07-07].