VII Grupa Lotnicza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
VII Grupa Lotnicza
VII dywizjon lotniczy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Organizacja
Dyslokacja

Poznań

Rodzaj wojsk

lotnictwo

Podległość

Dowództwo Wojsk Lotniczych

VII Grupa lotnicza – jednostka lotnictwa wojskowego utworzona w 1920.

Pierwszym dowódcą Grupy został pil. Antoni Buckiewicz. W kwietniu 1920 przeorganizowana w VII dywizjon lotniczy

VII dywizjon lotniczy[edytuj | edytuj kod]

Reorganizacja lotnictwa bojowego wiosną 1920 przemianowała grupy lotnicze na dywizjony oraz zniosła numerację odrębną eskadr wielkopolskich i francuskich. Wszystkie istniejące w kraju eskadry otrzymały numerację porządkową od 1 do 21 (bez 20)[1]. Dywizjon stacjonował wtedy w Mińsku a w jego skład weszły[2]:

Dowodzony przez Antoniego Buckiewicza, w czerwcu operował na froncie od Borysowa do Bobrujska.

W sierpniu 1921 VII dywizjon wywiadowczy składający się z 1 eskadry, 5 eskadry i 10 eskadry wszedł w skład 3 pułku lotniczego w Poznaniu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]