Uroczystość liturgiczna
Uroczystość – w liturgii katolickiej świąteczny dzień obchodów, który obok niedzieli należy do głównych dni roku liturgicznego. Dzień obchodów uroczystości wyznacza data lub kalendarz liturgiczny (→święta ruchome).
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Obchody uroczystości liturgicznych rozpoczynają się wieczorem dnia poprzedzającego (tzw. I nieszpory lub wigilia). Mają własny formularz mszalny. Część z nich ma odrębny formularz na mszę wigilijną. W liturgii mszalnej uroczystości nie są pomijane żadne elementy, a zatem odmawiane są Gloria (nawet w Wielkim Poście) i Wyznanie wiary.
Uroczystości dzielą się na ogólne (obchodzone w całym Kościele) lub własne (np. uroczystości patrona miasta, kraju lub diecezji), obchodzone lokalnie.
Obchód największych uroczystości, czyli Wielkanocy i Bożego Narodzenia[a] sprawowany jest przez osiem dni; jest to tzw. oktawa. Każda oktawa rządzi się własnymi prawami.
Obchody uroczystości mają pierwszeństwo liturgiczne, tzn. obchodzone są bez względu na przypadający dzień. Wyjątek stanowią: Wielki Tydzień, niedziele wielkiego postu i adwentu oraz Popielec. W tych przypadkach uroczystości przenoszone są na dzień następny, chyba że przepisy liturgiczne stanowią co innego.
W czasie obchodów uroczystości nie można sprawować mszy okolicznościowych i za zmarłych (żałobnych). Msze pogrzebowe można sprawować za zgodą własnego ordynariusza. Uroczystość natomiast znosi post zwykły.
Kan. 1246 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego określa uroczystości, których obchód jest obowiązkowy (tzw. święta nakazane). Właściwy sposób świętowania polega na uczestnictwie we mszy oraz na powstrzymaniu się od nieobowiązkowej pracy.
Dni obchodów o randze uroczystości[edytuj | edytuj kod]
W ciągu roku liturgicznego następujące dni mają rangę uroczystości liturgicznej:
- 1 stycznia - Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi
- 6 stycznia - Uroczystość Objawienia Pańskiego
- 19 marca - Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny
- 25 marca - Uroczystość Zwiastowania Pańskiego
- marzec/kwiecień - Wielkanoc
- pierwsza niedziela po Wielkanocy - Niedziela Miłosierdzia Bożego
- 23 kwietnia - Uroczystość św. Wojciecha, biskupa i męczennika, Głównego Patrona Polski
- 3 maja - Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski
- 8 maja - Uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika, Głównego Patrona Polski
- niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego – Uroczystość Trójcy Przenajświętszej
- czwartek po uroczystości Najświętszej Trójcy – Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
- pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała – Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
- 24 czerwca – uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela
- 29 czerwca – uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła
- 15 sierpnia – uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
- 26 sierpnia – uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej
- ostatnia niedziela października – uroczystość rocznicy poświęcenia własnego kościoła
- 1 listopada – Uroczystość Wszystkich Świętych
- ostatnia niedziela roku liturgicznego (tj. dzień między 20 a 26 listopada) – Uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.[1]
- 8 grudnia - Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
- 25 grudnia - Uroczystość Narodzenia Pańskiego
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego obchodzona jest również oktawa Zesłania Ducha Świętego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego. Kazimierz Dynarski (redaktor merytoryczny). Poznań: Pallottinum, 1986. ISBN 83-7014-040-8.
- Ogólne normy roku liturgicznego i kalendarza. KKBiDS. [dostęp 2012-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-01)].