Vittorio Emanuele di Savoia

Wiktor Emanuel (IV)
Vittorio Emanuele Alberto Carlo Teodoro Umberto Bonifacio Amadeo Damiano Bernardino Gennaro Maria di Savoia
	; Wiktor Emanuel (2009)
	pretendent do tronu Włoch
Okres	od 18 marca 1983
Poprzednik	Humbert II
	Dane biograficzne
Dynastia	Dynastia sabaudzka
Data i miejsce urodzenia	12 marca 1937 ; Neapol
Ojciec	Humbert II
Matka	Maria Józefa Belgijska
Żona	Marina Ricolfi Doria
Dzieci	Emanuel Filibert, książę Wenecji i Piemontu
	Odznaczenia

Vittorio Emanuele di Savoia (ur. 12 lutego 1937 w Neapolu) – ostatni książę koronny Królestwa Włoch i głowa rodu Sabaudzkiego. Włoscy monarchiści określają go jako Vittorio Emanuele IV (Wiktor Emanuel IV).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był księciem Neapolu i jednocześnie ostatnim następcą tronu Królestwa Włoch. Obecnie jest głową dynastii sabaudzkiej (wł. Casa di Savoia) i tytułuje się królem Włoch, a także Królem Jerozolimy. Jego nadzieje na objęcie tronu swego kraju rozwiały się po referendum konstytucyjnym 2 czerwca 1946 roku, kiedy społeczeństwo włoskie większością 54,3% głosów zadecydowało o zniesieniu monarchii i przyjęciu republikańskiej formy rządów, jednocześnie wybierając przedstawicieli do Zgromadzenia Konstytucyjnego.

Został następcą tronu we Włoszech 9 maja 1946 roku. Monarchia została zniesiona w jego kraju 13 czerwca 1946 roku, był więc następcą tronu przez 34 dni. W Szwajcarii został namiętnym kolekcjonerem monet. Pasją tą zaraził się od swego dziadka.

W 1983 roku zmarł jego ojciec, król Humbert II, którego pogrzeb zgromadził około 350 tysięcy jego rodaków na uroczystości i 23 miliony przed telewizorami. Razem z Vittorio Emanuele, jego rodziną, księciem Monako Rainierem III, wysłannikiem prezydenta Francji Francois Mitteranda i arcyksięciem Ottonem Habsburgiem w pogrzebie wziął udział legat papieski.

Włączył się w politykę Włoch występując z oficjalnymi roszczeniami do tronu, 15 grudnia 1969 roku ogłosił się jednostronnie królem Włoch. Jego sprawę wspomaga partia Alleanza Monarchica wydająca również gazetę „Italia Reale” (Królewskie Włochy).

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

11 stycznia 1970 roku w Las Vegas Vittorio Emanuele wziął ślub cywilny z Mariną Ricolfi Doria (ur. 12 lutego 1935 roku w Genewie). Świadkiem tego ślubu był szach Iranu – Reza Pahlawi. 7 października 1971 para wzięła ślub kościelny w Teheranie. Mają jednego syna – Emanuele Filiberto (ur. 22 czerwca 1972 roku w Genewie), który ożenił się z aktorką francuską Clotilde Courau i ma dwie córki – Vittorię i Luisę.

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

W nocy 17 sierpnia 1978 roku będąc na pokładzie jachtu Cocke, aby odzyskać swoją łódkę, śmiertelnie postrzelił śpiącego na pokładzie jachtu Mapagia 19-letniego Dirka Hamera. Po trwającym 13 lat procesie uznany za winnego nielegalnego posiadania broni i skazany na sześć miesięcy więzienia w zawieszeniu. Prokuratura wycofała zarzut zabójstwa^[1].
16 czerwca 2006 roku został aresztowany i oskarżony o korupcję i stręczycielstwo^[2].
W 2007 roku Vittorio Emanuele i jego syn Emanuel Filibert zgłosili wniosek o odszkodowanie od państwa włoskiego w wysokości 260 mln euro tytułem strat finansowych i krzywd moralnych oraz zwrotu nieruchomości. Rząd włoski odrzucił te żądania^[3].
W czerwcu 2006 roku jego kuzyn – Amadeo, książę Aosty ogłosił siebie głową rodziny sabaudzkiej i prawowitym księciem Sabaudii, tym samym zakwestionował prawa Vittorio Emanuele i jego syna. Amadeo twierdził, że Vittorio Emanuele został wykluczony z sukcesji po tym jak w 1971 poślubił Marinę Ricolfi Doria bez wymaganej zgody swojego ojca i ówczesnej głowy rodziny – Humberta II. Vittorio Emanuele i jego syn wnieśli do sądu sprawę o zakazanie Amadeo używania tytułu Księcia Sabaudii. Pierwsze obrady odbyły się w sądzie w Arezzo, w styczniu 2010 roku zapadł wyrok^[4]. Sąd uznał, że Amadeo niesłusznie ogłosił się głową rodziny i nie ma prawa tytułować się księciem Sabaudii, tym samym przychylił się do stanowiska Vittorio Emanuele i jego syna. Dodatkowo sąd nakazał Amadeuszowi zapłacić kuzynowi 50 tys. euro oraz pokryć koszty sądowe procesu^[5]. Amadeo zapowiedział apelację^[4]. W dniu 15 września 2010 roku ogłoszono wyrok, który uchylał wyrok pierwszej instancji, pozwalając Amadeo i jego synowi Aimone na używanie nazwisko „di Savoia”.