Ustnik słoneczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ustnik słoneczny
Pygoplites diacanthus[1]
(Boddaert, 1772)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

okoniowce

Rodzina

pomakantowate

Rodzaj

Pygoplites
Fraser-Brunner, 1933

Gatunek

ustnik słoneczny

Synonimy
  • Chaetodon boddaerti Gmelin, 1789
  • Chaetodon diacanthus Boddaert, 1772
  • Chaetodon diacanthus Walbaum, 1792
  • Chaetodon dux Gmelin, 1789
  • Chaetodon fasciatus Bloch, 1787
  • Holacanthus diacanthus (Boddaert, 1772)
  • Pomacanthus diacanthus (Boddaert, 1772)
  • Pygoplites boddaerti Gmelin, 1789
  • Pygoplites dux (Gmelin, 1789)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Ustnik słoneczny[3] (Pygoplites diacanthus) – gatunek ryby okoniokształtnej z rodziny pomakantowatych (Pomacanthidae). Reprezentuje monotypowy rodzaj Pygoplites. Bywa hodowana w akwariach morskich. Występuje w Indo-Pacyfiku. Dorasta do 25 cm długości[4]. Żyje do 15 lat. Ryby tego gatunku nie wykazują dymorfizmu płciowego. Ubarwienie P.diacanthus może się różnić - występują różnice regionalne, zwłaszcza między populacjami z Oceanu Indyjskiego, Morza Czerwonego i Południowego Pacyfiku. Najładniej ubarwione są osobniki z Morza Czerwonego[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Występuje na głębokościach do 80 m, w bogatych w koralowce obszarach lagun, raf, często w pobliżu jaskiń[6].

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Jest to gatunek mięsożerny, który żywi się gąbkami i osłonicami. Niemigrujący, występuje samotnie, w parach lub grupach. Tarło zwykle ma miejsce o zmierzchu lub w nocy[5]. Ryba ta była przedmiotem sztuki zoologicznej XVIII i XIX wieku. Ma niewielkie znaczenie komercyjne (akwarystyka). Jest ceniona przez akwarystów za to, że jest jednym z niewielu „bezpiecznych dla rafy” gatunków, ponieważ jego dieta składa się głównie z gąbek i nie zawiera koralowców.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pygoplites diacanthus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Pygoplites diacanthus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
  4. Pygoplites diacanthus. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 10 lutego 2019]
  5. a b Ewald Lieske, Korallenriff-Führer Rotes Meer Rotes Meer bis Golf von Aden, Südoman ; [Bestimmungsbuch für Taucher, Schnorchler und Aquarianer ; über 1200 Arten in Farbfotos und Farbzeichnungen], Stuttgart 2004, ISBN 978-3-440-09356-6, OCLC 76604325 [dostęp 2023-03-25].
  6. Helmut Debelius, Rotes Meer, Riff-Führer Ägypten, Israel, Jordanien, Sudan, Saudi-Arabien, Jemen, Arabische Halbinsel (Oman, VAE, Bahrain) ; über 1000 Fotos von Korallenriffbewohnern in ihrem natürlichen Habitat, wyd. 1. Aufl, Hamburg 1998, ISBN 978-3-86132-258-0, OCLC 75974453 [dostęp 2023-03-25].