Wólka Dostojewska

Wólka Dostojewska
Вулька Дастоеўская
Вулька Достоевская
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	janowski
Sielsowiet	Mołodów
Populacja; • liczba ludności	; 54; (2019)
Kod pocztowy	225806
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Wólka Dostojewska
	Położenie na mapie Białorusi Wólka Dostojewska
	Położenie na mapie Polski w 1939 Wólka Dostojewska
	52°13′31″N 25°42′14″E/52,225278 25,703889

Wólka Dostojewska (biał. Вулька Дастоеўская, Wulka Dastojeuskaja; ros. Вулька Достоевская, Wulka Dostojewskaja) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Mołodów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wzmiankowana w 1553 jako część księstwa pińskiego. W Rzeczypospolitej Obojga Narodów leżała w województwie brzeskolitewskim, w powiecie pińskim. Była wówczas królewszczyzną. Utracona w wyniku II rozbioru Polski.

W XIX i w początkach XX w. wieś i dwa folwarki położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie pińskim, w gminie Porzecze. Jeden z folwarków był własnością Ordów, drugi Koźlakowskich.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżące w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie pińskim, w gminie Porzecze^[1]. W 1921 wieś liczyła 297 mieszkańców, zamieszkałych w 51 budynkach, w tym 273 tutejszych, 19 Żydów i 5 Białorusinów. 278 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 19 mojżeszowego. Folwark liczył 12 mieszkańców, zamieszkałych w 2 budynkach, w tym 7 Polaków i 5 tutejszych. 7 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 5 prawosławnego^[1].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dostojewska wólka, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 132 .
Wólka (25) Dostojewska, pow. piński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 849 .
Дзяржаўнага цэнтра картографа-геадэзічных матэрыялаў і даных Рэспублікі Беларусь. [dostęp 2022-11-13]. (ros.).
Mapa WIG Janów (Poleski). [dostęp 2022-11-13]. (pol.).

[przypis1-1] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

[1]