Ursus wenzensis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ursus wenzensis
Stach, 1959
Okres istnienia: pliocen
5.333/2.58
5.333/2.58
Ilustracja
czaszka Ursus wenzensis - (widok z dołu)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

drapieżne

Rodzina

niedźwiedziowate

Rodzaj

niedźwiedź

Gatunek

Ursus wenzensis

Ursus wenzensiswymarły gatunek ssaka z rodziny niedźwiedziowatych (Ursidae), zamieszkującego na terenie Polski w pliocenie[1][2][3].

Historia odkrycia i badań[edytuj | edytuj kod]

Kopalne ślady występowania gatunku wypreparował z brekcji kostnej zebranej w rezerwacie przyrody Węże[4][5] polski zoolog Jan Stach. Formalny opis U. wenzensis zamieścił w czasopiśmie „Acta Geologica Polonica” w 1959 roku[1]. W 1969 roku zoolog i paleozoolog Zbigniew Ryziewicz dokonał porównania rozwoju żuchw i uzębienia gatunków Ursus wenzensis Stach z czaszkami niedźwiedzia brunatnego (U. arctos L.), niedźwiedzia polarnego (U. (Thalarctos) maritimus Phipps) i U. etruscus Cuvier. Na podstawie badań przedstawił wnioski, że najwcześniejszymi przedstawicielami plioceńskich niedźwiedzi rodzaju Ursus były U. boeckhi Schlosser i U. ruscinensis Deperet. Ich prawdopodobnym praprzodkiem był Ursavus brevirhinus Hofmann. Potomkiem gatunku U. boeckhi był U. wenzensis[3].

Schemat zarysu profili czaszek U. wenzensis, U. etruscus, U. arctos, U. maritimus

Uzębienie U. wenzensis jest podobne do uzębienia niedźwiedzia malajskiego (Helarctos malayanus Raffles). Szczebel ewolucyjny U. wenzensis jest porównywalny ze szczeblem ewolucyjnym U. etruscus czy U. arvernensis, ale ich ewolucja podążała w różnych kierunkach rozwojowych[3].

Okazy kośćca U. wenzensis w zbiorach[edytuj | edytuj kod]

W zbiorach muzealnych znajduje się niewiele wypreparowanych okazów kośćca U. wenzensis. Czaszka holotypu, którym był osobnik młody, oraz czaszka osobnika dorosłego są w posiadaniu Zakładu Zoologii Systematycznej PAN. Okazy kośćca U. wenzensis znajdują się także w zbiorach Muzeum Ziemi PAN w Warszawie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jan Stach. Ursus wenzensis, nowy gatunek małego niedźwiedzia plioceńskiego (Ursus wenzensis, a new species of a small Pliocene bear). „Acta Geologica Polonica”. 3 (2), s. 103-136, 1953. (pol.). 
  2. Kazimierz Kowalski. Paleoekologia ssaków pliocenu i wczesnego plejstocenu Polski. „Acta Theriologica”. VIII (4), s. 73-88, 1964-10-15. Polska Akademia Nauk - Zakład Badania Ssaków. (pol.). 
  3. a b c d Zbigniew Ryziewicz. Badania nad niedźwiedziami plioceńskimi. „Acta Palaeontologica Polonica”. 14 (2), s. 199-243, 1969. (pol.). 
  4. Węże (Pliocene of Poland). [w:] Paleobiology Database [on-line]. paleodb.org. [dostęp 2012-06-06]. (ang.).
  5. Jan Stach. Agriotherium intermedium n.sp. from the Pliocene bone breccia of Węże. „Acta Palaeontologica Polonica”. II (1), 1957. (ang.).