Uwe Blab

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uwe Blab
center
Pełne imię i nazwisko

Uwe Konstantin Blab

Pseudonim

Płonący Wieżowiec

Data i miejsce urodzenia

26 marca 1962
Monachium

Obywatelstwo

Niemcy

Wzrost

216 cm

Masa ciała

114 kg

Kariera
Aktywność

1985–1993

Szkoła średnia

Uniwersytet Indiany
Bloomington (Indiana)

Draft

1985, numer: 17
Dallas Mavericks

Uwe Konstantin Blab (ur. 26 marca 1962 w Monachium) – niemiecki koszykarz, grający na pozycji centra, reprezentant kraju, olimpijczyk, trener.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Wczesna kariera[edytuj | edytuj kod]

Uwe Blab urodził się w Monachium jako drugie z troja dzieci prawnika. W młodości grał w piłkę nożną i piłkę ręczną[1]. Dzięki starszej siostrze Uwe wraz z młodszym bratem Olafem (ur. 1964) zaczął uprawiać koszykówkę[2], po czym w 1977 roku za pośrednictwem prezesa DJK Sportbund Monachium, Helmuta Handwerkera został zawodnikiem klubu, występując najpierw w drużynie młodzieżowej pod okiem trenera Laszlo Lakfalviego. W 1979 roku po jednym z meczów towarzyskich w Monachium z uczelnianą drużyną Effingham High School z Effingham ze stanu Illinois, w którym Blab nie grał z powodu kontuzji, podszedł do niego ojciec jednego z zawodników drużyny przeciwnej[2], który widział go wcześniej podczas gry w koszykówkę[3]. Wkrótce Blab w ramach wymiany przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych[4], gdzie do 1980 roku uczęszczał do Effingham High School, w którym grał w drużynie uniwersyteckiej, z którą w 1980 roku zajął 2. miejsce w turnieju Illinois High School Association (IHSA).

Potem postanowił kontynuować edukację w Stanach Zjednoczonych[3], później przyznając, że po wyjeździe z RFN znacznie się zmienił: w ojczyźnie dokuczano mu z powodu jego wzrostu (ok. 2 metry), gdy w Stanach Zjednoczonych jego wzrost był postrzegany jako coś pozytywnego[2]. Wkrótce do Stanów Zjednoczonych przeniósł się jego młodszy brat, Olaf[5]. Początkowo chciał studiować na Duke University w Durnham w stanie Karolina Północna wraz z ówcześnie młodym trenerem Mikem Krzyzewskim, jednak władze Effingham High School przekonały go do zmiany decyzji[2]. W 1981 roku magazyn Parade wybrał Blaba do czwartej drużyny wśród zawodników szkolnych drużyn.

W latach 1981-1985 studiował matematykę na Uniwersytecie Indiany w Bloomington w stanie Indiana, gdzie równocześnie grał w uniwersyteckie drużynie, Indiana Hoosiers[6], którego trenerem był Bob Knight. W 118 meczach zdobywał na mecz średnio 11,5 punktów, zaliczył 5,4 zbiórek oraz 1,7 bloków. W sezonie 1982/1983 zdobył mistrzostwo Big Ten Conference, natomiast w sezonie 1983/1984 był blisko awansu do turnieju finałowego NCAA, jednak w finale Konferencji Zachodniej przegrał z Virginią Cavaliers 50:48. Ostatni sezon Blaba w klubie, sezon 1984/1985, w którym zdobywał na mecz średnio 16 punktów, zaliczył 6,3 zbiórek oraz 2,2 bloków[7], choć w 1989 roku przyznał, iż nie marzył wtedy o zawodowej karierze.

NBA[edytuj | edytuj kod]

W drafcie NBA 1985 został wybrany w pierwszej rundzie z numerem 17 przez Dallas Mavericks (ten sam klub wybrał z numerem 8 rodaka Blaba, Detlefa Schrempfa), mając wobec Blaba duże oczekiwania[8], których nie był w stanie spełnić podczas pobytu w klubie do końca sezonu 1988/1989, łącząc jednocześnie z przerwami pracę w firmie komputerowej[2]. Blab pobyt w Tekasie wspominał jako frustrujący, gdyż jego zdaniem mógł z klubem osiągnąć dużo, jednak nie miał zbyt wielu okazji do pokazania swoich umiejętności.

We wrześniu 1989 roku podpisał kontrakt z Golden State Warriors[9], jednak w lutym 1990 roku klub wymienił Blaba z San Antonio Spurs w zamiana za jego rodaka, Christiana Welpa[10]. Według samego zawodnika praca w klubie polegała szczególnie na występie jako przeciwnik Davida Robinsona podczas treningu[2]. Po sezonie 1989/1990 odszedł z ligi NBA, w której łącznie rozegrał 235 meczów, spędzając średnio 8,4 minuty na parkiecie, zdobywając średnio 2,1 punktu oraz 1,8 zbiórek[11].

