Uzarzewo
Na mapach:
52°27′09″N 17°07′33″E/52,452500 17,125833

Artykuł |
52°27′9″N 17°7′33″E |
---|---|
- błąd |
38 m |
WD |
52°27'0.0"N, 17°7'0.1"E, 52°27'9.43"N, 17°7'28.78"E |
- błąd |
14 m |
Odległość |
719 m |
wieś | |
![]() Kościół św. Michała Archanioła w Uzarzewie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2012) |
578 w tym 302 kobiety |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
62-006[1] |
Tablice rejestracyjne |
PZ, POZ |
SIMC |
0595625 |
Położenie na mapie gminy Swarzędz ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu poznańskiego ![]() | |
![]() |
Uzarzewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Swarzędz, nad Jeziorem Uzarzewskim i rzeką Cybiną.
Wieś szlachecka Urzazowo położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[2]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- szachulcowy kościół św. Michała Archanioła w Uzarzewie
- plebania z poł. XIX wieku

- Zespół pałacowy Żychlińskich z poł. XIX wieku. W pałacu i zabudowaniach pałacowych od 1977 roku mieści się Muzeum Przyrodniczo-Łowieckie (oddział Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie).
We wsi znajduje się również budynek dawnej Szkoły Podstawowej oraz zabudowania Gospodarstwa Rolnego Skarbu Państwa (dawnego Państwowego Gospodarstwa Rolnego).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jacek Kowalski: Podróż do dwunastu drewnianych kościółków. Murowana Goślina: Związek Międzygminny "Puszcza Zielonka", 2008.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1328 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 41.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Uzarzewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 866 .