Ustawa o działalności leczniczej
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Data wydania | 15 kwietnia 2011 | |
| Miejsce publikacji |  Polska, Dz.U. z 2011 r. nr 112, poz. 654
| |
| Tekst jednolity | Dz.U. z 2020 r. poz. 295 | |
| Data wejścia w życie | 1 lipca 2011 | |
| Rodzaj aktu | ustawa | |
| Przedmiot regulacji | prawo medyczne | |
| Status | obowiązujący | |
| Ostatnio zmieniony przez | Dz.U. z 2020 r. poz. 567 | |
| Wejście w życie ostatniej zmiany | 1 kwietnia 2020 | |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | ||
Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej – polska ustawa, uchwalona przez Sejm, regulująca kwestie prawne związane z działalnością leczniczą.
Ustawa określa:
- zasady wykonywania działalności medycznej
- rodzaje podmiotów wykonujących działalność leczniczą
- zasady funkcjonowania podmiotów wykonujących działalność leczniczą
- normy czasu pracy pracowników podmiotów leczniczych (służby zdrowia)
- zasady sprawowania nadzoru nad wykonywaniem działalności leczniczej.
Nowelizacje[edytuj | edytuj kod]
Ustawę znowelizowano wielokrotnie. Ostatnia zmiana weszła w życie w 2020 roku[1].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ustawa z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 567).