Dalsza kariera[edytuj | edytuj kod]

Blab następnie wyjechał do Włoch, gdzie w sezonie 1990/1991 grał w występującym Serie A1 Filodoro Napoli (12 meczów, średnia 11,1 punktów, 7,1 zbiórek), jednak po zajęciu przez klub przedostatniego, 15. miejsca powodującego spadek do Serie A2.

Następnie wrócił do ojczyzny, gdzie w latach 1991–1993 reprezentował barwy Alby Berlin, w którym w sezonie 1991/1992 ze średnią 12,6 punktu na mecz był trzecim najskuteczniejszym zawodnikiem oraz najlepszym w klasyfikacji zbiórek Bundesligi (10,1 zbiórek/mecz) oraz po przegranej rywalizacji 3:0 w finale z Bayerem Leverkusen zdobył wicemistrzostwo Niemiec.

Po sezonie 1992/1993 (średnia 11,7 punktów, 6,8 zbiórek[12]), w którym grał w klubie wraz z bratem Olafem[12], zakończył karierę sportową, mimo, iż klub proponował zawodnikowi nowy kontakt z większymi zarobkami[4]. Łącznie w klubie rozegrał 94 mecze, w których zdobył średnią 12,6 punktów[13].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Uwe Blab z reprezentacją RFN U-16 uczestniczył na mistrzostwach Europy U-16 1979 w Damaszku, z którą zajął 4. miejsce po przegranej 27 lipca 1979 roku 122:82 z reprezentacją Hiszpanii U-16 oraz rozegrał wszystkie 6 meczów, w których zdobył 2 punkty (21 lipca 1979 roku w wygranym 84:67 meczu Grupy A z reprezentacją Belgii U-16)[14][15].

Natomiast z reprezentacją RFN U-18 uczestniczył na mistrzostwach Europy U-18 1980 w jugosłowiańskim Cejle, na których zdobył średnią 11,3 punktów, a Die Mannschaft zakończyła turniej na 6. miejscu.

W seniorskiej reprezentacji RFN/Niemiec w latach 1982–1992 rozegrał 105 meczów, w których zdobył 904 punkty (średnia 8,6 punktów, najwięcej punktów w jednym meczu: 25). Debiut zaliczył 5 maja 1982 roku w Getyndze w wygranym 73:69 meczu towarzyskim z reprezentacją Polski. Wziął dwukrotnie udział w igrzyskach olimpijskich (1984, 1992) oraz trzykrotnie na mistrzostwach Europy (1983, 1985).

Na turnieju olimpijskim 1984 w Los Angeles ze średni 9,6 punktów oraz 4,6 zbiórek, w obu klasyfikacjach był drugim po Detlefie Schrempfie najlepszym zawodnikiem Die Mannschaft[16][17], która po przegranej 6 sierpnia 1984 roku na The Forum w Inglewood w stanie Kalifornia 67:78 z późniejszym triumfatorem turnieju, reprezentacją Stanów Zjednoczonych (selekcjonerem był trener Blaba z Indiany Hoosiers, Bob Knight[18]), przystąpiła do fazy o miejsca 5–8, po której została sklasyfikowana na 8. miejscu po przegranej 10 sierpnia 1984 roku w tej samej hali 83:78 z reprezentacją Australii, natomiast na turnieju olimpijskim 1992 w Barcelonie zdobył średnią 3,8 punktów na mecz, natomiast Die Mannschaft zakończyła na 7. miejscu po wygranej 8 sierpnia 1992 roku na Palau Municipal d'Esports de Badalona 96:86 z reprezentacją Portoryka. Na mistrzostwach Europy 1983 we Francji, na których, na których Die Mannschaft zakończyła na 8. miejscu przegranej 3 czerwca 1983 roku na Palais des Sports de Beaulieu w Nantes 104:88 z reprezentacją Jugosławii, zdobył średnią 9,9 punktów na mecz[19], natomiast na mistrzostwach Europy 1985 w RFN, na których Die Mannschaft zakończyła na 5. miejscu po wygranej 15 czerwca 1985 roku na Schleyerhalle w Stuttgarcie 100:81 z reprezentacją Francji, ze średnią 13,6 punktów na mecz był trzecim obok Detlefa Schrempfa oraz Mike'a Jackela najskuteczniejszym zawodnikiem swojej drużyny[20][21].

Ostatni mecz rozegrał 18 listopada 1992 roku w Akwizgranie w wygranym 94:54 meczu eliminacyjnym mistrzostw Europy 1993.

