Universal Pictures
| |
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Stan | |
| Siedziba | |
| Adres |
10 Universal City Plaza |
| Data założenia |
30 kwietnia 1912 |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Donna Langley |
| Udziałowcy |
NBCUniversal Film and Entertainment |
| Dane finansowe | |
| Przychody |
|
| Wynik operacyjny |
|
| Strona internetowa | |
| Zarchiwizowana kopia strony internetowej | |
Universal Pictures (oryginalna nazwa: Universal City Studios LLC[1], znana także jako Universal Studios, dawniej Universal Film Manufacturing Company i Universal-International Pictures Inc.) – amerykańska wytwórnia filmowa założona 30 kwietnia 1912 roku przez Carla Laemmle. Obecnie należy do NBCUniversal, części koncernu Comcast. Razem z Paramount, Waltem Disneyem oraz Warner Brothers należy do najstarszych i największych wytwórni filmowych w USA. Od początku istnienia studia do 1 stycznia 2010 roku marką Universal opatrzono łącznie około 3400 filmów[2].
Wytwórnia często jest błędnie określana jako Universal Studios, które w rzeczywistości jest grupą skupiającą studia filmowe należące do NBC Universal o pełnej nazwie Universal Studios Entertainment.
Struktura biznesowa[edytuj | edytuj kod]
Produkcja filmowa[edytuj | edytuj kod]
Universal Pictures co roku wystawia w kinach po kilkanaście filmów. Wśród nich są takie hity jak:
- Szczęki (1975),
- Halloween (1978),
- E.T. (1982),
- Człowiek z blizną (1983),
- Powrót do przyszłości (1985),
- Park Jurajski (1993), najbardziej dochodowy film w historii wytwórni, do czasu pobicia rekordu ustanowionego przez siódmą część „Szybkich i wściekłych” w 2015 roku (światowy box office wyniósł około 915 mln dolarów USD)
- Flintstonowie (1994),
- Apollo 13 (1995),
- Twister (1996),
- Joe Black (1998),
- Mumia (1999),
- American Pie (1999),
- Gladiator (2000),
- Piękny umysł (2001),
- Dziennik Bridget Jones (2001),
- Hannibal (2001),
- Szybcy i wściekli (2001)
- 8. Mila (2002),
- Bruce Wszechmogący (2003),
- Hulk (2003),
- Za szybcy, za wściekli (2003),
- Van Helsing (2004),
- Miami Vice (2006),
- Amerykański gangster (2007),
- Incredible Hulk (2008),
- Mamma Mia! (2008),
- Szybko i wściekle (2009),
- Wilkołak (2010),
- Robin Hood (2010).
- Les Miserables (2012)
Budynki[edytuj | edytuj kod]
Plany produkcyjne Universal Studios rozłożone są w 100 budynkach Universal City Plaza Drive mieszczących się w Universal City, w Kalifornii na niepołączonym korporacyjnie odcinku ziemi pomiędzy Los Angeles a Burbank. Ponadto grupa zajmuje część biur operacyjnych w Nowym Jorku w wieży GE Building (siedziba General Electric, jednego z właścicieli NBC Universal obok Vivendi Universal).
Pożary[edytuj | edytuj kod]
W listopadzie 1990 roku pożar strawił dekoracje przedstawiające ulice Nowego Jorku oraz dekoracje wykorzystane w filmie Ben-Hur[3]. Odbudowa zbiorów trwała wiele lat, a jej koszt wyniósł 50 milionów dolarów[3].
1 czerwca 2008 roku wczesnym ranem na terenie wytwórni wybuchł pożar, który zaprószyła ekipa remontowa reperująca dach jednego z budynków[4][5][6]. Płomienie zniszczyły wieżę zegarową z filmu Powrót do przyszłości, dekoracje z filmu Żądło oraz pawilon wystawowy King Konga. Zniszczeniu uległo także około 50 tysięcy taśm filmowych, a także dekoracje przedstawiające ulice Nowego Jorku. Pożar opanowano po ponad 12 godzinach[7]. W akcji brało udział 500 strażaków. Magazyn z oryginałami starszych filmów ocalał.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Who We Are, Motion Picture Association [dostęp 2021-03-24] (ang.).
- ↑ Pełna lista filmów opatrzonych marką Universal Pictures, IMDb [dostęp 2021-03-28] (ang.).
- ↑ a b the studiotour.com - 1990 Fire, thestudiotour.com [dostęp 2021-03-24].
- ↑ USH 2008 Fire - TheStudioTour, web.archive.org, 3 sierpnia 2010 [dostęp 2021-03-24] [zarchiwizowane z adresu 2010-08-03].
- ↑ Universal Studios blaze burns sets, video vault - CNN.com, cnn.com [dostęp 2021-03-24].
- ↑ Investigators: Universal Studios backlot fire caused by workers and heating tools | ABC7 Los Angeles | abc7.com - ABC7 Los Angeles, web.archive.org, 23 stycznia 2021 [dostęp 2021-03-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-23].
- ↑ Jody Rosen, The Day the Music Burned, „The New York Times”, 11 czerwca 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-03-24] (ang.).