Ulica Wolności w Chorzowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Wolności
Ilustracja
ul. Wolności w Chorzowie
Państwo

 Polska

Miejscowość

Chorzów

Długość

ok. 2 km

Przebieg
ul. Pocztowa, Rynek
ul. Faski
ul. Dworcowa
ul. Jagiellońska
ul. Henryka Sienkiewicza
ul. Jana III Sobieskiego
ul. Stefana Żeromskiego
ul. Zjednoczenia
ul. Bolesława Chrobrego
ul. ks. W. Opolskiego
światła ul. Strzelców Bytomskich/ul. Hajducka
ul. Pułaskiego/ul. Hankego
ul. Janiny Omańkowskiej
ul. Spółdzielcza
ul. Bałtycka
DTŚ
dawny wiadukt kolejowy
ul. Katowicka (Świętochłowice) / ul. Armii Krajowej
Położenie na mapie Chorzowa
Mapa konturowa Chorzowa, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Wolności”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Wolności”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Wolności”
Ziemia50°17′29,2″N 18°56′43,0″E/50,291440 18,945280

Ulica Wolności w Chorzowie (pot. Wolka[1]) – główna ulica w centrum Chorzowa, usytuowana południkowo prowadząca od Rynku w Chorzowie w kierunku południowym aż do Świętochłowic. Ulica ma długość 1,98 km i w większości jest deptakiem wyłączonym z ruchu kołowego. Kursują po niej tramwaje (tylko jeden tor) w kierunku Świętochłowic i na północnym odcinku również do Chorzowa Batorego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica została wytyczona i jej budowę rozpoczęto w 1849 roku jako prywatnej szosy o długości 2,5 km, mającej na celu skomunikować Królewską Hutę i okoliczne kolonie przemysłowe z nieistniejącym dziś dworcem Kolei Górnośląskiej Königshütte ('Królewska Huta'). Budowę utwardzonej szosy (Actien-Chaussee) prowadziła spółka akcyjna Königshütte-Schwientochlowitzer Chaussee-Actienverein, która również nią zarządzała i za przejazd pobierała myto[2][3]. W 1871 roku ulica, już jako miejska, została wybrukowana[4].

Pierwotnie ulica nazywała się Schwientochlowitzerstraße ('ul. Świętochłowicka'), a później aż do 1922 roku − Kaiserstraße (ul. Cesarska)[4][5], podczas II wojny światowej Adolf-Hitler-Straße ('ul. Adolfa Hitlera')[6]. W połowie lat 90. XX wieku północna część ulicy została gruntowanie wyremontowana za prezydentury Marka Kopla, stąd jej nieformalna, współczesna nazwa Kopelstraße.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Zabytkowy gmach poczty przy ul. Wolności w Chorzowie

W zabudowie przeważają kamienice pochodzące z XIX wieku. Ulica od czasu założenia Rynku jest uważana za reprezentacyjną arterię Królewskiej Huty i Chorzowa, pełniącą funkcje handlowe, usługowe, finansowe i kulturalne.

W środkowej części deptaku (Wolności 20 róg Sienkiewicza 1) zainstalowany jest Wielki Ekran o powierzchni 12m², na którym emitowane są ogłoszenia i reklamy. Ekran skierowany jest ku górnej części deptaku, widoczny ze szczytowej części ulicy zgodnie z ruchem pieszym i kołowym.

Przy ulicy znajduje się wiele restauracji, kawiarni, pubów, oraz galerie i kilka oddziałów banków; skrzyżowanie z ulicami Hajducką i Strzelców Bytomskich to tzw. „Złoty Róg”.

W południowej części tzw. przedłużonej ul. Wolności, ulica biegnie przez wiadukt nad Drogową Trasę Średnicową i pod dawnym wiaduktem kolejowym. Zabudowa południowej części ulicy jest nowocześniejsza, znajduje się tam Zespół Szkół Sportowych nr 2, boiska sportowe i budynki jednorodzinne.

Obiekty zabytkowe[edytuj | edytuj kod]

Przy ul. Wolności zlokalizowane są następujące historyczne obiekty, wpisane do rejestru zabytków województwa śląskiego[7]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zabytkowa zabudowa ulicy Wolności w Chorzowie - Śląskie. ... [online], www.slaskie.travel [dostęp 2020-10-06] (pol.).
  2. Rudi Gador, Die Entwicklung des Straßenbaues in Preußen 1815−1875, Berlin: Ernst-Reuter-Gesellschaft, 1966, s. 50, 121, 176.
  3. Th. Schück, Ober-Schlesien. Statistik des Regierungs-Bezirks Oppeln, Iserlohn: Verlag von I. Bädeker, 1860, s. 603.
  4. a b Hugo Mohr, Geschichte der Stadt Königshütte in Oberschlesien, Königshütte O.-S.: Druck von Franz Ploch, 1890, s. 82.
  5. Red. Grzegorz Grzegorek: Encyklopedia Chorzowa. Katowice: Wydawnictwo Prasa i Książka, 2009, s. 596. ISBN 978-83-926442-2-4.
  6. Königshütte. Adolf-Hitler-Strasse - Silesian Digital Library [online], sbc.org.pl [dostęp 2020-10-07].
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 27–28 [dostęp 2019-09-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]