V Batalion Balonowy
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1924 |
| Dowódcy | |
| Ostatni |
mjr Roman Błażewski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
V Batalion Balonowy – pododdział Wojsk Aeronautycznych II RP.
Historia batalionu[edytuj | edytuj kod]
V Batalion Balonowy został sformowany po zakończeniu wojny z bolszewikami i przejściu wojska na organizację pokojową[1]. Batalion stacjonował w garnizonie Brześć. Dowódca batalionu podlegał dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX[2]. Latem 1924 roku, wobec ciężkiej sytuacji finansowej państwa przeprowadzona została reorganizacja wojsk balonowych, w ramach której batalion został zlikwidowany[1][3].
Organizacja batalionu[edytuj | edytuj kod]
Organizacja pokojowa batalionu:
- dowództwo batalionu,
- 1 kompania balonowa,
- 2 kompania balonowa,
- batalionowy park balonowy,
- kadra kompanii zapasowej.
Zastępcą dowódcy batalionu był oficer techniczny. W skład każdek kompanii balonowej wchodziło: dowództwo kompanii, balon na uwięzi z obsługą, ochrona balonu i sekcja techniczna, natomiast w skład batalionowego parku balonowego wchodziło dowództwo parku, skład, warsztat, wytwórnia wodorowa i sekcja taborowa[2].
Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]
Obsada personalna batalionu w 1923 roku[4]
- mjr Roman Błażewski – dowódca baonu (do 1 VIII 1924[5])
- por. Stefan Linsenbarth – p.o. zastępcy dowódcy baonu
- por. Bolesław Hullej
- por. Bolesław Adamczewski
- por. Tadeusz II Kurowski
- por. Robert Beill
- por. Franciszek Hynek
- por. Franciszek Grabarkiewicz
- por. Jerzy II Zawadzki
- por. Zbigniew Kowalski (przydzielony do Centralnej Szkoły Balonowej)
- lekarz baonu – por. plek. Kazimierz II Paprocki (odkomenderowany na studia)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Księga Pamiątkowa 1933 ↓, s. 271.
- ↑ a b Almanach 1923 ↓, s. 68-69.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 69 z 23 lipca 1924 roku, s. 397.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 940.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 76 z 7 sierpnia 1924 roku, s. 435.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
- Ku Czci Poległych Lotników Księga Pamiątkowa. Marian Romeyko (red.). Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika Poległych Lotników, 1933.