Verona van de Leur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Verona van de Leur
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1985
Gouda

Obywatelstwo

holenderskie

Informacje klubowe
Klub

T.O.O.S. Waddinxveen (1990-1994)
Pro Patria Zoetermeer (1994-2008)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Mistrzostwa Europy w gimnastyce sportowej
srebro Patras 2002 wielobój
srebro Patras 2002 skok
brąz Patras 2002 równoważnia
brąz Patras 2002 ćwiczenia wolne
srebro Patras 2002 drużynowo
Mistrzostwa świata w gimnastyce sportowej
srebro Debreczyn 2002 ćwiczenia wolne
Puchar świata w gimnastyce sportowej
złoto Stuttgart 2002 ćwiczenia wolne
brąz Stuttgart 2002 skok
brąz Stuttgart 2002 ćwiczenia na poręczach
Verona van de Leur
Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1985
Gouda

Lata aktywności

2011–2019

Narodowość

holenderska

Strona internetowa

Verona van de Leur (ur. 27 grudnia 1985 w Goudzie) – holenderska gimnastyczka sportowa i aktorka pornograficzna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 27 grudnia 1985 r. w Goudzie[1]. Pod naciskiem rodziców w wieku pięciu lat rozpoczęła treningi w gimnastyce sportowej[2], najpierw w klubie T.O.O.S. Waddinxveen[3], a cztery lata później w klubie Pro Patria Zoetermeer[4]. W wieku 14 lat została mistrzynią Holandii[5].

W 1998 r., jako juniorka, wystąpiła na mistrzostwach Europy. Dwa lata później zdobyła brązowy medal w jednym konkursie i zajęła czwarte miejsce w drugim[6]. W 2001 r. wystąpiła w reprezentacji Holandii na mistrzostwach świata w Gandawie[6], gdzie drużyna narodowa zajęła 5. miejsce[6]. W związku z tym w kraju reprezentację gimnastyczek uznano za najlepszą drużynę roku[5]. Największe osiągnięcia sportowe uzyskała w 2002 r., gdy w Patras zdobyła pięć medali mistrzostw Europy[2] (dwa srebrne w wieloboju i w skoku, dwa brązowe na równoważni i w ćwiczeniach wolnych[5] oraz srebrny drużynowo), a na mistrzostwach świata na Węgrzech w Debreczynie[6] wywalczyła tytułu wicemistrzyni świata w ćwiczeniach wolnych. W tamtym sezonie Pucharu Świata wygrała klasyfikację w ćwiczeniach wolnych[2], zaś w skokach i na poręczach zajęła trzecie miejsce[7]. W tym samym roku zdobyła także tytułu sportowczyni roku w Holandii[2].

Według jej relacji rodzice stosowali wobec niej przemoc psychiczną, zaś trener Frank Louter psychiczną i fizyczną. Wspominała również o ćwiczeniach ponad siły, kontuzjach i bólu[2]. W 2003 r. zmagała się z myślami samobójczymi[8] spowodowanymi nadmierną presją i oczekiwaniami otoczenia, m.in. rodziców. W 2003 r. na mistrzostwach świata była zawodniczką rezerwową, a z powodu częstych kontuzji[5] nie uzyskała kwalifikacji olimpijskiej[9] na igrzyska w Atenach[2]. Wówczas również dochodziło do konfliktów z trenerem Frankiem Louterem, z którym zakończyła współpracę. Próbowała zakończyć karierę, ale presja otoczenia uniemożliwiła jej podjęcie tego kroku[5]. W 2008 roku van de Leur udało się uwolnić z toksycznego środowiska i zakończyć karierę, po czym rodzice zerwali z nią kontakt i wyrzucili z domu[2], gdyż do tej pory stanowiła dla nich źródło dochodu[9].

