Venilia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Venilia – w mitologii rzymskiej bogini[1] lub nimfa[1][2] morska opiekująca się wodami przybrzeżnymi i personifikacja przyboju, czczona wraz z Neptunem[1]. Według jednej z wersji była żoną Janusa[2] i matką Canens[1]. Inny wariant mitu przedstawia ją jako żonę króla Rutulów Daunusa i tym samym matkę Turnusa oraz Iuturny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, s. 445. ISBN 83-207-1629-2.
  2. a b c Kathleen N. Daly: Greek and Roman Mythology A to Z. New York: Chelsea House, 2009, s. 147. ISBN 978-1-60413-412-4.