Urszula Kaczmarek (stomatolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Urszula Kaczmarek
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

31 marca 1950
Mirków

Data śmierci

21 maja 2022

profesor nauk medycznych
Specjalność: stomatologia dziecięca, stomatologia zachowawcza[1]
Profesura

12 czerwca 1997[1]

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Urszula Zofia Kaczmarek (ur. 31 marca 1950 w Mirkowie[2], zm. 21 maja 2022[3] we Wrocławiu) – polska stomatolog, profesor nauk medycznych, pracownik Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu[3][1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest absolwentką I Liceum Ogólnokształcącego we Wrocławiu (1967)[4]. W 1972 ukończyła studia na Oddziale Stomatologicznym Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej we Wrocławiu i w tym samym roku podjęła pracę na macierzystej uczelni, w Katedrze Stomatologii Zachowawczej[2][4]. W 1978 obroniła pracę doktorską, której promotorem był Stanisław Potoczek[5]. W 1987 uzyskała stopień doktora habilitowanego za pracę habilitacyjną pt. Fluor i niektóre składniki śliny a próchnica zębów[1]. W 1992 została profesorem nadzwyczajnym. W 1993 objęła po profesorze Stanisławie Potoczku kierownictwo Katedry Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej na Wydziale Lekarskim i Stomatologicznym Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu[2]. Funkcję tę pełniła do przejścia na emeryturę w 2020, do końca życia pozostając czynnym pracownikiem akademickim. W latach 1990–1993 była prodziekanem Wydziału Lekarskiego AM[2] 12 czerwca 1997 nadano jej tytuł profesora w zakresie nauk medycznych[1].

Zajmowała się m.in. badaniami epidemiologicznymi próchnicy, badaniami biochemicznymi śliny ludzkiej, profilaktyką próchnicy. Była autorką i współautorka około 760 artykułów naukowych, doniesień zjazdowych, wystąpień konferencyjnych i rozdziałów książek, a także kierownikiem dwóch projektów badawczych: „Stan zdrowia jamy ustnej u pacjentów w wieku rozwojowym z przewlekłymi chorobami nerek” oraz „Poziom fluoru w ślinie po aplikacji lakieru fluorkowego” i promotorką pięciu rozpraw doktorskich[6].

Była członkiem Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego (od 1972)[2] i Polskiego Towarzystwa Stomatologii Dziecięcej[7].

Została odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2005)[8], Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą Odznaką Honorową Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, Medalem im. prof. Tadeusza Szczęsny-Owińskiego i Medalem Komisji Edukacji Narodowej[6]. W 2014 otrzymała odznaczenie Bene Meritus za wkład w rozwój polskiej stomatologii[9].

Zmarła 21 maja 2022 we Wrocławiu[3]. Została pochowana 26 maja 2022 r. na cmentarzu parafialnym przy kościele Św. Rocha w Wieruszowie[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Prof. dr hab. Urszula Zofia Kaczmarek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-05-27].[martwy link]
  2. a b c d e Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. Tom II. H-Ł, wyd. Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa 1999, s. 233-234
  3. a b c Nie żyje prof. Urszula Kaczmarek. umw.edu.pl. [dostęp 2022-05-27].
  4. a b Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
  5. Nauki medyczne
  6. a b Nie żyje prof. Urszula Kaczmarek - dentysta, naukowiec, nauczyciel [online], Dentonet [dostęp 2022-05-27] (pol.).
  7. Zmarła prof. dr hab. n. med. Urszula Kaczmarek
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 lutego 2005 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2005 r. nr 38, poz. 515).
  9. Nie żyje prof. Urszula Kaczmarek [online], Polskie Towarzystwo Stomatologiczne, 26 maja 2022 [dostęp 2022-05-27] (pol.).
  10. Zmarła prof. Urszula Kaczmareknowygabinet.pl