Visa Waiver Program

Visa Waiver Program – program rządu Stanów Zjednoczonych, który pozwala obywatelom poszczególnych krajów podróżować do Stanów Zjednoczonych w celach turystycznych lub biznesowych na okres do 90 dni bez konieczności uzyskania wizy. Odnosi się do 50 stanów USA, jak również terytoriów USA Portoryko i Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych z ograniczonym zastosowaniem do innych obszarów w USA. Kraje objęte tym programem są uważane za rozwinięte i mają bardzo wysoki wskaźnik rozwoju społecznego.

Wymagania dla obywateli

Aby obywatele danego kraju mogli uczestniczyć w programie VWP, powinni wypełnić specjalny formularz, posiadać ważny indywidualny paszport biometryczny możliwy do odczytania maszynowego oraz bilet powrotny albo dalszy.

Podróż dzieci powinna być odnotowana w paszporcie rodziców. Standardowy wymóg ważności paszportu wynosi 6 miesięcy poza przewidywaną datą wyjazdu ze Stanów Zjednoczonych^[1]. USA podpisało umowy z wieloma krajami zezwalające na pominięcie tego wymogu.

Ponadto pasażerowie, którzy zamierzają skorzystać z programu ruchu bezwizowego, powinni wypełnić formularz I-94W w Internecie przed wyjazdem do Stanów Zjednoczonych. Ten wymóg został ogłoszony 3 czerwca 2008 i ma na celu wzmocnienie bezpieczeństwa USA^[2].

Podróżujący muszą także podróżować z uczestniczącym przewoźnikiem komercyjnym oraz posiadać ważny bilet na powrót. Jeżeli ważność biletu kończy się w Kanadzie, Meksyku, Bermudach lub na Karaibach, podróżny musi mieć legalne miejsce zamieszkania w tym kraju lub terytorium.

Zakwalifikowane kraje

Aby kwalifikować się do zwolnienia z obowiązku wizowego w ramach programu ruchu bezwizowego, podróżnik starający się o dopuszczenie wjazdu do Stanów Zjednoczonych musi być obywatelem kraju, który został uznany przez Departament Bezpieczeństwa Krajowego Stanów Zjednoczonych (Department of Homeland Security), w porozumieniu z sekretarzem stanu za kraj programu. Stali mieszkańcy wyznaczonych państw, którzy nie są obywatelami wyznaczonego kraju, nie kwalifikują się do zniesienia wiz. Kryteria wyznaczania krajów programu zostały określone ustawach: Immigration and Nationality Act (U.S.C. 1187), Border Security Act, Enhanced Border Security and Visa Entry Reform Act (EBSVERA), m.in. w sekcji 217 INAU. Wymagane jest spełnienie kryteriów bezpieczeństwa i bardzo mała częstość odmawiania wstępu osobom podróżującym „nieimigracyjnie” (mniej niż trzy procent ogólnej liczby podróżujących w poprzednim roku podatkowym tj. od października do września), a także zachowanie zgodności z prawem imigracyjnym Stanów Zjednoczonych^[3].

Uprawnienie do zwolnienia z obowiązku wizowego może być wycofane w każdym czasie. Zazwyczaj to może się zdarzyć, jeśli Stany Zjednoczone uważają, że obywatele danego kraju w większym stopniu niż wcześniej naruszają ograniczenia VWP, takie jak praca bez pozwolenia, lub przekraczających dozwolony okres pobytu w Stanach Zjednoczonych. Dlatego Argentyna została wykluczona z VWP w 2002 roku w związku z kryzysem finansowym w tym kraju i jego potencjalnym wpływem na masową emigrację i bezprawne przekroczenie dozwolonego czasu pobytu swoich obywateli w Stanach Zjednoczonych w drodze do VWP. Udział Urugwaju w programie został odwołany w 2003 roku z podobnych powodów. Powszechnie uważa się, że obywatele krajów stabilnych politycznie i gospodarczo rzadko podróżują w celu nielegalnego poszukiwania pracy.

Obywatele 39 krajów mają prawo do bezwizowego wjazdu do Stanów Zjednoczonych w ramach programu ruchu bezwizowego^[4]:

Kraj	Data przyłączenia
Andora	1991-10-01
Australia	1996-07-29
Austria	1991-10-01
Belgia	1991-10-01
Brunei	1993-07-29
Chile	2014-02-28
Chorwacja	2021-10-23^[5]
Czechy	2008-11-17
Dania	1991-10-01
Estonia	2008-11-17
Finlandia	1991-10-01
Francja	1989-07-01
Grecja	2010-04-05
Hiszpania	1991-10-01
Holandia	1989-07-29
Irlandia	1995-04-01
Islandia	1991-10-01
Izrael	2023-10-19^[6]
Japonia	1988-12-15
Korea Południowa	2008-11-17
Liechtenstein	1991-10-01
Litwa	2008-11-17
Luksemburg	1991-10-01
Łotwa	2008-11-17
Malta	2008-11-17
Monako	1991-07-29
Niemcy	1989-07-15
Norwegia	1991-10-01
Nowa Zelandia	1991-10-01
Polska	2019-11-11
Portugalia	1999-08-09
San Marino	1991-10-01
Singapur	1999-08-09
Słowacja	2008-11-17
Słowenia	1997-09-30
Szwajcaria	1989-07-01
Szwecja	1989-07-15
Tajwan	2012-11-01
Węgry	2008-11-17
Wielka Brytania	1988-07-01
Włochy	1989-07-29

