Walsartan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Valsartan)
Walsartan
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C24H29N5O3

Masa molowa

435,52 g/mol

Wygląd

biały proszek[1]

Identyfikacja
Numer CAS

137862-53-4

PubChem

60846

DrugBank

DB00177

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

C09CA03, C10BX10

Stosowanie w ciąży

kategoria C (I trymestr), D (II i III trymestr)[4]

Walsartan – wielofunkcyjny organiczny związek chemiczny, lek kardiologiczny będący swoistym, wybiórczym antagonistą receptora angiotensyny II (sartanem) typu AT1.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania do stosowania[6]:

U pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami czynności nerek (GFR < 60 ml/min/1,73 m2) nie jest zalecane jednoczesne stosowanie walsartanu z produktami zawierającymi aliskiren[6].

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane występują rzadko (u ok. 1% pacjentów zażywających lek).

  • bóle i zawroty głowy
  • uczucie zmęczenia
  • dolegliwości żołądkowo-jelitowe
  • bóle stawów
  • kaszel, nieżyt nosa, zapalenie zatok, zapalenie gardła
  • bóle brzucha, nudności

Sporadycznie:

  • obrzęki
  • bezsenność
  • osutki
  • zmniejszenie libido
  • spadek stężenia hemoglobiny i hematokrytu
  • neutropenia
  • wzrost stężenia kreatyniny, potasu i bilirubiny całkowitej

Interakcje[edytuj | edytuj kod]

  • leki moczopędne oszczędzające potas, preparaty potasu, substytuty soli kuchennej zawierające potas, inhibitory konwertazy angiotensyny lub inne leki mogące zwiększać stężenie potasu w surowicy mogą powodować wystąpienie hiperkaliemii
  • z solami litu zwiększenie stężenia litu w osoczu
  • z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi osłabienie efektu hipotensyjnego i zwiększone ryzyko pogorszenia funkcji nerek

Ciąża i laktacja[edytuj | edytuj kod]

  • kategoria C (I trymestr), kategoria D (II i III trymestr)
  • nie stosować podczas karmienia piersią

Ostrzeżenia i środki ostrożności[edytuj | edytuj kod]

W zaburzeniach czynności wątroby dawka maksymalna nie powinna przekraczać 80 mg walsartanu na dobę.

Dawkowanie[edytuj | edytuj kod]

Lek należy podawać według wskazań lekarza.

Nadciśnienie tętnicze[edytuj | edytuj kod]

Najczęściej stosuje się dawkę 80 mg 1 raz dziennie. W razie potrzeby można zwiększyć do 160 mg na dobę. Dawka maksymalna dzienna to 320 mg.

Niewydolność serca[edytuj | edytuj kod]

Początkowo 40 mg 2 razy na dobę, następnie dawkę zwiększa się w odstępach co najmniej 2-tygodniowych do 80 mg i 160 mg podawanych 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 320 mg/dobę. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania walsartanu z inhibitorem konwertazy angiotensyny i b-adrenolitykiem.

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Preparaty proste: Apo-Valsart, Valsotens, Avasart, Diovan, Valsacor, Valzek, Nortivan, Tensart, Bespres, Диокор Соло
  • Preparaty złożone (z HCT): ApoValsart HCT, Co-Diovan, Valsotens HCT, Co-Bespres, Tensart HCT, Exforge, Co-Valsacor, Диокор, Dipperam

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Valsartan, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 60846 [dostęp 2022-07-14] (ang.).
  2. Paolo Tosco i inni, Physicochemical Profiling of Sartans: A Detailed Study of Ionization Constants and Distribution Coefficients, „Helvetica Chimica Acta”, 91 (3), 2008, s. 468–482, DOI10.1002/hlca.200890051 [dostęp 2022-07-14] (ang.).
  3. a b Florian Carpentier i inni, Synthesis of 5-Substituted 1 H -Tetrazoles from Nitriles by Continuous Flow: Application to the Synthesis of Valsartan, „Organic Process Research & Development”, 24 (5), 2020, s. 752–761, DOI10.1021/acs.oprd.9b00526 [dostęp 2022-07-14] (ang.).
  4. a b c d e Walsartan, [w:] Indeks Leków MP, opis substancji, Medycyna Praktyczna [dostęp 2010-08-09].
  5. Valsartan, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00177 [dostęp 2020-03-20] (ang.).
  6. a b Valsartan Aurobindo. Charakterystyka produktu leczniczego [online], Rejestr Produktów Leczniczych, 2018 [dostęp 2022-07-14].