Viola Kuś

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viola Kuś
Imię i nazwisko

Violetta Maria Kuś

Data i miejsce urodzenia

23 marca 1973
Pleszew

Narodowość

polska

Alma Mater

UMK

Dziedzina sztuki

fotografia, nowe media

Epoka

sztuka współczesna

Nagrody

Stypendium MKiDN w 2004, 2007, 2011, 2015; Stypendium ZAiKS w 2017.

Strona internetowa

Viola Kuś, właśc. Violetta Maria Kuś, także: Violetta Kuś, Violka Kuś, violka kuś (ur. 23 marca 1973 w Pleszewie) – polska artystka współczesna, badaczka i fotografka.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

Mieszka i pracuje w Bydgoszczy[1]. Jej siostrą jest artystka i badaczka Anetta Kuś[2][3].

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

W 1993 ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.

Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu, gdzie w 2000 obroniła dyplom z malarstwa u prof. Mieczysława Wiśniewskiego z aneksem z fotografii kreacyjnej pod kierunkiem dr. Witolda Jurkiewicza oraz pracę pisemną pt. "Kołtryna" - historia tkanin obić ściennych Zamku Gołuchowskiego pod opieką dr. Bogusława Mansfelda[1][4].

Działalność zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Prowadzi pracownię Obrazowania Fotograficznego w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych im. L. Wyczółkowskiego w Bydgoszczy[1][5].

W latach 2001-2013 członkini Związku Polskich Artystów Fotografików, od 2014 członkini World Photography Organisation[1][6].

W latach 2000-2004 była współtwórczynią i webmasterką grupy artystycznej n@płocie. Od 2006 związana była ze Stowarzyszeniem ARTEfakty, a później ze Stowarzyszeniem Artystycznym Eljazz. W 2008 była koordynatorką Prezentacji Fotografii Szklarnia w Galerii Miejskiej BWA Bydgoszcz. Od 2010 zajmuje się sztuką użytkową. Była inicjatorką stworzenia społeczności ARTbag oraz wydawanego w latach 2010-2012 kwartalnika "DI" na temat prawa autorskiego oraz ochrony dóbr intelektualnych w sztuce współczesnej[7][5].

Fundacja Artystyczno-Badawcza om[edytuj | edytuj kod]

Od 2015 jest prezeską Fundacji Artystyczno-Badawczej om – organizmy i maszyny w kulturze (FUNom), którą założyła wraz z siostrą Anettą Kuś oraz Małgorzatą Jankowską[2][6]. Fundacja realizuje projekty z obszaru nauki i sztuki, usytuowane na przecięciu

badań laboratoryjnych i nowych technologii z eksperymentem twórczym. Praca badawcza Fundacji oparta będzie na rozpoznawaniu polisensorycznego przyswajania informacji przy jednoczesnym dystansowaniu się od prymatu zmysłu wzroku. Metaideą Fundacji om (FUNom) jest propagowanie koncepcji maszyn, jako podmiotów sprawczych funkcjonujących we współczesnym świecie. O maszynie chcemy myśleć jak o partnerze, który posiada własną osobowość, właściwą dla swojego gatunku, inną niż ludzka i do ludzkiej niepodobną[2].

W ramach działań FUNom oraz własnych działań artystycznych artystka współpracuje z Laboratorium Neurokognitywnym ICNT przy UMK oraz CSW Znaki Czasu w Toruniu[8].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Przykład dokumentacji "monitorowania stanów neurofizjologicznych artysty", 2015-2017

Początkowo zajmowała się głównie fotografią. Jak napisała Joanna Stembalska, "w pracy twórczej interesują [ją] przede wszystkim problemy społeczne oraz relacje międzyludzkie, które przedstawia głównie za pomocą fotografii cyfrowej"[5]. Jej poszukiwania dotyczyły przede wszystkim życia codziennego i stopniowo przybierały postać coraz bardziej rozbudowanych instalacji, złożonych z gotowych przedmiotów i "materiałów wtórnych własnych myśli", czyli autorskich fotografii, grafik, "obrazów ruchomych" czy obiektów przestrzennych[7].

Twórczość artystki rozwijała się nie tylko w wielu mediach, ale też na przecięciu obszarów sztuki i nauki. Jak można przeczytać w innych wariantach jej biogramu, Kuś "uprawia czynnie nadprodukcję myśli", która realizowana i badana jest w sztukach wizualnych, a jej efektami są "komunikaty, fenotypy, symulacje, archiwalia, artefakty"[4][8][9]. Jak artystka sama pisze o swoich zainteresowaniach:

W archeologii mediów i obyczaju zachowań i w historycznych tekstach źródłowych próbuje odkrywać nowe obszary tożsamości i relacji międzyludzkich z maszynami. Eksploruje własny umysł, wchodząc w różne role – archiwistki, etnografki, historyczki, futurolożki czy badaczki ludzkiego mózgu – i odtwarzając je w formie performance unistycznego (drugoplanowego). Poddaje analizie rzeczywistość, tworząc duże, rozbudowane instalacje. Sięga też do naukowych metod z przestrzeni fenomenologii, wykorzystując metodę poznawczą naoczności wyobrażeniowej (przykład wyobrażony). Obecnie istotnym obszarem analizy artystki są zagadnienia z zakresu neurokognitywistyki, m.in. obserwacja i analiza kondycji neuro-psycho-fizycznej człowieka w oparciu o działania performatywne, a także projekty artystyczno-badawcze związane ze zjawiskiem języka intencjonalnego w komunikacji pozawerbalnej między bytami ludzkimi i nie-ludzkimi[8].

