Wędrzyn
| Artykuł |
52°26′26.6″N 15°12′36.2″E |
|---|---|
| - błąd |
4 m |
| WD |
52°27'N, 15°11'E |
| - błąd |
20282 m |
| Odległość |
1131 m |
| kolonia | |
 Kościół pw. św. Sebastiana | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2012) |
1161[1] |
| Strefa numeracyjna |
95 |
| Kod pocztowy |
69-211 |
| Tablice rejestracyjne |
FSU |
| SIMC |
0187961 |
Położenie na mapie gminy Sulęcin  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sulęcińskiego  | |
 52°26′26,6″N 15°12′36,2″E/52,440722 15,210056
| |
Wędrzyn (niem. Wandern[2][3]) – kolonia w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie sulęcińskim, w gminie Sulęcin.
Jest to osiedle wojskowe położone przy drodze wojewódzkiej nr 137. Na terenie osiedla znajdują się trzy jednostki wojska polskiego: 17 Brygada Zmechanizowana, 45 Wojskowy Oddział Gospodarczy oraz Komenda Poligonu zarządzająca Ośrodkiem Szkolenia Poligonowego Wojsk Lądowych w Wędrzynie. Osiedle leży na trasie linii kolejowej nr 364.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego. Miejscowość ta w latach powojennych oznaczana była na mapach jako Modlęcin[4] lub nie była w ogóle zaznaczana. Niedaleko znajduje się jezioro Postomsko, z którego wypływa rzeka Postomia. W okolicy znajduje się duży poligon wojskowy, gdzie ćwiczą jednostki NATO.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Po raz pierwszy wieś wymieniona została 21 lutego 1322 roku, kiedy książę głogowski Henryk II nadał joannitom Sulęcin wraz z sześcioma wsiami, w tym Wanderin. Wieś położona była na średniowiecznym szlaku handlowym z Frankfurtu przez Międzyrzecz do Poznania. W latach 1890–1892 3,5 km na północny wschód od Wędrzyna zbudowano stację kolejową. W latach trzydziestych na południe od wsi wybudowano poligon wojskowy Truppenübungsplatz Wandern. Jego powierzchnia wynosiła 10 335,14 hektarów, z czego 863 hektary zajmowały lasy[5]. W latach 70. wybudowano tu unikatowy poligon zurbanizowany, przeznaczony do szkoleń z zakresu walki w miastach.
Religia[edytuj | edytuj kod]
We wsi działa rzymskokatolicka parafia wojskowa św. Sebastiana, która obsługuje kościół parafialny pw. św. Sebastiana Męczennika[6].
Edukacja[edytuj | edytuj kod]
W Wędrzynie znajduje się szkoła podstawowa im. Żołnierza Polskiego oraz Przedszkole Wojskowe nr 88 „Przyjaciele z Zielonego Lasu”[7][8].
Sport[edytuj | edytuj kod]
W latach 2002–2010 w miejscowości funkcjonował piłkarski klub sportowy WKS Wędrzyn[9]. Przy szkole podstawowej znajduje się ogólnodostępne boisko sportowe o sztucznej nawierzchni.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sulecin – oficjalny serwis gminy.
- ↑ A, Lorbiecki, M. Wałdoch: Chojnice 1939, Warszawa: Bellona, 2014, s. 75, ISBN 978-83-11-13350-1.
- ↑ Mapa WIG z 1928 – P39 S20 297 Zielenzig (Cielęcin) (pol.). [dostęp 2014-01-23].
- ↑ Mapa samochodowa: Zielonogórskie, gorzowskie. Warszawa – Wrocław: PPWK, 1985.Sprawdź autora:1.
- ↑ Charakterystyka Wędrzyna (ang.). [dostęp 2009-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 stycznia 2009)].
- ↑ Parafia św. Sebastiana Męczennika w Wędrzynie, wojskowawedrzyn.parafialnastrona.pl [dostęp 2020-04-22].
- ↑ Strona szkoły podstawowej im. Żołnierza Polskiego w Wędrzynie, spwedrzyn.szkolnastrona.pl [dostęp 2020-04-22].
- ↑ Przedszkole Wojskowe nr 88 „Przyjaciele z Zielonego Lasu”, Wędrzyn, przedszkolowo.pl [dostęp 2020-04-22].
- ↑ Skarb – WKS Wędrzyn, www.90minut.pl [dostęp 2020-04-22].
- Siedziba gminy: Sulęcin
_1928_300dpi.jpg){kind=link}