Ulica Rewolucji 1905 roku w Łodzi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Rewolucji 1905 r.
Centrum, Fabryczna
Ilustracja
Ulica Rewolucji 1905 roku na wysokości Biblioteki „Dygresja”
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Długość

ok. 1,5 km

Przebieg
światła 0 m ul. Piotrkowska,
ul. dr. Adama Próchnika
światła 190 m ul. Wschodnia
światła 500 m ul. płk. Jana Kilińskiego
750 m ul. Polskiej Organizacji Wojskowej
światła 970 m ul. dr. Seweryna Sterlinga
1400 m ul. hm. Aleksandra Kamińskiego
1490 m ul. Zacisze
1550 m pl. Pokoju,
ul. Wierzbowa, ul. Uniwersytecka
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Rewolucji 1905 r.”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Rewolucji 1905 r.”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Rewolucji 1905 r.”
Ziemia51°46′32,5″N 19°27′57,4″E/51,775700 19,465940
Mural upamiętniający Rewolucję 1905 znajdujący się na ulicy pod numerem 60

Ulica Rewolucji 1905 r. – ulica w Łodzi mająca około 1,5 kilometra długości, biegnie od Piotrkowskiej do Uniwersyteckiej.

Plan regulacji Łodzi z 1823 roku
Plan Łodzi z 1823 roku
Tablica znajdująca się na budynku narożnym, przy skrzyżowaniu ulic Rewolucji 1905 roku i Piotrkowskiej
Zabytkowy napis, zabezpieczony ochronną płytą z nadrukiem
Tablica upamiętniająca walki toczące się w trakcie Rewolucji 1905 roku w Łodzi u zbiegu ulic Wschodniej i ulicy Południowej (od 1955 roku – ulicy Rewolucji 1905 roku)

Pierwotna nazwa ulicy: Południowa[1][2].

Ulica powstała pomiędzy 1821 a 1823 rokiem wraz z regulacją (wyznaczeniem) osady Nowe Miasto, która została umiejscowiona na przeciwległym brzegu rzeczki Łódki, na południe od Starego Miasta[2]. Osada zaprojektowana została na bazie kwadratu z oktagonalnym rynkiem (Nowy Rynek – dzisiejszy plac Wolności), na którym krzyżowały się prostopadle ulice. Kontur osady ograniczały ulice: Zachodnia, Północna, Wschodnia i Południowa.

W czasie wojny zmieniono nazwę na Ziethenstraße[1]. Po wojnie, w 1955 roku, nazwę ulicy Południowej zmieniono na ul. Rewolucji 1905 roku – nazwa ta pozostała do dziś. Zmiana nazwy ulicy odnosi się do walk, jakie toczyły się na barykadach u zbiegu ulic Wschodniej i (ówczesnej) Południowej. Walki te upamiętnia tablica, wmurowana w ścianę narożnej kamienicy, znajdującej się u zbiegu tych ulic.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Na kamienicy przy ulicy Rewolucji 1905 r. pod nr 19 znajduje się prawdopodobnie jedyny zachowany do dziś w Łodzi napis w języku hebrajskim – afisz Łódzkiego Towarzystwa Niesienia Pomocy Chorym Linas Hacholim. Po złożeniu 23 stycznia 2009 przez Grupę Pewnych Osób pisma[3] w kancelarii prezydenta miasta Łodzi Jerzego Kropiwnickiego, napis został zabezpieczony przeźroczystą, pleksiglasową płytą.

Pod nr 44 mieści się zabytkowa, secesyjna Willa Leona Rappaporta. Pod nrem 69 znajduje się zabytkowa Fabryka Pereca Marguliesa i Dawida Wolmana.

Komunikacja miejska[edytuj | edytuj kod]

Ulicą Rewolucji 1905 r. przebiegają następujące linie autobusowe:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Internet Archive „Łódzkie ulice”. turystyka.lodz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-20)]..
  2. a b Rynkowska 1970 ↓, s. 6–7.
  3. Linas Hakholim – prośba o ratunek. Blog Grupy Pewnych Osób, 2009-01-30. [dostęp 2011-11-25]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]