Viktor Frankl
| ||
![]() Viktor Emil Frankl | ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 26 marca 1905 Wiedeń | |
Data i miejsce śmierci | 2 września 1997 Wiedeń | |
Dr nauk psychiatra, psychologia | ||
Specjalność: psychoterapia, psychologia humanistyczna | ||
Alma Mater | University of Vienna | |
Doktor honoris causa (Katolicki Uniwersytet Lubelski – 1994) (Uniwersytet Karola w Pradze – 1994) | ||
Viktor Emil Frankl (ur. 26 marca 1905 w Wiedniu, zm. 2 września 1997 w Wiedniu) [1][2] – austriacki psychiatra i psychoterapeuta, więzień obozów koncentracyjnych, m.in. Auschwitz, jeden z twórców humanizmu psychologicznego. Był doktorem filozofii, a także profesorem neurologii i psychiatrii wydziału medycznego Uniwersytetu Wiedeńskiego oraz profesorem logoterapii American International University w Kalifornii[3].
Spis treści
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował medycynę w Wiedniu; z początku pozostawał pod wyraźnym wpływem Freuda, potem filozofów egzystencjalnych. Zasady swojej analizy egzystencjalnej i logoterapii opracował przed II wojną światową. Jego podejście określane jest jako trzecia szkoła wiedeńska. W latach 1942–1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Theresienstadt, Auschwitz i Dachau[3].
W 1994 tytuł doktora honoris causa przyznały mu Katolicki Uniwersytet Lubelski[4] i Uniwersytet Karola w Pradze[5].
Był dwukrotnie żonaty. Pierwsza jego żona Tilly zginęła w czasie II wojny światowej w obozie koncentracyjnym. W 1947 roku poślubił Eleonorę Katharinę Schwindt. Mieli jedną córkę Gabriele Frankl-Vesely, która została psychologiem dziecięcym[1].
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- Wola sensu. Założenia i zastosowanie logoterapii (The Will to Meaning. Foundations and Applications of Logotherapy);
- Bóg ukryty. W poszukiwaniu ostatecznego sensu (The Unconscious God: Psychotherapy and Theology);
- Człowiek w poszukiwaniu sensu (Man’s Search for Meaning);
- Psychoterapia dla każdego (Psychotherapie für den Laien Rundfunkvorträge über Seelenhellkunde);
- Człowiek cierpiący (Homo patiens);
- Psycholog w obozie koncentracyjnym (Ein Psycholog erlebt das Konzentrationslager);
- Nieuświadomiony Bóg (Der unbewusste Gott);
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Viktor Emil Frankl (11 August 2000). Viktor Frankl Recollections: An Autobiography. Basic Books. ISBN 978-0-7382-0355-3.
- ↑ Haddon Klingberg (16 October 2001). When life calls out to us: the love and lifework of Viktor and Elly Frankl. Doubleday. ISBN 978-0-385-50036-4.
- ↑ a b Anna Redsand (18 December 2006). Viktor Frankl: A Life Worth Living. Houghton Mifflin Harcourt. ISBN 978-0-618-72343-0
- ↑ Doktorzy Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (pol.). [dostęp 2010-09-10].
- ↑ Univerzita Karlova – Čestné doktoráty (cz.). [dostęp 2010-09-10].
- ISNI: 0000 0001 0859 4462, 0000 0000 7724 6544
- VIAF: 95178598
- LCCN: n79122444
- GND: 118534904
- NDL: 00440035
- LIBRIS: vs688bjd12c7tnv
- BnF: 12034519t
- SUDOC: 028526678
- SBN: IT\ICCU\VIAV\099417
- NLA: 35099943
- NKC: jn19990009561
- BNE: XX880147
- NTA: 068548907
- BIBSYS: 90123249
- CiNii: DA00404564
- Open Library: OL6200391A
- NLI: 000048714
- PTBNP: 371376
- CANTIC: a10356046
- BNA: 000025802
- CONOR: 18761571
- WorldCat