Victimae Paschali Laudes

Victimae Paschali Laudes (Ofiarujmy chwałę w wierze, Niech w święto radosne, Sekwencja Wielkanocna) – łacińska sekwencja będąca częścią rzymskokatolickiej mszy, przypisana na niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego, dozwolona w czasie oktawy wielkanocnej. Poprzedza w liturgii śpiew Alleluja.

Zazwyczaj jej autorstwo przypisuje się Wiponowi z Burgundii, XI-wiecznemu poecie i kapelanowi cesarza niemieckiego Konrada II, czasem również szwajcarskiemu kompozytorowi Notkerowi Jąkale, królowi francuskiemu Robertowi II Pobożnemu, bądź francuskiemu poecie i kompozytorowi Adamowi z St. Victor.

Victimae Paschali Laudes jest jedną z czterech średniowiecznych sekwencji zachowanych w Missale Romanum, opublikowanym w 1570 r. na podstawie uchwał Soboru Trydenckiego. Przed Soborem Trydenckim było wiele innych sekwencji. Pieśń ta jest jedną z kilku sekwencji zachowanych w liturgii katolickiej do dnia dzisiejszego. Jej tekst śpiewany był do muzyki wielu kompozytorów renesansowych i barokowych, w tym: Antoine'a Busnois, Josquina des Prés, Orlando di Lasso, Adriana Willaerta, Giovanniego Pierluigiego da Palestriny, Williama Byrda. Luterańskie hymny wywodzące się z Victimae Paschali Laudes zawiera Christ ist erstanden oraz kantata Johanna Sebastiana Bacha Christ lag in Todesbanden. Zwrotka zaczynająca się od słów Credendum est ze względu na pejoratywny stosunek do Żydów została usunięta przez Sobór Trydencki i nie dodano jej do mszału w 1570 roku. W Polsce do 1966 roku sekwencja wykonywana była po łacinie. Po drugim soborze watykańskim oraz w 1000. rocznicę Chrztu Polski po raz pierwszy zaśpiewano ją w języku polskim.

Tekst

Tekst polski – nowszy	Tekst polski – starszy	Tekst łaciński	Tekst angielski
Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary składają jej wierni uwielbień swych dary. Odkupił swe owce Baranek bez skazy, pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.   Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy, choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy. Maryjo, Ty powiedz, coś w drodze widziała? Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.   Żywego już Pana widziałam grób pusty i świadków anielskich, i odzież, i chusty. Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja, a miejscem spotkania będzie Galilea. [Słuszniej wierzyć Maryi świętej białej głowie, Niż temu co plotą fałszywi Żydowie.]   Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy, o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.	Ofiarujmy chwałę w wierze,  Przy Wielkanocnéj ofierze;  Gdy Baranek owce zbawił,  Chrystus grzésznym pokój sprawił: Alleluja.    Z Bogiem Ojcem, naszym Panem,  Srodze na nas rozgniewanym,  Pogodził nas śmiercią srogą,  Za nas lejąc krew swą drogą. Alleluja.    Śmierć i żywot zbyt przeciwną,  Bitwę zwiedli bardzo dziwną;  Żywot choć umarł prawdziwie,  Zabity wszelako żywie. Alleluja.    Maryja racz powiedzieć nam,  Coś widziała? czy żyje Pan?  Widziałam grób już żywego,  Patrzałam i na twarz Jego. Alleluja.    Widziałam Pana mojego,  W chwale swéj Zmartwychwstałego;  Widziałam dziwne widzenie:  Aniołów, potnik, odzienie. Alleluja.    Powstał Pan kochanie moje,  Ujźrzy w Galilei swoje;  Wierzmyż świętéj białogłowie;  Bardziéj niż złych żydów mowie. Alleluja.    Jezu Królu wiecznéj chwały,  I Zwyciężco okazały:  Wierzym żeś wstał zmartwych żywy,  Chryste bądź nam miłościwy. Alleluja.	Victimae paschali laudes immolent Christiani. Agnus redemit oves: Christus innocens Patri reconciliavit peccatores. Mors et vita duello conflixere mirando: dux vitae mortuus, regnat vivus. Dic nobis Maria, quid vidisti in via? Sepulcrum Christi viventis, et gloriam vidi resurgentis: Angelicos testes, sudarium, et vestes. Surrexit Christus spes mea: praecedet suos in Galilaeam. [Credendum est magis soli Mariae veraci Quam Judaeorum Turbae fallaci.] Scimus Christum surrexisse a mortuis vere: tu nobis, victor Rex, miserere. Amen.	Christians, to the Paschal victim offer your thankful praises! A lamb the sheep redeemeth: Christ, who only is sinless, reconcileth sinners to the Father. Death and life have contended in that combat stupendous: the Prince of life, who died, reigns immortal. Speak, Mary, declaring what thou sawest, wayfaring: "The tomb of Christ, who is living, the glory of Jesus' resurrection; "Bright angels attesting, the shroud and napkin resting. "Yea, Christ my hope is arisen; to Galilee he will go before you." [Happy they who bear the witness Mary's word believing above the tales of Jewry deceiving.] Christ indeed from death is risen, our new life obtaining; have mercy, victor King, ever reigning! Amen.