Kraje nominowane

Kraje nominowane do statusu w Visa Waiver Program mają status roadmap i kwalifikują się do udziału w postępowaniu. Procedurę nominacji rozpoczyna Departament Bezpieczeństwa Krajowego Stanów Zjednoczonych (Department of Homeland Security), który – w porozumieniu z sekretarzem stanu – ocenia wpływ uznania danego kraju za uczestnika VWP na możliwości egzekwowania prawa Stanów Zjednoczonych i na problemy bezpieczeństwa, np. na możliwości egzekwowania przepisów imigracyjnych i dotrzymania warunków istniejących umów ekstradycyjnych. Nie ustalono harmonogramu, jak długo kraj może pozostać na wyznaczonej liście przed zatwierdzeniem lub odrzuceniem z programu.

Od 2005 roku Departament Stanu USA prowadził dyskusje z krajami określanymi jako roadmap, które są zainteresowane przyłączeniem (lub ponownym przyłączeniem) do VWP. Są to^[7]:

Europa (2)

Ameryka Południowa (3)

Argentyna (wcześniejszy członek, 1996-2002)
Brazylia
Urugwaj (wcześniejszy członek, 1999-2003)

Azja (1)

Cypr

Zacieśnienie kontroli po zamachach paryskich z 2015 roku

W styczniu 2016 roku Stany Zjednoczone zaktualizowały przepisy dotyczące programu Visa Waiver, zobowiązując do posiadania wizy każdą osobę, która posiada podwójne obywatelstwo Iranu, Iraku, Syrii i Sudanu, oraz każdej osoby, która odwiedziła Iran, Irak, Syrię, Sudan, Koreę Północną, Libię, Somalię lub Jemen po 1 marca 2011^[4]^[8].

Zobacz też

Electronic System for Travel Authorization

Przypisy

↑ 9 FAM 41.104 EXHIBIT I COUNTRIES THAT EXTEND PASSPORT VALIDITY FOR AN ADDITIONAL SIX MONTHS AFTER EXPIRATION. U.S. Department of State Foreign Affairs Manual Volume 9 – Visas. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).
↑ US to demand 72hrs notice for British tourists. Telegraph Media Group Limited, The Telegraph. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).
↑ Visa Waiver Program > How can a country* join the VWP?. www.travel.state.gov, September 2015. [dostęp 2017-04-20]. (ang.).
↑ ^a ^b Visa Waiver Program [online], travel.state.gov [dostęp 2020-02-16] .
↑ Technical Difficulties [online], usembassy.gov [dostęp 2024-04-26] (ang.).
↑ DHS Announces Start of Applications for Visa-Free Travel to U.S. for Eligible Israeli Citizens and Nationals | Homeland Security [online], www.dhs.gov [dostęp 2023-11-12] .
↑ Adding Countries to the Visa Waiver Program: Effects on National Security and Tourism. Congressional Research Service, 2020-04-01. [dostęp 2021-07-05].
↑ US border authority seeks travellers' social media details – BBC News [online] [dostęp 2016-06-29] (ang.).

[1] 9 FAM 41.104 EXHIBIT I COUNTRIES THAT EXTEND PASSPORT VALIDITY FOR AN ADDITIONAL SIX MONTHS AFTER EXPIRATION. U.S. Department of State Foreign Affairs Manual Volume 9 – Visas. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).

[2] US to demand 72hrs notice for British tourists. Telegraph Media Group Limited, The Telegraph. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).

[travel.state.gov-3] Visa Waiver Program > How can a country* join the VWP?. www.travel.state.gov, September 2015. [dostęp 2017-04-20]. (ang.).

[:0-4] Visa Waiver Program [online], travel.state.gov [dostęp 2020-02-16] .

[5] Technical Difficulties [online], usembassy.gov [dostęp 2024-04-26] (ang.).

[6] DHS Announces Start of Applications for Visa-Free Travel to U.S. for Eligible Israeli Citizens and Nationals | Homeland Security [online], www.dhs.gov [dostęp 2023-11-12] .

[7] Adding Countries to the Visa Waiver Program: Effects on National Security and Tourism. Congressional Research Service, 2020-04-01. [dostęp 2021-07-05].

[8] US border authority seeks travellers' social media details – BBC News [online] [dostęp 2016-06-29] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]