Od tego czasu razem ze swoim chłopakiem przez dwa lata była bezdomna[2], mieszkając w samochodzie[8]. By się wyżywić, czasami kradła jedzenie ze sklepów. W 2009 r. wygrała proces przeciwko ojcu, którego oskarżyła o sprzeniewierzenie pieniędzy, które zarobiła na zawodach i sponsoringu[9] (m.in. w kasynie w Las Vegas)[10]. Wygrała przeciw niemu dwie sprawy, odzyskując 62 tys. euro[8]. W 2010 r. została oskarżona o szantaż, po tym jak sfotografowała w parku parę uprawiającą seks i zażądała pieniędzy za usunięcie zdjęcia. Spędziła 72 dni w areszcie[2], podczas których próbowano przypisać jej także posiadanie dziecięcej pornografii, ale zarzut ten odrzucono w sądzie jako oparty na fałszywych dowodach i skazano ją wyłącznie za szantaż[8]. Dzień przed procesem wszystkie szczegóły oskarżenia opublikowała holenderska prasa[5].

W 2011 r. wraz ze swoim partnerem przyjęła ofertę pracy w branży pornograficznej[2] jako dziewczyna przed kamerą. Jej chłopak również zaangażował się w tę działalność, będąc jej fotografem[9]. Swoją decyzję motywowała wyjątkowo złą sytuacją finansową po procesie[8]. Z czasem założyła własną firmę i witrynę internetową, zatrudniła modelki do filmów, a sama występowała sporadycznie i wyłącznie ze swoim chłopakiem[2], głównie zajmując się interakcją z fanami. W branży pornograficznej pracowała łącznie 8 lat, póki nie uregulowała swoich problemów finansowych[5].

W 2019 r. wycofała się z biznesu pornograficznego, choć nadal publikowała roznegliżowane zdjęcia w mediach społecznościowych[2], została też modelką, autorką książek i blogerką[5]. W tym okresie zaangażowała się także w ruch #metoo i sprawę byłego lekarza amerykańskich gimnastyczek Larry’ego Nascara, którego skazano na 175 lat pozbawienia wolności za molestowanie 160 zawodniczek[2]. W szkołach prowadziła pogadanki na temat radzenia sobie z problemami psychologicznymi oraz zaczęła współpracę ze związkami sportowymi w sprawie ochrony młodych gimnastyczek przed molestowaniem i zmuszaniem do ciężkiej pracy[5].

W 2020 r. wydała swoją autobiografię Simply Verona[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Verona van de Leur, Simply Verona: Breaking All the Rules, Histria Books, 1 kwietnia 2020, s. 13, ISBN 978-1-59211-066-7 [dostęp 2023-01-03] (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m Telewizja Polska S.A, Gwiazda sportu gwiazdą... filmów dla dorosłych [online], sport.tvp.pl, 4 maja 2020 [dostęp 2023-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-03] (pol.).
  3. Verona van de Leur, Simply Verona: Breaking All the Rules, Histria Books, 1 kwietnia 2020, s. 20, ISBN 978-1-59211-066-7 [dostęp 2023-01-03] (ang.).
  4. Verona van de Leur, Simply Verona: Breaking All the Rules, Histria Books, 1 kwietnia 2020, s. 23, ISBN 978-1-59211-066-7 [dostęp 2023-01-03] (ang.).
  5. a b c d e f g h i Tomasz Kalemba, Wielki upadek. Bezdomność, więzienie i pornografia gwiazdy sportu [online], Przegląd Sportowy Onet, 14 kwietnia 2020 [dostęp 2023-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-03] (pol.).
  6. a b c d Verona VAN DER LEUR [online], gymnast.bplaced.net [dostęp 2023-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-03].
  7. 2002 Artistic and Rhythmic World Cup Final – Medals table [online], web.archive.org, 19 grudnia 2002 [dostęp 2023-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2002-12-19].
  8. a b c d e Verona van de Leur: 'When you have no food you do anything to survive’ [online], the Guardian, 12 kwietnia 2020 [dostęp 2023-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-03] (ang.).
  9. a b c d Od sportsmenki roku do gwiazdy filmów porno [online], sport.interia.pl [dostęp 2023-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-03] (pol.).
  10. a b Nick Hall, From Gymnastics Champ to Pornstar; Verona van de Leur [online], Man of Many, 6 grudnia 2020 [dostęp 2023-01-03] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-03] (ang.).