Vittorio Emanuele di Savoia
![]() Wiktor Emanuel (2009) | |
![]() | |
pretendent do tronu Włoch | |
Okres |
od 18 marca 1983 |
---|---|
Poprzednik | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Emanuel Filibert, książę Wenecji i Piemontu |
Odznaczenia | |
![]() |
Vittorio Emanuele di Savoia (ur. 12 lutego 1937 w Neapolu) – ostatni książę koronny Królestwa Włoch i głowa rodu Sabaudzkiego. Włoscy monarchiści określają go jako Vittorio Emanuele IV (Wiktor Emanuel IV).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był księciem Neapolu i jednocześnie ostatnim następcą tronu Królestwa Włoch. Obecnie jest głową dynastii sabaudzkiej (wł. Casa di Savoia) i tytułuje się królem Włoch, a także Królem Jerozolimy. Jego nadzieje na objęcie tronu swego kraju rozwiały się po referendum konstytucyjnym 2 czerwca 1946 roku, kiedy społeczeństwo włoskie większością 54,3% głosów zadecydowało o zniesieniu monarchii i przyjęciu republikańskiej formy rządów, jednocześnie wybierając przedstawicieli do Zgromadzenia Konstytucyjnego.
Został następcą tronu we Włoszech 9 maja 1946 roku. Monarchia została zniesiona w jego kraju 13 czerwca 1946 roku, był więc następcą tronu przez 34 dni. W Szwajcarii został namiętnym kolekcjonerem monet. Pasją tą zaraził się od swego dziadka.
W 1983 roku zmarł jego ojciec, król Humbert II, którego pogrzeb zgromadził około 350 tysięcy jego rodaków na uroczystości i 23 miliony przed telewizorami. Razem z Vittorio Emanuele, jego rodziną, księciem Monako Rainierem III, wysłannikiem prezydenta Francji Francois Mitteranda i arcyksięciem Ottonem Habsburgiem w pogrzebie wziął udział legat papieski.
Włączył się w politykę Włoch występując z oficjalnymi roszczeniami do tronu, 15 grudnia 1969 roku ogłosił się jednostronnie królem Włoch. Jego sprawę wspomaga partia Alleanza Monarchica wydająca również gazetę „Italia Reale” (Królewskie Włochy).
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
11 stycznia 1970 roku w Las Vegas Vittorio Emanuele wziął ślub cywilny z Mariną Ricolfi Doria (ur. 12 lutego 1935 roku w Genewie). Świadkiem tego ślubu był szach Iranu – Reza Pahlawi. 7 października 1971 para wzięła ślub kościelny w Teheranie. Mają jednego syna – Emanuele Filiberto (ur. 22 czerwca 1972 roku w Genewie), który ożenił się z aktorką francuską Clotilde Courau i ma dwie córki – Vittorię i Luisę.
Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]
- W nocy 17 sierpnia 1978 roku będąc na pokładzie jachtu Cocke, aby odzyskać swoją łódkę, śmiertelnie postrzelił śpiącego na pokładzie jachtu Mapagia 19-letniego Dirka Hamera. Po trwającym 13 lat procesie uznany za winnego nielegalnego posiadania broni i skazany na sześć miesięcy więzienia w zawieszeniu. Prokuratura wycofała zarzut zabójstwa[1].
- 16 czerwca 2006 roku został aresztowany i oskarżony o korupcję i stręczycielstwo[2].
- W 2007 roku Vittorio Emanuele i jego syn Emanuel Filibert zgłosili wniosek o odszkodowanie od państwa włoskiego w wysokości 260 mln euro tytułem strat finansowych i krzywd moralnych oraz zwrotu nieruchomości. Rząd włoski odrzucił te żądania[3].
- W czerwcu 2006 roku jego kuzyn – Amadeo, książę Aosty ogłosił siebie głową rodziny sabaudzkiej i prawowitym księciem Sabaudii, tym samym zakwestionował prawa Vittorio Emanuele i jego syna. Amadeo twierdził, że Vittorio Emanuele został wykluczony z sukcesji po tym jak w 1971 poślubił Marinę Ricolfi Doria bez wymaganej zgody swojego ojca i ówczesnej głowy rodziny – Humberta II. Vittorio Emanuele i jego syn wnieśli do sądu sprawę o zakazanie Amadeo używania tytułu Księcia Sabaudii. Pierwsze obrady odbyły się w sądzie w Arezzo, w styczniu 2010 roku zapadł wyrok[4]. Sąd uznał, że Amadeo niesłusznie ogłosił się głową rodziny i nie ma prawa tytułować się księciem Sabaudii, tym samym przychylił się do stanowiska Vittorio Emanuele i jego syna. Dodatkowo sąd nakazał Amadeuszowi zapłacić kuzynowi 50 tys. euro oraz pokryć koszty sądowe procesu[5]. Amadeo zapowiedział apelację[4]. W dniu 15 września 2010 roku ogłoszono wyrok, który uchylał wyrok pierwszej instancji, pozwalając Amadeo i jego synowi Aimone na używanie nazwisko „di Savoia”.
Tytuły i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Rodowód[edytuj | edytuj kod]
Wiktor Emanuel II | ||||||||||||
Humbert I | ||||||||||||
Maria Adelajda Habsburg-Lotaryńska | ||||||||||||
Wiktor Emanuel III | ||||||||||||
Ferdinand Sabaudzki-Genua | ||||||||||||
Małgorzata Sabaudzka-Genua | ||||||||||||
Elżbieta Saksońska | ||||||||||||
Humbert II | ||||||||||||
Mirosław Petrović-Njegoš | ||||||||||||
Mikołaj I Czarnogórski | ||||||||||||
Anastazja Marcinowicz | ||||||||||||
Helena Czarnogórska | ||||||||||||
Piotr Vukotić | ||||||||||||
Milena Vukotić | ||||||||||||
Helena Vervodić | ||||||||||||
Vittorio Emanuele di Savoia | ||||||||||||
Leopold I Koburg | ||||||||||||
Filip Koburg | ||||||||||||
Ludwika Maria Orleańska | ||||||||||||
Albert I Koburg | ||||||||||||
Karol Antoni Hohenzollern-Sigmaringen | ||||||||||||
Maria Luiza Hohenzollern-Sigmaringen | ||||||||||||
Józefina Badeńska | ||||||||||||
Maria Józefa Belgijska | ||||||||||||
Maksymilian Bawarski | ||||||||||||
Karol Teodor Wittelsbach | ||||||||||||
Ludwika Wilhelmina Wittelsbach | ||||||||||||
Elżbieta Gabriela Bawarska | ||||||||||||
Michał I Bragança | ||||||||||||
Maria Józefa Portugalska | ||||||||||||
Adelajda Löwenstein-Wertheim-Rosenberg | ||||||||||||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Europejski Trybunał Praw Człowieka: Case of Hamer v. France. 1996-06-27. (ang.).
- ↑ Peter Popham, Son of Italy’s last king held over Mafia and prostitution claims The Independent 17 June 2006, (ang.) [dostęp 24.08.2010].
- ↑ Fallen Savoy royals seek damages over Italy exile Reuters 21.11.2007 (ang.) [dostęp 24.08.2010].
- ↑ a b Italian aristocrat cousins fight over defunct throne. The Telagraph, 2010-02-16. [dostęp 2016-06-02]. (ang.).
- ↑ Sentence in Civil Case number 4543/2006 of the Judicial Register for Compensatory Damages (relating to right of personal identity). Tekst wyroku sądowego. [dostęp 2016-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-14)]. (ang.).
- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).