Przejdź do zawartości

Victor Salva

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Victor Salva
Ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Victor Ronald Salva

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1958
Martinez

Zawód

reżyser, scenarzysta

Victor Ronald Salva (ur. 29 marca 1958 w Martinez w stanie Kalifornia) – amerykański reżyser i scenarzysta filmowy, znany głównie jako twórca horrorów.

W branży filmowej aktywny od roku 1986. Jest autorem scenariuszy do większości reżyserowanych przez siebie filmów. Sławę przyniósł mu film Dom klownów (Clownhouse, 1988), wyprodukowany przez Francisa Forda Coppolę. W 1996 roku zdobył nagrodę Audience Award podczas Gérardmer Film Festival za reżyserię filmu Zagadka Powdera (Powder, 1995), zaś w roku 2000, podczas Santa Monica Film Festival, za reżyserię filmu Rytualny taniec (Rites of Passage, 1999) przyznano mu Moxie! Award. Największe uznanie Salva zdobył jednak w roku 2001, kiedy światło dzienne ujrzał horror Smakosz (Jeepers Creepers); film spotkał się z ogólnoświatowym sukcesem i w 2003 roku doczekał się sequela, Smakosza 2 (Jeepers Creepers 2), również reżyserowanego przez Victora. Na 2013 rok zaplanowano premierę trzeciego filmu z serii. W poszczególnych swoich filmach Salva także występuje w rolach cameo.

Salva, który jest jawnym gejem[1][2], w swoich filmach często zawiera motywy homoerotyczne[3].

Pedofilia

[edytuj | edytuj kod]

W 1988 roku został skazany za pedofilię. Udowodniono, że na planie horroru Dom klaunów molestował 12-letniego wówczas aktora, Nathana Forresta i nagrywał to. Znaleziono u niego także kasety video i czasopisma zawierające pornografię dziecięcą. Został skazany na trzy lata więzienia, ale wyszedł po 15 miesiącach i wrócił do reżyserowania[4].

W 2017 roku wątek jego wyroku skazującego ponownie został nagłośniony w mediach, gdy w Internecie został opublikowany fragment jego filmu Smakosz 3 jeszcze przed jego premierą. W filmie pojawia się wątek pedofilii, z którego żartuje jedna z postaci[4][5].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
reżyser
  • 2011: Roznosiciel (Rosewood Lane)
  • 2006: Siła spokoju (Peaceful Warrior)
  • 2003: Smakosz 2 (Jeepers Creepers II)
  • 2001: Smakosz (Jeepers Creepers)
  • 1999: Rytualny taniec (Rites of Passage)
  • 1995: Zagadka Powdera (Powder)
  • 1995: Złe towarzystwo (The Nature of the Beast)
  • 1988: Dom klownów (Clownhouse)
  • 1986: Something in the Basement
scenarzysta
  • 2011: Roznosiciel (Rosewood Lane)
  • 2007: The Watch
  • 2006: Siła spokoju (Peaceful Warrior)
  • 2003: Smakosz 2 (Jeepers Creepers II)
  • 2002: Behind the Peepers: The Making of Jeepers Creepers
  • 2001: Smakosz (Jeepers Creepers)
  • 1999: Rytualny taniec (Rites of Passage)
  • 1995: Zagadka Powdera (Powder)
  • 1995: Złe towarzystwo (The Nature of the Beast)
  • 1988: Dom klownów (Clownhouse)
  • 1986: Something in the Basement
producent
  • 1988: Dom klownów (Clownhouse)
  • 1986: Something in the Basement
aktor
  • 2007: The Secret World of Superfans
  • 2001: Smakosz (Jeepers Creepers) jako jedna z ofiar (niewymieniony w czołówce)
  • 1995: Złe towarzystwo (The Nature of the Beast) jako prezenter radiowy/kierowca ciężarówki (niewymieniony w czołówce)
  • 1988: Dom klownów (Clownhouse) jako prezenter radiowy (niewymieniony w czołówce)
scenograf
  • 2007: The Secret World of Superfans

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Now Playing. pridesource.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-08)]., Between the Lines News (2003-10-02). Dodano: 6 marca 2009 r. (ang.).
  2. Zambrana, M. L (2002), Nature Boy: The Unauthorized Biography of Dean Stockwell, iUniverse, s. 92, ISBN 0-595-21829-6.
  3. Izzy Bohen, bohater filmu Smakosz 2, jest homoseksualnym dziennikarzem szkolnym. Na twarzy nosi niewielką bliznę – efekt walki w gejowskim barze.
  4. a b Beatrice Verhoeven, 'Jeepers Creepers 3' Director Victor Salva, Convicted Child Molester, Wrote Child Molestation Into New Film [online], The Wrap, 29 września 2017 [dostęp 2022-08-01] (ang.).
  5. Skazany za pedofilię reżyser popularnych horrorów żartuje z molestowania dzieci w swoim nowym filmie [online], Gazeta Wyborcza, 2 października 2017 [dostęp 2022-08-01] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]