Artystka wpisuje się w nurt sztuki określany jako |artistic research. Prowadzone przez nią badania dotyczą m.in. dokumentacji performansu i prowadzone są poprzez "monitorowanie stanów neurofizjologicznych artysty"[10] za pomocą technicznej aparatury pomiarowej, m.in.: EEG, GSR, ECG, EMG, pomiaru objętości pulsu BVP z czujnikiem oddechu i temperatury czy zapisu dźwięku[11].

Jej prace publikowane były w licznych czasopismach, m.in. „Foto”, kwartalniku „Fotografia”, dwumiesięczniku kulturalnym „Opcje” i magazynie „Kultura”, piśmie artystycznym „Format”, magazynie o sztuce „ARTeon”, „ART&Business”, „Pozytywie” czy „Charakterach[5].

Wybrane realizacje[edytuj | edytuj kod]

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Wszystkie krowy są już święte, 2002,
  • Top-model made in Poland, seria fotografii, 2007,
  • Dance, widen-art, 2010.

Wystawy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Wybrane wystawy zbiorowe[edytuj | edytuj kod]

Brała udział w przeglądach fotografii "Profile" w 2000 i 2004 oraz w akcjach Grupy Twożywo pt. Alternatywa dla narkotyków oraz Zło jest dla mas[5].

  • 22 INTERNATIONAL FOTOFESTIVAL KNOKKE-HEIST, 2000, Belgia
  • Supermarket Sztuki, 2001, Galeria ZPAP w Warszawie,
  • Fotografia bez przeszłości?, 2001, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie,
  • II edycja Galerii Bezdomnej, 2002, Gdynia,
  • 25 INTERNATIONAL FOTOFESTIVAL KNOKKE-HEIST, 2003, Belgia,
  • Rozpoznanie, 2003, GS Wozownia w Toruniu,
  • XVI edycja Galerii Bezdomnej, 2004, Berlin, Arizona,
  • 4 Biennale Fotografii w Poznaniu, 2005,

Badania artystyczne i eksperymenty[edytuj | edytuj kod]

Prace w zbiorach[edytuj | edytuj kod]

Prace artystki znajdują się w zbiorach m.in.: Narodowego Instytutu Audiowizualnego, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, CSW Znaki Czasu w Toruniu, Galerii 2piR w Poznaniu, Galerii Bielskiej BWA, Dolnośląskiego Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy oraz w zbiorach prywatnych[5].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Przestrzeń między sztuką a nauką, O działalności Fundacji Artystyczno-Badawczej om – organizmy i maszyny w kulturze z Violką Kuś i Małgorzatą Jankowską rozmawia Łukasz Kędziora, "Barbarzyńca. Pismo Antropologiczne" nr 1(21), 2015, s. 109-119.

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

2001 – Grand Prix VIII Konkursu Fotografii Artystycznej Zestaw 2001 za pracę POP_SACRUM,

2001 – IV Biennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki "Wozownia", Toruń,

2002 – II miejsce IX Konkursu Fotografii Artystycznej Zestaw 2002 za pracę Wszystkie krowy są już święte,

2003 – V Biennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki "Wozownia", Toruń,

2004, 2007, 2011, 2015 – Stypendium Ministra Kultury,

2006 – VI Biennale Małych Form Malarskich, Galeria Sztuki "Wozownia", Toruń,

2010 – II nagroda w konkursie POLYGONUM 2 podczas II Wystawy Sztuki Twórców województwa kujawsko-pomorskiego, za instalację video Dance,

2016, 2018 – Stypendium Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego,

2017 – Stypendium Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[1][4][5][6][7][8].

Odnośniki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Osoby - Violetta Kuś - Kulturalna Warszawa [online], Kultruralna Warszawa [dostęp 2020-09-05] (pol.).
  2. a b c Funom / Viola Kuś — Digital Cultures Trendbook [online], trendbook.digitalcultures.pl [dostęp 2020-09-09].
  3. o mnie [online], Anetta Kuś, 11 października 2013 [dostęp 2020-09-09] (pol.).
  4. a b c Twórcy Kultury Torunia [online], www.icimss.edu.pl [dostęp 2020-09-09].
  5. a b c d e f g h Kuś Wioletta Maria - Artyści - Zachęta Wrocław [online], www.zacheta.wroclaw.pl [dostęp 2020-09-05].
  6. a b c d e f Polish Art Tomorrow [online], www.arttomorrow.pl [dostęp 2020-09-05].
  7. a b c d Viola Kuś. W napięciu przegrzanych neuronów [online], www.galeriabwa.bydgoszcz.pl [dostęp 2020-09-05] (pol.).
  8. a b c d https://www.funom.org/uploads/1/3/0/0/130087335/cv_viola_kus.pdf
  9. "Rita Baum" nr 38, 2016, s. 110, https://issuu.com/ritabaumwroclaw/docs/38.
  10. Przestrzeń między sztuką a nauką, O działalności Fundacji Artystyczno-Badawczej om – organizmy i maszyny w kulturze z Violką Kuś i Małgorzatą Jankowską rozmawia Łukasz Kędziora, "Barbarzyńca. Pismo Antropologiczne" nr 1(21), 2015, s. 110.
  11. Neurofizjologia artysty w performance — Digital Cultures Trendbook [online], trendbook.digitalcultures.pl [dostęp 2020-09-09].
  12. Viola Kuś "TOP_Model Made in Poland" [online], fotopolis.pl [dostęp 2020-09-05] (pol.).
  13. ZAPYTAJ MOKOSZY: 15 najlepszych polskich artystek w jednym projekcie! [online], Exspace.pl [dostęp 2020-09-09].
  14. Wydział Nauk Historycznych - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu [online], www.wnh.umk.pl [dostęp 2020-09-09].