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Legenda
   M Mecze   S5  Pierwsza piątka  MPG  Minuty na mecz
 FG%  Celność rzutów z pola  3P%  Celność rzutów „za 3”  FT%  Celność rzutów wolnych
 RPG  Zbiórki na mecz  APG  Asysty na mecz  SPG  Przechwyty na mecz
 BPG  Bloki na mecz  PPG  Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
1985/1986 Dallas Mavericks 48 0 8,5 46,8% 0 53,7% 1,9 0,4 0,1 0,3 2,6
1986/1987 Dallas Mavericks 30 0 5,3 39,2% 0 46,4% 1,2 0,4 0,1 0,3 1,8
1987/1988 Dallas Mavericks 73 1 9,0 43,9% 0 70,8% 1,8 0,5 0,1 0,4 2,2
1988/1989 Dallas Mavericks 37 0 5,6 46,2% 0 80% 1,2 0,3 0,1 0,4 1,8
1989/1990 Golden State Warriors 40 33 12,0 37,9% 0 54,8% 2,5 0,6 0 0,6 2,1
1989/1990 San Antonio Spurs 7 0 7,1 54,5% 0 50% 1,3 0,1 0 0 2,1
Razem 235 34 8,4 43,3% 0 60,8% 1,8 0,4 0,1 0,4 2,1

Play-offy[edytuj | edytuj kod]

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
1986 Dallas Mavericks 1 0 6,0 66,7% 0 0 1,0 0 0 0 4,0
1987 Dallas Mavericks 1 0 10,0 100% 0 25% 3,0 0 1,0 1,0 3,0
1988 Dallas Mavericks 3 0 2,7 0 0 100% 0,3 0,3 0 0 0,7
1990 San Antonio Spurs 2 0 2,5 0 0 50% 1,0 0 0 0 1,5
Razem 7 0 4,1 42,9% 0 50% 1,0 0,1 0,1 0,1 1,7

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zawodnicze[edytuj | edytuj kod]

Effingham High School
  • 2. miejsce w turnieju IHSA: 1980
Indiana Hoosiers
Alba Berlin

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Uwe Blab jest żonaty z Key (z domu Gresham), z którą miał trójkę dzieci: synów Christophera (1990–2010), Stefana oraz córkę Laurę, siatkarkę drużyny uniwersyteckiej University of Louisville w Louisville w stanie Kentucky, Louisville Cardinals[22][23].

10 stycznia 2010 roku 19-letni syn Christophera, który również grał w koszykówkę brał udział w bójce na college'u w San Marcos w stanie Teksas, w wyniku której zmarł[23][24].

Obenie mieszka wraz z rodziną na ranczu w stanie Teksas i pracuje jako programista komputerowy[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Uwe Blab w bazie Indiany Hoosiers (ang.)
  2. ↑ a b c d e f The Handle Podcast – Uwe Blab: 12/21/16 [data dostępu: 2016-12-21] (ang.)
  3. ↑ a b How Uwe Blab came to Effingham" - Part 1 (Oral Histories) (ang.)
  4. ↑ a b c Uwe Blab bereitete Nowitzki & Co. den Weg in die NBA: „Ich wollte es immer ruhig haben“ [data dostępu: 2017-10-16] (niem.)
  5. ↑ Olaf Blab, the brother of Indiana center Uwe Blab,... [data dostępu: 1984-05-05] (ang.)
  6. ↑ Gophers can't stop Blab; Hoosiers roll. „The Tuscaloosa News”, s. 6B, 1983-02-06. (ang.). 
  7. ↑ Uwe Blab - 1984-85 Men's Basketball Roster (ang.)
  8. ↑ Wennington in Accord. „The New York Times”, 1985-08-22. (ang.). 
  9. ↑ Warriors Sign Blab. „The New York Times”, 1989-09-24. (ang.). 
  10. ↑ 1989-90 Golden State Warriors Transactions (ang.)
  11. ↑ Uwe Blab w bazie NBA (ang.)
  12. ↑ a b 25 Jahre Alba Berlin Basketball. Eine Chronik (niem.)
  13. ↑ Ewige Spieler- & Trainerliste (niem.)
  14. ↑ Germany - Team Leaders (ang.)
  15. ↑ Germany vs Belgium (ang.)
  16. ↑ Uwe Blab – 1984 Olympic tournament statistics (ang.)
  17. ↑ Germany accumulated statistics, 1984 Olympic Games: Tournament for Men (ang.)
  18. ↑ Gold Standard: Knight Assembles Team to Remember in '84 [data dostępu: 1984-10-22] (ang.)
  19. ↑ Uwe Blab – EuroBasket 1983 tournament statistics (ang.)
  20. ↑ Uwe Blab – EuroBasket 1985 tournament statistics (ang.)
  21. ↑ Uwe Blab w bazie Sports-reference.com (ang.)
  22. ↑ Laura Blab - 2014 Women's Volleyball Roster (ang.)
  23. ↑ a b Christopher Johannes Blab - Obituary [data dostępu: 2010-01-17] (ang.)
  24. ↑ Teen killed in San Marcos fight loved travel, adventure. Christopher Blab, 1990-2010 (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Uwe_Blab&oldid=71340370”