Utwór cykliczny

Utwór cykliczny, czyli wieloczęściowy. Forma cykliczna powstaje w wyniku zestawienia obok siebie form, które istnieją również samodzielnie (np. tańce stylizowane, scherzo, preludium, fuga, rondo, forma sonatowa, utwory liryczne).

Części cyklu zestawiane są na zasadzie kontrastu melodyczno-rytmicznego, tempa, tonacji, faktury, budowy formalnej itp. Jednocześnie uzupełniają się wyrazowo.

Przykładowe formy cykliczne

Wokalno-instrumentalne

• kantata;
• oratorium;
• msza;
• opera.

Instrumentalne

• koncert;
• suita (w baroku najczęściej: allemande, courante, sarabanda i gigue);
• sonata
  • w późnym baroku: sonata da chiesa (adagio, allegro, adagio, allegro) i sonata da camera (allegro, adagio, allegro);
  • w klasycyzmie najczęściej: allegro, adagio, menuet lub (później) scherzo, allegro;
• symfonia;
• serenada;
• divertimento;
• kasacja;
• nokturn.

Bibliografia

• Nauka o muzyce, Danuta Wójcik, Musica Iagellonica, Kraków 2004, ISBN 83-7099-104-1