Umieralność
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Umieralność, współczynnik umieralności (ang. mortality rate) – w demografii liczba zgonów w stosunku do liczby mieszkańców.
W epidemiologii umieralność definiuje się jako liczbę zgonów na k osób (najczęściej 100 tys.) wśród ogółu obserwowanej populacji[1].
Surowy współczynnik umieralności = liczba zgonów w określonym czasie / średnia liczba ludności w tym okresie * 10(n).
Ważnym wskaźnikiem stanu zdrowia jest współczynnik umieralności niemowląt czyli liczba zgonów niemowląt w stosunku do 1000 żywo urodzonych. Wyróżnia się umieralność wczesną niemowląt (do 27. dnia życia) oraz późną (między 28. dniem a 11. miesiącem).
Przypisy
- ↑ M. Porta, A Dictionary of Epidemiology, Oxford University Press, Oxford, 2008, ISBN 978-0-19-531449-6
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
R. Beaglehole, R. Bonita, T. Kjellstrom, Podstawy epidemiologii, Instytyt Medycyny Pracy, Łódź, 2002, ISBN 83-88261-13-4
